กระทู้ล่าสุดของ: หมวยแว๊น

ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

แสดงกระทู้
หน้า: 1 ... 182 183 [184]

3661	อื่นๆ / Cafe / Re: ซึ้งจิงๆ คับ ขอระบายหน่อยเถอะ หัวใจผมเค้าจากผมไปแล้ว	เมื่อ: 10 มีนาคม 2008, 10:04:31
ใน " นิยามแห่งรัก " มีมากมายร้อยพันที่เราได้ขีดเขียน..รังสรรค์แต่งแต้ม..ขึ้นมา ของคนโน้น....เป็นอย่างนี้ ของคนนี้....เป็นอย่างนั้น " ความรัก "..คือ.... คือ อะไรก็ย่อมแล้วแต่เราอยากจะให้เป็น " ความรัก "..ไม่มีเหตุผล.... เคยกันบ้างไหม..ที่รักใครสักคน..โดยที่ไม่รู้สาเหตุ.. โดยที่ไม่เหตุผล ก็..ฉันรักของฉัน..ยังไงก็จะรัก..ใครจะทำไม.... " ความรัก "..ทำให้ใครบางคนรู้สึกดี..อิ่มเอม..เต็มตื้น..สุขใจ.... มีความหวังกับร้อยความฝัน..ไม่เดียวดาย..ไม่อ้างว้าง.... แต่ " ความรัก ".... กลับทำให้ใครบางคนร้อนรุ่ม..กระวนกระวาย..สับสน.. เหมือนคนที่หาทางออกให้กับตัวเองไม่เจอ บางคน..พอใจที่จะมี " ความรัก "..ขอได้แค่ " แอบรัก " มีความสุขกับภาพพระจันทร์บนผืนน้ำที่สวยงาม มีความสุขกับเงาหมอกควันลางๆที่ราวกับว่าจะเอื้อมมือคว้าจับได้ แต่ในความเป็นจริง..สิ่งเหล่านี้..เอื้อมมือคว้าเท่าไหร่ก็ ไม่มีวันได้สัมผัส..ไม่มี.... บางคน..พอใจที่จะหยุด และ จบความสัมพันธ์แบบนี้ ทั้งนี้ทั้งนั้นเพื่อคนอีกคน หรือ เพื่อตัวเอง ยอมที่จะ " เจ็บปวด ".... ยอมที่จะ " ร้าวรานใจ "....เพียงลำพัง แต่ " ความรัก "..ใช่ว่าจะจบลง..หรือ..สิ้นไป เพราะนี่....เป็นแค่การเริ่มต้นของ " การมีความรัก " เป็นการเรียนรู้ที่จะก้าวไป....นี่เป็น " แรกก้าว " เป็นการยอมรับสภาพ..บางอย่าง..สู่การ " ย่างก้าว " นี่ใช่ไหม....บางเสี้ยวอณูของ " ความรัก " ความรักเป็นเรื่องของความรู้สึก คนเราไม่สามารถสั่งใจให้รู้สึก อย่างนั้น อย่างนี้ กับใครได้ หากใจไม่รัก .. ก็ .. คือ .. ไม่รัก และ .. หากใจรัก .. ก็คงบอกความรู้สึกว่า .. ไม่รัก .. ไม่ได้ ไม่มีคำว่า "ถูก" หรือ "ผิด" ในเรื่องของความรัก ความถูกผิด มันอยู่ที่ .. เราซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของเรามากน้อยแค่ไหน

3662	อื่นๆ / Cafe / Re: เมื่อนู๋มี่เฝ้าสังเกตุตัวเอง	เมื่อ: 10 มีนาคม 2008, 09:52:38
สมาธิของนู๋

