- พัฒนาให้ทันชาวบ้าน
- ควบคุมต่อไป
- ปิดประเทศ ไม่ต้องค้าขายกับชาวบ้าน
- ผสม
ต่างก็มีข้อดีข้อเสียต่างกันไป
แต่หากเราเปิดประเทศ และค้าขายกับต่างชาติ มีอัตราแลกเปลี่ยนที่เคลื่อนไหวเสมอ
เราจะไปห้ามคนเทรดค่าเงิน ก็เหมือนปิดประเทศนั่นแหล่ะครับ เพราะหากใช้อัตราแลกเปลี่ยนแบบควบคุม (สมัยก่อนปี 40) เจอกระแสค่าเงินโลกอัดเข้ามา เอางบไหนไปต้านก็ไม่อยู่หรอก
คนทำโรงงานก็ต้องเทรดค่าเงิน (อย่างรู้ตัว และไม่รู้ตัว) กันทั้งนั้นแหล่ะครับ หากค้าขายกับต่างชาติ
หากเขาเก็งว่าค่าเงินจะอ่อน หรือจะแข็ง เขาก็สามารถทำสัญญาล่วงหน้า (Futures) กับสินค้าของเขา กับอัตราค่าเงินในอนาคตไว้ก่อน เพื่อป้องกันความเสี่ยง
นี่ก็คือการเทรดค่าเงินในรูปแบบนึงไงครับ (เพียงแต่บางคนอาจไม่รู้ตัวว่าตัวเองทำอยู่)
มันก็คือการมองอนาคต เดาว่าจะไปทางไหน และเก็งเพื่อกำไร - เพื่อป้องกันการขาดทุนครับ
ถ้าบอกว่าห้ามเก็งกำไร
ลองไปห้ามพ่อค้าผัก ที่เก็งว่าน้ำท่วมแล้วห้ามขึ้นราคาผักดูสิ

หรือวันไหนน้ำมันราคาขึ้น ปั๊มรีบปิดก่อนเวลา รอเปิดพรุ่งนี้ ได้ขายของเท่าเดิมแต่แพงขึ้น ก็คือตัวอย่างเก็งกำไรแบบใกล้ๆตัว
(และรัฐเข้ามาเกี่ยวโดยจับตรวจ ห้ามเก็ง แต่จริงๆก็หาทางทำกันอยู่ดี )
เก็งกำไรมันอยู่รอบๆตัวเรานั่นแหล่ะ จะไม่มีเลยคือต้องละทางโลกแล้วครับ
โดยส่วนตัวสนับสนุนให้มีความรู้ด้านลงทุนนะ ไม่ใช่ควบคุมแบบเด็กอนุบาล มองว่าคนไทยไม่ทันต่างชาติ เลยปิดไม่ให้ทำอะไรมันซะเลย
แล้วท้ายสุดก็โดนต่างชาติมันมากระทำฝ่ายเดียว
