เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงของผมที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้เองครับ
เมื่อคืนวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 58 ตอนประมาณ 3 ทุ่มครึ่ง ขณะที่ผมกับแฟนกำลังกลับจากห้างมาขึ้นรถที่ลานจอดรถ Big C สาขาหนึ่ง...
อยู่ๆก็มีน้องคนหนึ่ง ซิ่งจักรยานมาข้างๆแฟนผม และพูดว่า
"พี่ครับ ผมมาขายของอ่ะ!"
ความรู้สึกแรกที่ผมรู้สึกกับเด็กคนนี้ เด็กคนนี้ไม่ได้ใช้น้ำเสียงที่น่าสงสาร แตกต่างจากเด็กทั่วๆไปที่มาขายของตามร้านอาหารต่างๆที่ผมเคยเจอทั่วๆไป
เด็กคนนี้มีบุคลิกที่ร่าเริงสดใส คล่องแคล่ว ฉะฉาน และมีความมั่นใจในตนเองที่น่ารักแบบเด็กๆ
"ไหนๆๆๆ น้องขายอะไรครับ?"
ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้นอย่างมากอย่างไม่รู้ตัว ผมอยากรู้มากว่าเด็กคนนี้ขายอะไร
"ถั่วเขียวต้มครับพี่..."
เนื่องจากผมเพิ่งกิน Chester Grill ออกมา อย่างจุก
ผมเลยปฏิเสธไปว่า
"พี่กินไม่ไหวแล้วน้อง พี่จุกมาก"
"จุกเหรอครับพี่...?"
"...ผมเห็นคนอื่นๆเค้าบอกว่าชอบซื้อไป 'ฝากยาม' ในหมู่บ้านกันอ่ะ"
ว๊าวว!! แค่ประโยคนี้ประโยคเดียว น้องปิดการขายพี่ไปแล้ว! น้องเลือกที่จะไม่ขายแบบเรียกร้องความเมตตา แต่น้องจี้ใจดำของพี่อย่างฉลาดมาก น้องนี่สุดยอดจริงๆ (เนื่องจากผมเพิ่งย้ายบ้าน ย้ายออฟฟิศมาอยู่ที่ใหม่ได้ไม่นาน ผมจึงอยากมีอะไรซักอย่างที่ไปผูกมิตรกับยามในหมู่บ้านกันพอดี)
ผมสงสัยว่าน้องคนนี้ขายเก่งโดยสัญชาติญาณ หรือว่าถูกฝึกมากันแน่ แต่ที่แน่ๆผมประทับใจการขายของเด็กคนนี้จริงๆ คม! กระชับ! ตรงประเด็น!
หลังจากนั้นผมก็ตัดสินใจซื้อ ถั่วเขียมต้ม ของน้องคนนี้ไป 1 ถุง
"น้องขายเก่งนะครับ เก่งมากๆเลย" - ผมเอ่ยปากชมด้วยความประทับใจ
ระหว่างที่ผมกำลังจะขึ้นรถตัวเอง น้องก็ขับจักรยานออกไป และตะโกนกลับมาว่า
"ขอบคุณนะครับพี่! ขอให้พี่รวยๆนะ...
แต่ผมรู้ว่าพี่รวยอยู่แล้วแหล่ะ..."
น้องหนูคนนี้โชว์ฝีมืออีกแล้ว วิธีการที่น้องชมพี่แบบนี้ นอกจากน้องจะปิดการขายพี่ด้วยการพูด 2-3 ประโยคแล้ว น้องกำลังจะเปลี่ยนพี่ให้เป็น "ลูกค้าประจำ" ของน้องด้วยนะ น้องมันจะรู้ตัวมั๊ย??