3663	อื่นๆ / Cafe / เมื่อนู๋มี่เฝ้าสังเกตุตัวเอง	เมื่อ: 10 มีนาคม 2008, 09:49:42
เมื่อข้าพเจ้าเฝ้าสังเกตุตัวเองผ่านการปฎิบัติ สมาธิภาวนา ในตอนนั้น ข้าพเจ้ามีสมาธินิดนึง เมื่อปฎิบัติได้สักพัก ข้าพเจ้าก็เริ่มปวดขา ปวดก้น รู้สึกชา เป็นเหน็บ ลองเปลี่ยนอริยาบถ สักพักหนึ่ง อาการเหล่านั้นก็หายไป แต่อีกสักพักก็เริ่มปวดขาอีกจนต้องยืดขา สักพักรู้สึกง่วง เผลอหลับไปงีบ หลังจากรู้สึกตัว ก็เริ่มคิดถึงอะไรเรื่อยเปื่อย สเวนเซ่น เอิร์ทเควก ผลไม้ ชาเขียว ข้าวผัด กุ้งเผา จนได้สติขึ้นมาก็เริ่มตั้งต้นใหม่ แล้วก็เป็นแบบเดิม คือ รู้สึกปวดขา ปวดก้น ปวดแก้มก้น จึงยืดขา และเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ข้าพเจ้านั่งสมาธิได้นานขึ้น แต่ก็เผลอคิดเรื่อยเปื่อย ฟุ้งซ่าน :-\ แล้วก็ปวดขา ปวดก้น จนไม่มีสมาธิจะนั่ง ข้าพเจ้าจึงย้ายไปทำสมาธิบนเตียงนอนแทน :-\ ได้ผล หลับสนิท สมาธิบังเกิดทั้งวันเลย เที่ยง ยัน เย็น หลับสนิท สมาธิล้วนๆ : ส่วนใหญ่ นู๋มี่จะมีสมาธิตอนเพ่งการ์ดมากกว่า แหะๆ

