ThaiSEOBoard.com

ยุคนี้ถ้าไม่ทำIMแล้ว สามารถกลับใช้ชีวิตพอเพียงที่บ้านนอกได้จริงหรือครับ? ถ้าทุนมีน้อย มีทุนไม่ถึง3แสน  แต่มีที่ 4-5ไร่ พร้อม
มีหลายคนแถวนี้ กำลังคิดจะกลับไปใช้ชีวิตแบบนั้นครับ   

ส่วนตัวผมคิดว่า ยากเหมือนกันนะครับ
ถ้าทำอะไรซักอย่าง
- ค่าปุ๋ย
- ค่ายาวัชรพืช ฉีดวัชพืชร
- ค่าเมล็ดพันธ์
- ค่าเครื่องฉีดวัชพืช
- ค่าดูแล
- ค่า ฯลฯ
- ถ้าราคาพืชผลตกต่ำ  ขาดทุนบาน.. ทุนหาย  เครียด   ไม่มีทุนเริ่มใหม่ ฯลฯ   :P
นี่เป็นแนวคิดของผมนะครับ



- คนที่อยู่ต่างจังหวัดอยู่แล้ว  ก็อยากจะเข้าเมือง  เห็นคนที่เข้าเมืองแล้วมีรถ มีบ้านสวย มีฯลฯ
- ส่วนคนที่อยู่ในเมืองนานๆ ก็อยากจะกลับบ้านนอก(เขาคิดว่า...จะสามารถใช้ชีวิตพอเพียงที่ต่างจังหวัดได้  สงบสุข สบาย อากาศดี เหมือนในละคร)
คิดคนละมุม


ยุคนี้ ที่ต่างจังหวัด  ผมสังเกต..แค่ก้าวขา ออกจากบ้าน ก็มีแต่ค่าใช้จ่าย (ค่ารถ ค่ากิน  ค่าน้ำมัน ค่าฯลฯ)
ชีวิตจริง ไม่ได้ง่าย เหมือนในละคร
ว่าไหมครับ?
ผิดถูก ขออภัย  ขอบคุณครับ
 :wanwan017:

ปลูกพืชแบบพอเพียง เขาใช้ ยาฆ่าแมลง จากธรรมชาติ ใช้ปุ๋ยจากธรรมชาติ นะ ครับ 5555

อยู่บ้าน ถ้ามีที่ทางดีๆ มีบ้าน วันๆ อาจจะแทบไม่ต้องจ่ายเงินเลยนะ

ปลูกข้าวเอง
เลี้ยงไก่ เลี้ยงปลา
ปลูกผัก

เงินส่วนใหญ่คงแค่ ซื้อเครื่องปรุงอ่ะ น้ำปลา เกลือ น้ำตาล

ทำนั้น ทำนี่ ผสมเล็ก ผสมน้อย เก็บเงินได้เป็นก้อนนะ
ไม่เหมือนอยู่เมืองกรุง ได้เป็นก้อน แต่จ่ายเล็ก จ่ายน้อย สุดท้ายไม่เหลือเก็บ

 :P

ต้องปลูกแบบไม่ต้องพึ่งเคมีซิครับ (ต้องค่อยๆ ทำ ค่อยศึกษาไปเรื่อย)  แรกๆ ก็อาจจะพึ่งบ้าง แต่ต้องลดให้หมด ถ้าทำเกษตรอินทรีย์แบบ 100%  ก็หาติดค่อคนที่เขาต้องการ ราคาจะสูงเลย และเราต้องทำเกษตรต้องไม่ทำอย่างเดียว  คิดอะไรน่าจะทำได้ก็ลองทำไปเรื่อย  ที่เขาเรียก เกษตรผสมผสาน   :wanwan017:


