ปัญหาของลูกปลาที่ปล่อยให้ตัวเองเสียเครดิตแบบนี้ คือปัญหาเดียวค่ะ "ไม่มีเงิน"
ใจดีเกินไปมั้ย ผิดก็ว่าตามผิดสิ บอกให้พ่อแม่เขารับผิดชอบสิ เงินไม่กี่พันจ่ายได้อยู่แล้ว ไม่น่ายืดเยื้ออะไรมากมาย แล้วที่บอกว่าไม่มีค่าเน็ต ค่าไฟ ต้องไปบ้านเพื่อนนี่ถามจริง ยังมีคนเชื่ออยู่อีกเหรอ ไม่ใช้ผู้เสียหายแต่อ่านแล้วหงุดหงิดแทน เหมือนจะอ่อนข้อให้ยังไงไม่รู้
ฟังคำนี้รู้สึกแย่นิดๆนะคะ สามารถมาหาลูกปลาที่บ้านได้ค่ะ อยู่คนเดียวจริงๆ ขอที่อยู่หลังไมค์ได้เลย
เนื่องจากเป็นช่วงขาลงของชีวิต อดทนหาเงินประทังตัวเองมาหลายเดือน แต่ในขณะนั้นก็เสียเครดิตมาเรื่อยๆ งานจึงไม่มี ลูกปลาก็ไม่รู้จะทำอย่างไร จึงรอให้เรื่องเงียบแล้วไปหางานทำ ซึ่งก็ได้มาบ้าง แต่น้อยกว่าเมื่อก่อนมาก ตอนนี้เก็บเงินได้แล้วประมาณพันกว่าบาท ซึ่งต้องแบ่งไปเป้นค่ากิน ค่าอยู่บ้าง แต่ก็จะทำงานทยอยคืนแต่ละท่านให้ครบแน่นอนค่ะ ที่ไม่ออกมาพูดใดๆ เพราะพูดไปลูกปลาก็ยังไม่มีเงินคืนให้อยู่ดี ขออภัยทุกท่านที่ทำให้รู้สึกแย่ค่ะ แต่ถ้าจะแจ้งผู้ปกครองคือ.. ลูกปลาก็ยังติดต่อท่านไม่ได้เลยค่ะ
รายละเอียด
คุณ ptteppawong ต้องจ่ายคืนทั้งหมด 3000 บาท จ่ายคืนให้งวดแรก 1000 บาท ในวันที่ 15 พย. 2556
ส่วนท่านอื่นๆขอเวลาหน่อยนะคะ ลูกปลาพยายามเต็มที่แล้วจริงๆ จะคืนให้ทุกท่านครบแน่นอนค่ะ หากมีโอกาสยืนได้ด้วยตัวเองอีกครั้ง จะขอทำงานให้ฟรีๆเลยค่ะ รู้สึกผิดกับสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ
สนใจจ้างงานน้องลูกปลาค่ะปัญหาอยู่ตรงไหนเราต้องแก้ให้ตรงจุด พี่เองก็มีปัญหาและดันเป็นปัญหาที่น้องลูกปลาเท่านั้นจะช่วยพี่แก้ได้
น้องลูกปลาคะ เดิมทีพี่กำลังมองหาคนเขียนงานให้โดยจะจ้างป้าแม่บ้านและเจ๊ร้านขายของชำในหมู่บ้านนี่แหละเขียนให้
แต่ปัญหาคือเขามีภาระครอบครัวที่ต้องรับผิดชอบ เลยไม่มีเวลา พี่ต้องการคนทำงานที่อิสระ ไม่มีใคร
อยู่ตัวคนเดียวหาเงินเอง ไม่ต้องพึ่งแม่นั่นแหละยิ่งดีเลย พอมาอ่านข้อความในนี้แล้วรู้สึกว่าน้องใช่... เหมือนเราค้นหากันพบ!