3664	อื่นๆ / Cafe / Re: ซึ้งจิงๆ คับ ขอระบายหน่อยเถอะ หัวใจผมเค้าจากผมไปแล้ว	เมื่อ: 10 มีนาคม 2008, 09:06:56
อ้างจาก: UnzO ที่ 14 พฤศจิกายน 2007, 08:56:14 ห้าวันแล้วที่ผมเป็นแบบนี้ กินไม่ได้ ก่อนนอนต้องร้องก่อนถึงจะหลับ... ไม่มีกำลังใจจะทำอะไรต่อเลย... เธอเป็นคนที่ผมรักมาก มากที่สุด... เธอเป็นกำลังใจให้ผมทำทุกๆ อย่างเพื่อเธอ... เธอบอกผมให้พยายามทำเพื่อเธอ... ฐานะเธอค่อนข้างจะรวย... ผมหน่ะหรอ... เฮ้อ.. อย่าให้พูดเลย... เมื่อ 5 วันที่แล้ว... เธอสารภาพกับผม... เธอลืมแฟนเก่าไม่ได้... เป็นครั้งแรกที่เธอทำให้ผมเสียใจ... และมันคงเป็นครั้งสุดท้าย... เพราะผมไม่มีเธออีกแล้ว... เธอไม่ได้จากผมไปไหน... เธอยังบอกผมตลอด 5 วันที่ผ่านมาว่า เธอยังรักผมเสมอ... แต่.. เธอก็ยังไม่เลิกรักแฟนเก่าเธอเลย... แฟนเก่าของเธอ เค้าทิ้งเธอไป... ถ้าผมจะเล่านิทานให้พวกคุณฟัง คุณอยากฟังไหม... นิทานมันไม่ยาวหรอก แต่มันจะเป็นสิ่งทำให้ผมเจ็บไปอีกยาวนาน... เนื้อเรื่องมันมีอยู่ว่า... วันนึง.. ผมเปรียบเหมือนขอนไม้ ลอยอยู่กลางทะเล... ลอยมานานแสนนาน... จนมีผู้หญิงคนนึง... เค้าว่ายน้ำมา... แล้วบอกกับขอนไม้ว่า... เธอเห็นเรือลำใหญ่ไหม... เค้าโยนฉันลงมา... ฉันเหนื่อยเหลือเกิน.. ขอนไม้ท่อนนั้นก็บอกกับผู้หญิงคนนั้นว่า... เธอเกาะชั้นไว้นะ... เธอเกาะฉันไว้แน่นๆ คลื่นแรงมากเลย เธอก็ดูเหนื่อยมากๆ เลย... เกาะเอาไว้ ฉันจะพาเธอไปหาฝั่งเอง... เธอพูดกับขอนไม้ว่า... ขอบใจนะ ฉันจะเกาะเธอจนฉันไปถึงฝั่ง... เธอเกาะอขอนไม้ มา อาทิตย์กว่าๆ แล้ว... เธอบอกกับขอนไม้ว่า... พยายามหน่อยสิ ฉันยังไม่เห็นฝั่งเลย... ขอนไม้ก็บอกกับเธอว่า ใจเย็นๆ นะ ฉันจะดูแลเธอเอง เธออย่าปล่อยขอนไม้นี้ไปนะ... เธอก็พยักหน้าแล้วยิ้ม บอกว่า ฉันไม่มีวันปล่อยเธอไปไหนเลย... ... ผ่านไป 2 อาทิตย์ เธอดูดีขึ้นมาก... เธอดูมีชีวิตชีวาขึ้นมามากมาย... เธอไม่เหมือนวันแรกที่เธอว่ายน้ำมาเจอฉัน ขอนไม้คิดเช่นนั้น... และแล้วขอนไม้ก็รู้สึกดี... ขอนไม้รู้สึกว่า ผู้หญิงคนนี้ เป็นคนที่ทำให้ฉันพยายามหาฝั่งให้เร็วที่สุด... เธอก็รู้สึกเช่นนั้น... เธอพูดกับขอนไม้ว่า... ฉันรักเธอ.. ฉันจะไม่รอเรือลำนั้นอีกแล้วหล่ะนายขอนไม้ เธอคือคนที่ฉันรักนะนายขอนไม้... เราจะไปถึงฝั่งด้วยกัน... ... เวลาผ่านไป 1 เดือน... เธอเริ่มคุยกับขอนไม้น้อยลง ขอนไม้ก็พยายามจนเหนื่อย เพื่อไปถึงฝั่ง... จนถึงวันนึง... เธอร้องไห้.. และบอกว่า... เรือของฉันไปไหนนะ... เรือของเธอไปไหน.. ฉันมองหาเรืองมาตลอดเลย... แต่ทำไมไม่เจอสักที... ขอนไม้บอกกับเธอว่า... เธอยังรอเรือลำนั้นอยู่อีกหรือ... เธอร้องไห้และบอกว่า ฉันขอโทษ... ที่ฉันลืมเรือลำนั้นไม่ได้เลย... เรือลำนั้นเป็นลำที่ฉันรักมาก... แต่ฉันก็รักเธอนะนายขอนไม้... ขอนไม้รู้สึกเสียใจมาก... แต่ขอนไม้พูดอะไรไม่ได้เลย... หลังจากนั้น... เธอยังคงเกาะขอนไม้ท่อนนั้นและร้องไห้มองหาเรือลำนั้นอยู่ตลอด... ขอนไม้ก็ร้องไห้เช่นกัน... แต่ขอนไม้รักเธอคนนั้นมาก... ขอนไม้ขาดเธอไม่ได้เลย... วันนี้เป้นวันที่ห้าแล้ว ที่เธอคนนั้นบอกกับขอนไม้อย่างผม... ผมไปจากเธอไม่ได้... เพราะผมไม่อยากให้เธอลอยอยู่กลางทะเลคนเดียว... เธอบอกกับผมว่า... ยังไงเธอก็ยังจะรอ... เธอบอกกับผมว่า... ให้ผมรอเธอ... ตอนนี้... ผมแย่มากๆ... โปรเจ็คเว็บที่รับปากกับรุ่นพี่ไว้ ผมก็ไม่ได้ทำ... ผมขอหยุดเอาไว้ก่อน... พี่เค้าก็ดีกับผมมากๆ พี่เค้าให้เวลาผม... เพื่อนๆ ว่า นิทานเรื่องนี้จะจบลงยังไงดี... ถ้าเป้นเพื่อนๆ เพื่อนๆจะทนอยู่แบบผมรึป่าว... ขอบคุณมากนะคับที่อ่านมาจนถึงตรงนี้... ถ้าเบื่อแล้วก็ไม่ต้องอ่านต่อแล้วก็ได้นะคับ... เพราะผมอยากจะบอกเธอหน่อยสิว่า... เค้ารักตะเองมากเลย... ตะเองบอกว่าตะเองจะไม่รอคนนั้นแล้ว... ตะเองบอกว่าให้เค้าพยายาม... ให้เค้าทำนู้นทำนี้เพื่อตะเอง... เค้าทำให้ตะเองแล้วไง... เค้าพยายามเพื่อตะเองแล้ว... แต่ผลที่เค้าได้รับมันเป็นแบบนี้หรือ... เค้าไม่คิดเลยว่าตะเองจะทำกับเค้าแบบนี้... แต่ถึงยังไงเค้าก็ยังรักตะเองมาก เค้ายังรอ... ถึงแม้เค้าจะไม่รู้ว่ามันนานแค่ไหน... ถึงแม้ว่าเค้าจะทรมาณก็เถอะ... ก็ขอโทษไง ขอโทษว่ะค่ะ