http://www.youtube.com/watch?v=ZciQoUNDFj8

ทำ IM ที่บ้านนอกก็ได้ครับ บวกๆกันไป ผมนั่งพิมพ์อยู่กลางทุ่งนานี่ตอนนี้

ส่วนเรื่องการทำเกษตร ถ้าไม่พัฒนาและปรับปรุงเหมือนเราทำเว็บ ทำ IM  มันก็พอได้ไปเหลือๆน่ะครับ ข้าวพอกินในครอบครัว ผักปลาไม่ต้องซื้อ
แต่ถ้าบวกความใส่ใจเข้าไป มีการพัฒนา หาความรู้และปรับใช้ + กับการหาตลาด แบบนี้สบาย
4-5 ไร่พอเหลือเฟือ ถ้าทำสวนผสมนะ เลี้ยงเป็ด เลี้ยงไก่ เลี้ยงปลา ด้วย ผักผลไม้ของกินเพียบ

คือในมุมมองของคนเมืองมักจะมองว่าคนบ้านนอกลำบากอย่างนั้น อย่างนี้ ซึ่งจริงๆแล้วมันเป็นวิถีชีวิตเขาคุ้นชินน่ะ ไม่ได้เหนื่อยอะไร อาบน้ำนอนพักก็หาย
อย่างทำนาเนี่ย นั่งนอนเล่นมือถือกระดิกนิ้วเท้าสบายๆได้เลยครับ นาจ้างล้วนๆสมัยนี้ตั้งแต่เตรียมดิน ยันขายข้าว

ตามพี่รันครับ ถ้าใช้คำว่า "พอเพียง" เกษตรพอเพียงต้นทุนต่ำมากๆครับ
แต่เหนื่อยหน่อยปลูกเอง ทำเอง ใช้เองครับ
คลิปนี้ดีครับ ผมดูมาสักพักล่ะ พอเพียงจริงๆครับ

ต้องเข้าใจคำว่า "พอเพียง" ก่อนครับ

จากประสบการณ์ที่ได้คลุกคลีกับเกษตกรมาพอสมควร (บ้านทำนา 555+)

คนส่วนใหญ่
1.เคยทำอะไรก็ทำอยู่อย่างนั้น ทำนาก็ทำนาทั้งปี หน้าฝนหน้าแล้งปลูกข้าวลงไป
2.เห็นคนอื่นทำอะไรแล้วได้ผลก็แห่กันไปทำ ตย.ที่เห็นๆคือ ยางพารา สุดท้ายตัดราคากันเอง

จะว่าไปชีวิตบ้านนอกก็ไม่ได้ง่ายเลยครับ สุดท้ายก็ต้องวกกลับมาดูว่า คำว่า "พอเพียง" ความหมายจริงๆมันคืออะไรครับ

ผมว่าทำได้นะ ถ้าขยันและอดทนมากพอ

ในมุมผู้ใหญ่ (เหล่าพ่อๆแม่ๆ) ยังชอบมองว่า สมัยนี้จบมาแล้วขายของ ขายเสื้อผ้า = ไม่ดี ลำบาก ชีวิตยากจน
แต่หารู้ไม่ว่าการขายสินค้าเดี่ยวนี้ไม่ต้องลงแรงไปขายที่ตลาดนัด ริมทาง หรือเปิดร้านแล้ว แค่มี Facebook + ความรู้ความเข้าใจในการทำโฆษณา ก็สร้างรายได้มากมายมหาศาล (ตัวอย่างเช่นเจ้าใหญ่ๆในเฟซ มีเพียบ) แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนจะสำเร็จ (อีกนั่นแหละ)

สำหรับคนอื่นผมไม่รู้นะ สำหรับผม ผมว่า ถ้าเราเจอทางที่มันทำให้มีรายได้ ผมก็จะยึดทางนั้นไว้ก่อน เช่นอยู่ในเมือง มีงาน มีอะไรให้ทำ ก็ทำไป เอาที่มันไม่หนักหนาร่างกายและจิตใจ
จากนั้นพยายามมองหาทางเลือกอื่นๆไปสม่ำเสมอ อาจจะมีงานเล็กๆน้อยๆ หรืองานที่เราถนัด รวมถึงความชอบส่วนตัว เราก็ทำเพื่อให้มีรายได้อีกทางหนึ่งเข้ามา (รายได้ทางเดียวค่อนข้างเสี่ยง เพราะอนาคตอะไรก็ไม่แน่นอน)