งานของพี่ง่ายๆ แค่ขายความสามารถให้ตรงจุด ทำงานให้พี่ไม่ต้องใช้เน็ทหรือคอมพิวเตอร์ให้วุ่นวายเลย
แค่มีกระดาษสมุดเล่มเดียวกับปากกาที่หนูไปยืมเพื่อนมานั่นแหละ เขียนความรู้ความสามารถที่หนูมีลงไป แล้วส่งขายให้พี่— พี่รับซื้อค่ะ
แหล่งความรู้มีเยอะ ไม่ต้องไปง้อเงินซื้อให้เปลือง เข้าห้องสมุดยามว่างยืมหนังสือกลับบ้าน นั่งหาข้อมูลจากร้านที่มี wifi แล้วขีดเขียนแก่นเรื่องใส่สมุด
อ่านจากนิตยสารบ้านเพื่อน เศษกระดาษหนังสือพิมพ์รอบตัวหรือกระดาษจากถุงกล้วยแขก มันก็เปลี่ยนเป็นเงินให้หนูได้หมด หากน้องคิดจะลงมือทำ
หรือน้องมีความสามารถอะไรในตัวก็เขียนสิ่งที่รู้อยู่แล้วใส่เศษกระดาษมา
ส่งงานไม่ยาก... เขียนเสร็จสแกนส่ง หากไม่มีเงินก็ยืมเพื่อนก่อน ไม่กี่บาทหรอกแล้วพี่จะจ่ายค่าสแกนไปเพิ่ม เพื่อนที่สนิท
หรือครูที่ปรึกษาน่าจะช่วยได้นะเรื่องนี้หากหนูจำเป็นจริงๆ แต่พี่จ่ายเงินเมื่องานเสร็จเท่านั้นนะคะ
อย่าให้พี่ต้องจ้างแม่บ้านแก่ๆ กับเจ๊ร้านขายของเลย เค้าแก่กันแล้ว จะยืนมองโลกสดใสได้กี่ปีเมื่อเทียบกับหนู
อีกอย่างนอกจากบ้านเค้าไม่มีเน็ทหรือคอมใช้แล้ว เค้ายังไม่มีทักษะพื้นฐานการเขียนและไม่มีประสบการณ์ 4 ปีเท่าหนูด้วย
เพราะฉะนั้น พี่มองว่าโอกาสมาถึงแล้วนะ ต่อให้มีหนี้เป็นหมื่น พี่เชื่อทุกคนก็ยังให้อภัย ให้โอกาสใหม่หากหนูยังทำหน้าที่รับผิดชอบไม่ละทิ้งต่อไป
แม้พี่อาจจะไม่ได้มีเงินเยอะ... ต่อให้มีกระปุกออมสินเหลืออยู่ใบเดียวทั้งชีวิต พี่ก็จะแงะเศษตังค์ออกมาแบ่งให้หนูได้มีค่าขนมไปโรงเรียนบ้างนั่นแหละ
หวังว่าน้องจะได้มาอ่านข้อความของพี่และติดต่อพี่มานะคะ งานนี้หากหนูไม่ช่วยพี่... พี่อาจมีสิทธิ์กินแต่น้ำเปล่าประทังชีวิตไปวันๆ อีกคนก็ได้
นี่อาจเป็นโอกาสที่น้องจะได้พิสูจน์ตัวเองให้ทุกคนได้เห็นอีกครั้ง แล้วพี่จะมาบอกทุกคน... ว่าน้อง Lukplaz คนนี้
ทำผิดยอมรับ สำนึกและพร้อมเปลี่ยนชีวิตใหม่ได้จริงแล้ว ถ้าน้องได้ทำน้องย่อมทำได้
แล้วพี่จะไปช่วยค้านนิรโทษกรรมให้อีกแรง (ล้อเล่นนะคะ แต่ขออินบ้างเดี๋ยวตกยุค อิอิ)
ขอบคุณพี่ Crystal มากๆค่ะสำหรับโอกาส ลูกปลาจะรีบติดต่อไปนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ
แสดงกระทู้
ใครที่อัพเดตก็สามารถโทรได้ทันทีค่ะ นอกจากนี้ยังมีสติ๊กเกอร์น่ารักๆมาเพิ่มอีกด้วย 