3665	อื่นๆ / Cafe / Re: มาแล้ว ขอนไม้ กับสาวน้อยคนนั้น กับ เรือ กับ (มันนานมาแล้ว)	เมื่อ: 10 มีนาคม 2008, 09:00:17
อ้างจาก: bugmai ที่ 21 ธันวาคม 2007, 10:33:05 สืบเนื่องจากกระทู้ไหนไม่รู้ เน็ตช้า หาไม่ทันใจ แต่ตอนว่างๆผมก็เอาไปวาดเป็นภาพประกอบ นิดๆหน่อยๆ ถึงจะนานมาแล้ว แต่ไหนๆก็ไหนๆแล้ว แวะมาให้ดูหน่อยละกัน ในตอนหน้าพระเอกของเราจะได้ออกโรงแล้ว โปรดติดตามตอนต่อไป แนะนำตัวละคร ในตอนนี้ 1. เรือใหญ่ใจร้าย 2. สาวน้อยคนนั้น (นามสมมุติ) 3. ปลาฉลามแห่งความหงอยเหงาเศร้าซึมและโหดร้ายมากๆ (ชื่อยาวจัง) เมื่อกี้รูปไม่ขึ้น ตอนสาวน้อยโดนโยนลงมาจากเรือ มันไม่มีฉลามซะหน่อย เชอะ

