ตำนานเวปที่คุณรู้ว่าสีอะไรกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ.ห้องสวนลุมแห่งเวฟพันดริ๊ฟ สมาชิก ญ.หญิงที่สนใจเรื่องความสวยและความงามต่างตั้งกระทู้อย่างเมามันไม่มีเว้นวรรค กระทู้แนวอื่นๆหาช่องแทรกตัวแทบจะไม่มี หรือหากเบียดแทรกได้ก็จะถูกยันให้กระทู้ตกไปอย่างรวดเร็วแค่กระพริบตา 2 ปริ๊บก็แทบจะตกหน้าไปเลย ต่อมาจึงมีการแยกตัวเป็นห้องโภชนาการ?? อันว่าความงามมันก็ประหนึ่งการปรุงอาหารกระมัง สมาชิก ญ.หญิงจึงเฮโล(ปนถูกถีบ)จากห้องสวนลุมฯมาสิงสถิตอยู่ที่นี่ ตำนานของเวปที่คุณรู้ว่าสีอะไรจึงก่อกำเนิดเกิดมาจากที่นี่
เจ้ใหญ่อดีตสมาชิกพันดรี๊ฟ ปากกะใจเจ้ตรงกัน เจ้จึงดูเหมือนเป็นคนแรว๊ง เจ้ผู้เคยมีวีรเวรกับขาใหญ่ใครคนหนึ่งถึงขนาดมีบอร์ดแฉกันมาแล้ว เนื่องจากเจ้ใหญ่มีอาชีพที่เดินสายไป ตปท. อยู่เนืองๆ จึงไม่แปลกใจที่เจ้จะมีเครื่องประทินโฉมยี่ห้อที่ชาวบ้านเขาไม่มี และด้วยความมีน้ำใจใหญ่ยิ่งกว่าแม่น้ำฮวงโห เลยเป็นที่มาของปาร์ตี้ ญ.หญิงทิงนองนอย นัดกินและเอาเครื่องประทินผิวที่เบื่อแล้วมาขายกันขำๆ คงมีใครสักคนเกิดพุทธิปัญญาว่าทำไมไม่มีบอร์ด Swap เครื่องประทินโฉมเหมือนบอร์ดต่างประเทศหว่า เลยมีการนำเรื่องนี้ไปปรึกษาหารือกันที่เวบบอร์ดห้องโภชน์ ณ.พันดริ๊ฟโดยน้องฮุ่ยทำหน้าที่เป็นแกนนำ ผลของการปรึกษาหารือในครั้งนั้นยังไม่ออกหัวออกก้อย แต่น้องฮุ่ยออกหัวถูกถีบออกจากเวปพันดริ๊ฟอย่างทันทีทันควัน และเวปที่คุณรู้ว่าสีอะไรก็กลายเป็นคำต้องห้ามนับตั้งแต่นั้นมา น้องฮุ่ยได้ก่อกำเนิดเวปคุณรู้ว่าสีอะไรขึ้น สมาชิกเริ่มแรกที่มาสุมหัวเป็น ญ.หญิงทิงนองนอยจากเวปพันดริ๊ฟ บรรยากาศจึงเต็มไปด้วยความสนุกสนานสมานฉันท์ ยิ่งปิดมันยิ่งอยากรู้ ความดังมันห้ามไม่อยู่ สาวๆจากทั่วสารทิศจึงต่างหลั่งไหลมาที่เวปคุณรู้ว่าสีอะไรอย่างมืดฟ้ามัวดิน กระทู้แต่ละวันวิ่งปรู๊ดยิ่งกว่า F16 สาวๆกด f5 ตาม cf ของกันจนคีย์บอดจม น้องฮุ่ยจึงเห็นช่องทางทำกินขายแบรนด์เนอร์เล็กๆ ถ้าจำไม่ผิดในอดีตกาลตกป้ายละ 2-300 ร้อยบาทเท่านั้น เพียงไม่กี่ปีมูลค่าแบรนด์เนอร์ถีบตัวพุ่งทะยายขนาดที่กลุ่มโอเปกกับตลาดหุ้นแนสแด็กต้องมาดูงาน !!
ในช่วงขาขึ้นของเวปคุณรู้ว่าสีอะไรกำลังพุ่งปรี๊ดๆ หาได้มีแต่สาวๆแสนดีอย่างเดียวมาสุมหัวไม่ เพราะเหล่ามิจฉาชีพก็หลั่งไหลถาโถมมาสุมหัวด้วยเช่นเดียวกัน ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เหล่าสาวๆเวปคุณรู้ว่าสีอะไรต้องน้ำตานองอาบสองแก้มสายลมแรงพัดผ่านมา น้องฮุ่ยได้แต่ร้องเพลงหนุไม่รู้ ปล่อยสาวชมพูด้วยกันที่ทำหน้าที่เป็นนักสืบตามคุ้ยแคะแงะตามจิกตามล่าหาความจริงกันเอง(โว้ย) คดีแล้วคดีเล่า นับไม่ถ้วนเพราะนับไม่ไหว มูลค่าการ(ถูก)โกงเคยเหยียบหลักแสนมาแล้วขอบอก..หึหึ ถ้าเอาน้ำตาของเหล่าสาวๆเวปคุณรู้มารวมกัน คงช่วยดับไฟที่เตาปฎิกรณ์ปรมณุที่ฟูกูชิมะได้ภายในแค่เสี้ยววินาที มีครั้งหนึ่งที่กระแสถาโถมเรียกร้องให้น้องฮุ่ยออกมาทำอะไรสักอย่างที(โว้ย) น้องฮุ่ยบอกว่าของฟรีทำได้แค่นี้ ด้วยแรงกดดันและสายตาอันยาวไกล น้องฮุ่ยเลยบอร์ดใหม่คุ่และแน่นอนขอขายแบรนด์เนอร์ด้วย แต่ด้วยการรถไฟไม่มีปัญญาสร้างรางรถไฟคู่ฉันใด บอร์ดคู่ขนานจึงตกราง สาวชมพูยอมอยู่บนโบกี้เก่าๆ ประตูไม่มีที่ล๊อค ยอมเสี่ยงภัยบ่หยั่นกันต่อไป
ซึนามิถล่มญี่ปุ่นแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวฉันท์ใด แถลงการณ์ ฉ.1 ก็ถล่มใจสาวชมพูฉันนั้น(แต่ไม่ถล่มใจใครบางคน) วันนี้รักจึงมีวันตาย เราไม่อาจตายคู่ได้(จึง)เชิญคุณตายเดี่ยว ดังแล้วแยกวง กระทงยอมหลงทาง
ท่ามกลางนาทีวิกฤตนี้ 212 ที่รมณ์หายใจรวยริน
ใครสักคนมาผายปอดกู้ชีพจุ๊ฟๆต่อลมหายใจให้
212 จะฟื้นคืนชีพได้จริงรึปล่าว
เวปคุณรู้ว่าสีอะไรจะกลับมารักกันนะจุ๊ฟๆกับ 212 อีกหรือปล่าว
เวลาเท่านั้นที่จะบอกได้
เพราะเงินไม่เข้าใครออกใครหรอกนะจะบอกให้ ...
แสดงกระทู้
