ถ้าวันนี้คุณท้อ..
งั้นมาเปลี่ยนคำเหล่านี้ใหม่ดีมั้ยคะ อย่าให้มันถูกเซ็ทเป็นโปรแกรมผิดๆ ที่เราติดตั้งฝังไว้ในสมองอีกต่อไปเลย
เพราะคำเหล่านี้ จะถูกเซ็ทเป็นโปรแกรมควบคุมจิต ส่งผลต่อทัศนคติทำให้ความคิดตกผลึกในแง่ลบ
จนทำให้ตัวเราหมดพลัง บั่นทอนโอกาสต่างๆ ที่ควรจะเกิด ไม่ให้เกิด
แทนที่คุณจะสามารถหาเวลาได้ แต่คำนี้ มันจะสั่งการบอกคุณว่า "คุณจะต้องไม่มีเวลาเลย"
แทนที่คุณจะเก่งกาจสักด้าน เอาดีให้ได้สักเรื่อง แต่คำนี้ มันก็จะตรึงคุณไว้กับคำว่า "ไม่มีเวลาเลย"
ถ้าเราเป็นแบบนี้ คิดแบบนี้ เราเองก็โคตรจะเหนื่อยหน่ายกับชีิวิตเลยค่ะ
วันๆ ไม่ต้องทำอะไร ตื่นเช้าไปทำงาน กลับมาอาบน้ำกินข้าวนอน หมดไปวันนึง ชีวิตจบ !
โปรแกรมชีวิตวนลูปแค่นี้ เราอาจจะท้อมากกว่าคุณ 2 เท่าเลยทีเดียว
ถามว่าเวลาดีๆ ที่ควรเซ็ทให้ตัวเองสัก 30 นาที หรือ 1-2 ชั่วโมง หายไปไหน?
เพราะถ้าเป็นเรา เราชอบอ่านหนังสือ อยากเป็นนักเขียน (ฝันมานาน)
เริ่มต้นจากมีเวลา 10 นาที จน 30 นาที จนกระทั่ง 1-2 ชั่วโมง (เราพอแล้วในการฝึกอ่าน ฝึกเขียน) แล้วเวียนไปทำอย่างอื่น
เริ่มจากค่อยๆ ก้าวทีละก้าว เดินช้า-ดีกว่าวิ่งล้ม ..ดีกว่าไม่ถึงค่ะ
สะสมไปแบบนี้ ค่อยๆ เป็นค่อยไปช้าๆ ฝึกปรือฝีมืออย่างละเมียดละไมใจเย็น
ผ่านคืน ผ่านวัน ผ่านเดือน ผ่านปี ผ่านมาไม่กี่ปี มารู้ตัวอีกที อ้าว.. เป็นนักเขียนเมื่อไรไม่รู้ตัว
เราแค่อยากให้คุณเริ่มมองชีิวิตเป็นเรื่องสนุก มีพลังที่จะค้นหาและเล่นกับมันอย่างท้าทาย
อย่ากลัว อย่าเพิ่งเหนื่อยหน่าย ทดท้อ เพราะมันจะทำให้คุณหมดพลังชีวิตเล่นเกมส์นี้ตั้งแต่ยังไม่เริ่ม
ดังนั้น เราลองมาเปลี่ยนความคิด เซ็ทโปรแกรมในสมองให้ตัวเราเองใหม่กันดูมั้ย?
เปลี่ยนจากคำว่า "ทำได้บ้าง" >> "เราต้องทำให้ได้"
เปลี่ยนจากคำว่า "ไม่เก่งสักอย่าง" >> "เราต้องเก่งให้ได้สักอย่าง!"
เอาดี เอาแน่ให้ได้ก่อน 1 อย่าง เริ่มจากค้นหาตัวเองให้เจอ ว่ารักอะไร อยากทำอะไร อยากเป็น อยากเก่งอะไร
รัก ชอบที่จะทำอันไหน อันนั้นแหละ ตัดสินแล้วว่า "เราเหมาะหรือควรเลือกทำสิ่งนั้น"
เพราะการทำสิ่งที่รัก จะทำให้เราทำมันได้ดี
เพราะการทำสิ่งที่รัก มันจะทำให้คุณมีใจฮึดสู้ ฝ่าฟันอุปสรรคไปได้
มันจะทำให้คุณเปลี่ยนจากคำว่า "ติดงานประจำ, ไม่ค่อยมีเวลา" มาเป็น
ติดงานประจำ > แล้วไง? ฉันจะหาเวลาว่างที่เหลือจากงานประจำมาทำให้ได้ !!
ไม่ค่อยมีเวลา > ไม่ได้หมายความว่า "ไม่มีเวลาเลย"
เพราะคำว่า "ไม่ค่อยมีเวลา" ยังแปลว่า "เวลายังมี"
เจาะเวลาตรงนั้น จัดสรรปันส่วนมาให้ตัวเองสักหน่อย
้ถ้าทนทำอย่างอื่นแบบฝืนๆ มาได้ตั้งเป็นปี
ทำไมเราจะจัดสรรปันส่วนมันสัก 1-2 ชม.เพื่อชีวิตที่ดีขึ้น จะไม่ได้เลยเชียวหรือ
กว่าจะมีเงินล้าน ก็ต้องเริ่มต้นจากเงิน 1 บาท
กว่าจะเรียนจบปริญญา ก็ต้องเริ่มจากอนุบาล
กว่าจะเป็นนักปราชญ์ ผู้เชี่ยวชาญ
ก็ต้องเริ่มจากหัดฝึก หัดอ่าน จาก 5 นาที 10 นาที วันละ 30 นาที ครึ่งชม. เป็น 1-2 ชม.
ซึ่งจะกลายเป็นการสะสม ต่อยอดวิชาความรู้ไปทีละนิดเรื่อยๆ ผ่านเดือน เป็นปี เป็น 2-3 ปีเรื่อยๆ จนเชี่ยวชาญ
ถึงเวลานั้น ที่ไหนก็อยากจะได้ตัว
ถึงเวลานั้น คุณจะเหนือกว่าการนั่งทำงานภายใต้คำสั่งเจ้านาย
เผลอๆ คุณอาจจะเป็นฝ่ายนั่งกุมบังเหียน คอยกำกับชีวิตการทำงานของตัวคุณเองด้วยซ้ำ
กว่าจะมาเป็นต้นไม้ใหญ่ ยังต้องเริ่มต้นจากการเป็นเมล็ดจิ๋ว
มองปัญหาให้เป็นเรื่องขี้ประติ๋ว พลิกวิกฤตให้เจอโอกาส อย่าให้พลาด..
เพราะคำว่า "ไม่มีเวลา" อีกต่อไปเลยนะคะ สู้ๆ น้า
มัวแต่เขียนเพลินเลยยาวไปหน่อย
แสดงกระทู้
(แวะมาช่วยดันและกัน)