3666	อื่นๆ / Cafe / Re: ซึ้งจิงๆ คับ ขอระบายหน่อยเถอะ หัวใจผมเค้าจากผมไปแล้ว	เมื่อ: 10 มีนาคม 2008, 08:58:17
อ้างจาก: UnzO ที่ 14 พฤศจิกายน 2007, 08:56:14 ห้าวันแล้วที่ผมเป็นแบบนี้ กินไม่ได้ ก่อนนอนต้องร้องก่อนถึงจะหลับ... ไม่มีกำลังใจจะทำอะไรต่อเลย... เธอเป็นคนที่ผมรักมาก มากที่สุด... เธอเป็นกำลังใจให้ผมทำทุกๆ อย่างเพื่อเธอ... เธอบอกผมให้พยายามทำเพื่อเธอ... ฐานะเธอค่อนข้างจะรวย... ผมหน่ะหรอ... เฮ้อ.. อย่าให้พูดเลย... เมื่อ 5 วันที่แล้ว... เธอสารภาพกับผม... เธอลืมแฟนเก่าไม่ได้... เป็นครั้งแรกที่เธอทำให้ผมเสียใจ... และมันคงเป็นครั้งสุดท้าย... เพราะผมไม่มีเธออีกแล้ว... เธอไม่ได้จากผมไปไหน... เธอยังบอกผมตลอด 5 วันที่ผ่านมาว่า เธอยังรักผมเสมอ... แต่.. เธอก็ยังไม่เลิกรักแฟนเก่าเธอเลย... แฟนเก่าของเธอ เค้าทิ้งเธอไป... ถ้าผมจะเล่านิทานให้พวกคุณฟัง คุณอยากฟังไหม... นิทานมันไม่ยาวหรอก แต่มันจะเป็นสิ่งทำให้ผมเจ็บไปอีกยาวนาน... เนื้อเรื่องมันมีอยู่ว่า... วันนึง.. ผมเปรียบเหมือนขอนไม้ ลอยอยู่กลางทะเล... ลอยมานานแสนนาน... จนมีผู้หญิงคนนึง... เค้าว่ายน้ำมา... แล้วบอกกับขอนไม้ว่า... เธอเห็นเรือลำใหญ่ไหม... เค้าโยนฉันลงมา... ฉันเหนื่อยเหลือเกิน.. ขอนไม้ท่อนนั้นก็บอกกับผู้หญิงคนนั้นว่า... เธอเกาะชั้นไว้นะ... เธอเกาะฉันไว้แน่นๆ คลื่นแรงมากเลย เธอก็ดูเหนื่อยมากๆ เลย... เกาะเอาไว้ ฉันจะพาเธอไปหาฝั่งเอง... เธอพูดกับขอนไม้ว่า... ขอบใจนะ ฉันจะเกาะเธอจนฉันไปถึงฝั่ง... เธอเกาะอขอนไม้ มา อาทิตย์กว่าๆ แล้ว... เธอบอกกับขอนไม้ว่า... พยายามหน่อยสิ ฉันยังไม่เห็นฝั่งเลย... ขอนไม้ก็บอกกับเธอว่า ใจเย็นๆ นะ ฉันจะดูแลเธอเอง เธออย่าปล่อยขอนไม้นี้ไปนะ... เธอก็พยักหน้าแล้วยิ้ม บอกว่า ฉันไม่มีวันปล่อยเธอไปไหนเลย... ... ผ่านไป 2 อาทิตย์ เธอดูดีขึ้นมาก... เธอดูมีชีวิตชีวาขึ้นมามากมาย... เธอไม่เหมือนวันแรกที่เธอว่ายน้ำมาเจอฉัน ขอนไม้คิดเช่นนั้น... และแล้วขอนไม้ก็รู้สึกดี... ขอนไม้รู้สึกว่า ผู้หญิงคนนี้ เป็นคนที่ทำให้ฉันพยายามหาฝั่งให้เร็วที่สุด... เธอก็รู้สึกเช่นนั้น... เธอพูดกับขอนไม้ว่า... ฉันรักเธอ.. ฉันจะไม่รอเรือลำนั้นอีกแล้วหล่ะนายขอนไม้ เธอคือคนที่ฉันรักนะนายขอนไม้... เราจะไปถึงฝั่งด้วยกัน... ... เวลาผ่านไป 1 เดือน... เธอเริ่มคุยกับขอนไม้น้อยลง ขอนไม้ก็พยายามจนเหนื่อย เพื่อไปถึงฝั่ง... จนถึงวันนึง... เธอร้องไห้.. และบอกว่า... เรือของฉันไปไหนนะ... เรือของเธอไปไหน.. ฉันมองหาเรืองมาตลอดเลย... แต่ทำไมไม่เจอสักที... ขอนไม้บอกกับเธอว่า... เธอยังรอเรือลำนั้นอยู่อีกหรือ... เธอร้องไห้และบอกว่า ฉันขอโทษ... ที่ฉันลืมเรือลำนั้นไม่ได้เลย... เรือลำนั้นเป็นลำที่ฉันรักมาก... แต่ฉันก็รักเธอนะนายขอนไม้... ขอนไม้รู้สึกเสียใจมาก... แต่ขอนไม้พูดอะไรไม่ได้เลย... หลังจากนั้น... เธอยังคงเกาะขอนไม้ท่อนนั้นและร้องไห้มองหาเรือลำนั้นอยู่ตลอด... ขอนไม้ก็ร้องไห้เช่นกัน... แต่ขอนไม้รักเธอคนนั้นมาก... ขอนไม้ขาดเธอไม่ได้เลย... วันนี้เป้นวันที่ห้าแล้ว ที่เธอคนนั้นบอกกับขอนไม้อย่างผม... ผมไปจากเธอไม่ได้... เพราะผมไม่อยากให้เธอลอยอยู่กลางทะเลคนเดียว... เธอบอกกับผมว่า... ยังไงเธอก็ยังจะรอ... เธอบอกกับผมว่า... ให้ผมรอเธอ... ตอนนี้... ผมแย่มากๆ... โปรเจ็คเว็บที่รับปากกับรุ่นพี่ไว้ ผมก็ไม่ได้ทำ... ผมขอหยุดเอาไว้ก่อน... พี่เค้าก็ดีกับผมมากๆ พี่เค้าให้เวลาผม... เพื่อนๆ ว่า นิทานเรื่องนี้จะจบลงยังไงดี... ถ้าเป้นเพื่อนๆ เพื่อนๆจะทนอยู่แบบผมรึป่าว... ขอบคุณมากนะคับที่อ่านมาจนถึงตรงนี้... ถ้าเบื่อแล้วก็ไม่ต้องอ่านต่อแล้วก็ได้นะคับ... เพราะผมอยากจะบอกเธอหน่อยสิว่า... เค้ารักตะเองมากเลย... ตะเองบอกว่าตะเองจะไม่รอคนนั้นแล้ว... ตะเองบอกว่าให้เค้าพยายาม... ให้เค้าทำนู้นทำนี้เพื่อตะเอง... เค้าทำให้ตะเองแล้วไง... เค้าพยายามเพื่อตะเองแล้ว... แต่ผลที่เค้าได้รับมันเป็นแบบนี้หรือ... เค้าไม่คิดเลยว่าตะเองจะทำกับเค้าแบบนี้... แต่ถึงยังไงเค้าก็ยังรักตะเองมาก เค้ายังรอ... ถึงแม้เค้าจะไม่รู้ว่ามันนานแค่ไหน... ถึงแม้ว่าเค้าจะทรมาณก็เถอะ... ตะเองก็รูนี่ว่าเค้าไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้ ขอโทษนะที่พึ่งมาอ่านเจอ ขอโทษนะวะคะ