ทันทีที่น้องตะโกนจบ น้องก็ซิ่งจักรยานคันเก่งไปยัง คนอื่นที่อยู่ในลานจอดรถทันที เรียกว่า วินาทีเดียว น้องก็ไม่ให้เสียเวลา
ระหว่างที่ผมวนรถออกจากลานจอดรถ ผมเอ่ยปากชมเด็กคนนี้กับแฟนไม่หยุด ผมไม่เคยเห็นบุคลิกแบบนี้ที่ไหน รวมถึงทักษะการขายที่เก่งแบบนี้ด้วย
ผมกับแฟนตัดสินใจหักพวงมาลัย เลี้ยวกลับไปวนลานจอดรถใหม่ กลับไปมองหาว่าเจ้าหนูคนนี้มันยังอยู่หรือเปล่า ถ้าพี่ไม่ได้คุยกับน้องต่อคืนนี้พี่ต้องนอนไม่หลับแน่ๆ
ผมวนรถจนเจอน้องหนูคนนี้ ภาพที่พบเห็นก็เป็นไปตามคาด น้องกำลังขายถั่วเขียวกับลูกค้ารายต่อไปอยู่ และก็ขายได้ตามเคย ลูกค้าคนนี้ซื้อ 4 ถุงเลยทีเดียว สงสัยยามบ้านพี่คนนั้นจะมีหลายคนแน่ๆ
ผมเดินไปหาน้องและขอคุยกับน้องด้วยความเกรงใจ เพราะผมรู้สึกว่าทุกวินาทีของน้องสามารถขายถั่วเขียวได้เยอะจริงๆ น้องจะเสียรายได้ถ้าเอาเวลามาคุยกับพี่ แต่ผมก็อยากคุยให้ได้!!
ผมสรุปการสัมภาษณ์ของผมกับน้องคนนี้ ดังนี้ครับ1. น้องชื่อ บูม
2. อายุ 13 แต่อยู่ ป.5 (ซ้ำชั้น 3 ปี)
3. ที่บ้านเคยไฟไหม้ จึงทำให้ค่อนข้างลำบาก (เป็นสาเหตุที่ซ้ำชั้นด้วย)
4. พ่อ/แม่ ยังอยู่ครบ พ่อเป็นคนงาน แม่ขายสมุดฉีก รับเป็นแม่บ้านทำความสะอาดบ้าง
5. บูมเคยทำงานมาหลายอย่าง เช่น ล้างจาน เด็กเสริ์ฟ แต่น้องชอบค้าขายมากที่สุด (บูมใช้คำว่า ค้าขาย เลยครับ)
6. บูมเรียนหนังสือไม่ค่อยเก่ง อ่านหนังสือไม่เก่ง
7. เล่นฟุตบอลเก่ง เป็นนักกีฬาโรงเรียน
8. ชอบไปเล่นร้านเกมส์หลังเลิกเรียน 4-5 โมงเย็น
นอกจากนั้นผมยังสัมภาษณ์เรื่องประวัติการค้าขาย การทำธุรกิจของน้อง ได้ดังนี้1. 1 ทุ่มถึง 4 ทุ่ม จะมาขายถั่วเขียวที่ลานจอดรถ Big C เพราะช่วงนั้นคนจะเยอะมาก
2. หลังจาก 4 ทุ่มน้องจะไปตระเวนขายที่อื่นต่อ เช่นร้านอาหารที่เปิดดึกกว่านั้น ฯลฯ จนถึงตี 1-2
3. บูมขายถั่วเขียวได้เฉลี่ยวันละ 40-60 ถุง (เฉพาะหลังเลิกเรียนนั่นแหล่ะครับ) ถุงละ 20 บาท
แปลว่าเดือนๆนึงน้องจะมีรายได้เฉลี่ยเดือนละ 24,000 - 36,000 บาท (เยอะกว่าตอนผมจบ ป ตรีใหม่ๆซะอีก)
4. ถั่วเขียว ส่วนใหญ่แม่จะต้มให้ แต่ถ้าแม่ไม่ว่างบูมก็จะต้มเอง
5. บูมมีลูกค้าประจำหลายรายอยู่ละแวกนั้น มีเศรษฐี หรือฝรั่งแถวนั้นบางคนซื้อเหมาวันละ 20 ทุ่ง
6. จักรยานคันนี้ บูมมีลูกค้าซื้อให้ จากเดิมที่เคยขับจักรยานเก่าๆใกล้จะพัง
7. เงินที่หาได้ บูมให้พ่อให้แม่เกือบทั้งหมด เหลือไว้เล็กๆน้อยๆ กินข้าว กินขนม กับเล่นเกมส์
8. น้องไม่เคยมีใครสอนเรื่องการขาย แต่เนื่องจากน้องมีลูกค้าเยอะมาก ลูกค้าเลยบอกน้องว่าซื้อไปฝากยาม และน้องก็จำมาใช้
ผมถามต่อว่า... https://www.facebook.com/likea...53236/1009207045775019/?type=1 
แสดงกระทู้