3667	อื่นๆ / Cafe / Re: มาแล้ว ขอนไม้ กับสาวน้อยคนนั้น กับ เรือ กับ (มันนานมาแล้ว)	เมื่อ: 10 มีนาคม 2008, 08:56:11
อ้างจาก: bugmai ที่ 02 มกราคม 2008, 23:21:46 กลับมาแล้วครับ อีก 4 ฉากแห่งความร้าวราน ตอนนี้เป็นตอนที่สะเทือนอารมณ์ และจิตใจมา เด็กและสตรี ไม่ควรดื่มเกินวันละ 2 ขวด วันนี้เสนอตอน เมื่อเรือลำนั้น ผ่านมา : : : (ไททานิคซะด้วย ) แล้วแล้วเขาทั้ง 2 จะเป็นอย่างไรต่อไป โปรดติดตามฉบับหน้า ปล.ขออภัยที่ขาดช่วงไป ปล2. ขอบคุณจากใจที่คอยติดตาม นับวันผมจะยิ่งเป็นลิเกขึ้นไปทุกวันๆแล้วครับพี่น้อง นี่ พี่ๆๆ เรื่องจริง เรือมันกลับมารับสาวน้อยคนนั้นนะคะ เรือมันกลับมา แต่สาวน้อยคนนั้นเลือกที่จะกระโดดลงจากขอนไม้อีกทั้งยังไม่ไปกับเรือใหญ่ และไม่เกาะขอนไม้อีกต่อไป เพราะสาวน้อยคนนั้นก้อรู้ว่าเห็นแก่ตัวที่ทำให้ขอนไม้เสียใจ และก็รู้ว่าเรือใหญ่ ไม่ได้ต้องการเธอจริงๆ แต่ที่กลับมาเพราะผู้โดยสารบนเรือเค้าลงไปหมดแล้ว สาวน้อยคนนั้นเลือกที่จะว่ายน้ำไปเพียงลำพังโดยที่ไม่พึ่งใครอีกต่อไป เพราะเธอไม่ต้องการทำร้ายคนที่รักเธอ และไม่อยากเห็นใครเจ็บเพราะเธออีก พี่วาดใหม่เรยนะ ชิ งอน

3668	อื่นๆ / Cafe / Re: ซึ้งจิงๆ คับ ขอระบายหน่อยเถอะ หัวใจผมเค้าจากผมไปแล้ว	เมื่อ: 10 มีนาคม 2008, 08:50:13
จะต่อยปากเมิงอ่ะ อั้ยเหยินคะ เอานิยายรักมาแพล่ม เด๋วเตะเรย ชิ เค้าขอโทษนะ เค้าขอโทษ เค้าขอโทษ จะให้ขอโทษอีกกี่ทีวะคะเนี่ย

หน้า: 1 ... 182 183 [184]