สรุปคือ ถ้าอยู่ไหนแล้วมันยังสร้างรายได้ให้กับเราได้บ้าง ผมจะไม่ทิ้งครับ แต่ผมจะเจียดเวลาเพื่อเริ่มต้นเรียนรู้กับสิ่งใหม่ ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆครับ อย่าคิดว่ามันคือสิ่งเดียวในชีวิต เพราะความแน่นอนนี่ล่ะจะทำให้เราประมาท

อยู่เมืองก็ทำแบบคนเมืองทำกันครับ เวลาเหลือก็อาจจะมองหาที่ไร่นอกเมืองหรืออะไร ไว้พัฒนา ถ้าแรงกายเราไม่ไหว ก็ใช้เงินจ้าง จัดสรร และบริหารครับ จับสองทาง มั่นคงกว่าเยอะ เป็นไปได้ก็ขยายไปเรื่อยๆครับ อย่าหยุดนิ่ง

 :wanwan020: :wanwan020:

ปลูกไว้กินเอง ยังไงก็ไม่ขาดทุน

อยู่อย่างพอเพียงครับ

ปลูกผัก เลี้ยงปลา เลี้ยงไก่  :D

ถ้าทำอย่างพอเพียงผมว่าทำได้น่ะ ที่บ้านผมก็ปลูกข้าวกินเหลือก็แบ่งขาย เลี้ยงไก่ได้กินไข่ ถ้าไก่มันมีจำนวนเยอะมากๆขึ้นก็ มีคนมารับถึงบ้านเลย
อยู่ได้ หรือ ไม่ได้ มันขึ้นอยู่กับความพอใจของเราครับ  :wanwan017: :wanwan017:

ทำได้ครับผมก็ทำอยู่ แต่ทำไปเรื่อยๆนะ  เวลาว่างๆก็ศึกษาวิธีลดต้นทุนในการผลิต อย่างตอนนี้ก็กำลังทดลองพวกจุลินทรีย์สังเคราะแสงว่าได้ผลตอบรับดีตามที่เขาเล่าอ้างกันรึเปล่า

ถ้าใครไม่ทำ IM แล้ว
แต่ถ้ามีพื้นที่การเกษตร
ก็สามารถกลับไป ใช้ชีวิตพอเพียง ได้จริงครับ
 :wanwan017:

เกษตรทำเงิน : พื้นที่ไร่ครึ่งปลูกพืช 10 ชนิด สร้างรายได้เดือนละครึ่งแสน

ลิ้งค์ http://www.ngan.in.th/%E0%B8%A3%E0%B8%A7%E0%B8%A1%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%B5%E0%B8%9E%E0%B8%97%E0%B8%B3%E0%B9%80%E0%B8%87%E0%B8%B4%E0%B8%99/

 :wanwan017:

  :o   +








 :o   +

ถ้าไม่มีพื้นฐานในการทำอาชีพนั้นๆ มาก่อน เป็นไปได้ยากครับ
จากประสบการณ์ตรงของผมเองเลย

เริ่มต้น จะมีต้นทุนควมมพร้อมด้านต่างๆ มากมาย
-บ้าน ถ้ามีอยู่แล้วก็ดีไป
-เครื่องมือ ตามอาชีพ (อันนี้เยอะนะขอบอก)
-อุปกรณ์เสริม
-สร้างสิ่งอำนวยความสะดวกอีก

มีที่ + สมอง + เงินทุน (บ้าง) ไปได้แน่นอนครับ

หาความรู้ ซื้อเครื่องมือ หมุนเวียน อยู่ได้ เขาว่ามา  :wanwan004:

ผมว่าจะไปลองเช่นกันครับ

น่าจะเหมือน IM ที่แต่ก่อนทำไม่เป็นเหมือนกัน

ตามนี้เลย  หลายคนเข้าใจว่าพอเพียง ต้องไปทำเกษตรไร่นาสวนผสมอย่างเดียว

โดนครับ

เข้ามาฟังด้วยครับ ต้องหาทางปรับตัว  :wanwan003:

ถ้าทำแบบพอเพียงไม่หวังรวยอยู่ได้สบายครับ ผมเป็นเด็กบ้านนอกและมาใช้ชีวิตในเมืองหลายสิบปี รู้เลยว่ามันต่างกันยังไง
อยู่บ้านนอกไม่มีตังก็มีกินได้ครับ ข้าวปลูกเอง ผักปลูกเอง กุ้งหอยปูปลาอื่นๆ หาได้ตามแหล่งธรรมชาติ อย่างเช่นป่าชุมชน ทุ่งนา ของที่ปลูกเหลือกินก็เอาไปขายได้
อยู่ในเมืองทุกอย่างต้องพึ่งเงิน ถ้าไม่มีเงินก็ไม่มีกินครับ แต่ขอดีคือมีช่องทางหาเงินเยอะดี

#ใครจะอยู่ยังไงต้องถามใจตัวเองมากกว่าครับ คนที่อยู่ในเมืองมาทั้งชีวิตจะไปอยู่บ้านนอกผมว่าก็อาจจะไม่ใช่สำหรับเขาเหมือนกัน

ปล. เดี๋ยวนี้สัญญานอินเตอร์เข้าถึงบ้านนอกหมดแล้ว ผมก็กำลังวางแผนไปทำ IM คู่กับเกษตรเหมือนกันครับ เกษตรแบบพอเพียงน่ะครับ ไม่หวังรวย อยู่บ้านนอกสบายใจดี  :wanwan012:

ทำแบบพอเพียงดีกว่าครับ ส่วนต้วผมว่ากลับไปทำอยู่บ้านนอกย้ากขึ้นทุกวันครับ

เข้ามาฟังด้วยคนครับ :wanwan017:

ใช่ครับ ไม่ต้องคิดถึงเรื่องรวย แต่มีกินได้ตลอดไป โดยไม่ต้องพึ่งคนอื่น จะมีความสุขได้เอง

ครอบครัวผมย้ายมาอยู่ได้เดือนครึ่งแล้วครับ ที่ ตจว.(อำเภอวังน้ำเย็น จังหวัดสระแก้ว) ทำแต่ IM อยู่...ยังไม่ได้ไปลองไปจับทำเกษตรบ้างเลย
แต่เท่าที่อยู่แบบขี้เกียจทำกับข้าวในบางทีก็พอเหลือครับ ครอบครัวผมสี่คนกินวันละ 250 บาทเอง(กำลังคำนวณให้ลดลงเหลือวันละ 150-200)
บ้านไม่เช่า ข้าวไม่ซื้อ(ปลูก เกี่ยว สีข้าวเก็บไว้กินเอง ช่วงนี้เลย)ไข่ไก่เก็บหลังบ้านวันละ 7-8 ฟอง ผมว่าจะซื้อพันธุ์ปลาไว้กินเองมาลงบ่อในที่แม่ไว้
ผลไม้ก็ลงมะม่วง มะขาม ฝรั่ง ให้พอปีนเก็บตอนนี้เล็งๆทำแปลงปลูกผักสวนครัวเก็บง่ายๆไว้หลังบ้านให้กวางน้อยเค้าเอามาทำกับข้าว ก็น่าจะลดค่าใช้จ่ายได้เยอะเลย
ซึ่งความรู้ทางเกษตรผมก็ไม่ค่อยมี เลยกะแค่ทำพอกินลดค่าใช้จ่ายเอาเหงื่อเอาแรง ไม่ได้ทำเยอะไว้ขายเหมือนคนอื่นเค้าก็น่าจะพอแล้วครับ
แต่อย่างนึงที่ผมชอบตั้งแต่มาอยู่คือ ทุกคืนยังกะหน้าหนาว อากาศตอนเช้าก็ฟินมากแม้จะตื่นไม่ค่อยทัน :wanwan004:

อิจฉาอ่ะชอบชีวิตแบบนี้ ผมเองก็อยากทำบ้างแต่ตอนนี้ยังไม่มีบ้านที่ต่างจังหวัด กำลังเก็บเงินสักก้อนหาซื้อที่ปลูกบ้านต่างจังหวัดไปใช้ชีวิตแบบพอเพียงแบบท่าน ปลูกผักกินบ้างไรบ้างที่มันช่วยลดค่าใช้จ่ายได้  :wanwan008:

เห็นด้วยครับ อยู่เมืองกรุงทุกอย่างมันต้องซื้อหมด อยู่ต่างจังหวัดเลี้ยงไก่ไข่บ้าง เลี้ยงปลา ปลูกผักบ้างมันช่วยลดค่าใช้จ่ายได้เยอะ

สมัยก่อนบ้านเรานะครับ มีสวนครัวผักไม่เคยจะซื้อนอกจากพวกผักเมืองนอกเวลาที่ลูกอยากกินเช่นบลอคโครี่ มีผลไม้หลากหลายพันธุ์เต็มสวน ไม่ค่อยได้รดน้ำหรอกเก็บกินตลอดปี พ่อเลี้ยงเป็ดและไก่ไว้กินไข่ ทำบ่อปลาขนาดเล็ก รั้วเป็นรั้วไม้เก่าๆ แต่เต็มไปด้วยผักไม้เลื้อยกินได้ มีนาให้ญาติพี่น้องเช่าทำนา แล้วเค้าก็แบ่งข้าวขนมาไว้ในยุ้งฉางให้เลยได้กินตลอดปี ที่ต้องซื้อคือพวกเนื้อ เครื่องปรุง เครื่องนุ่งผมก็นานๆ ที ยายทวดจะเก็บผักไปขายและหน้าบ้านทำไร่ข้าวโพดขนาดเล็ก หักข้าวโพดแล้วเอานึ่งขายในตลาด เอาเงินมาซื้อเสื้อกันหนาวให้หลานๆ อ้อ และมีค่าน้ำมันรถยนต์เวลาที่พ่อขับไปในเมืองครับ ค่อยๆ ทำไปทีละนิดละครับ จะรู้แนวทางเอง จากเล็กก็จะขยายใหญ่อย่างมั่นคง อีกไม่นานเราก็จะกลับบ้านเหมือนกัน

เกษตรนี่ไม่ง่ายเลยครับ

การทำเกษตรก็ตามที่คุณโพสเลยนะค่ะ
ต้องมีเวลา ทุ่มเท และค่าใช้จ่าย
แต่ผลผลิตที่ได้ ก็อยู่ที่ช่วงราคาของผลผลิตด้วย
ถ้าจะทำจริงๆ ขอให้อดทนสักนิด จับจุดได้ อาจจะรวยไม่รู้ตัวนะค่ะ

อีกสองปีผมก็ว่าจะกลับบ้างครับ ผมว่าทำเกษตรอยากจะรวยก็รวยได้  อยู่กทมก็สะดวก  อยู่ต่างจังหวัดก็มีความสุข อีกหน่อยตจว จะเจริญขึ้นเยอะครับ  น่าอยู่มากคนจะกลับไปอยู่ไปผลิตสินค้าแล้วส่งขาย เพราะ 1.การตลาดim เข้าถึงได้ทุกที่ 2.การขนส่งไม่คิดอะไรก็ส่งผ่านไปรษณีย์ก็มีทุกตำบลครับ สนับสนุนให้ทุกคนทำทุกอย่างที่คิดให้ประสบความสำเร็จนะครับ   :wanwan003:

ทุกอาชีพก็มีทั้งรวยและไม่รวยครับ  มันขึ้นอยู่กับความพอเพียงของเรา

อยู่กทม. ชีวิตก็วุ่นวาย มีสิ่งล่อตาล่อใจเยอะ...

อยู่บ้านนอกไม่มีอะไร  ใช้ชีวิตอย่างพอเพียง

ตั้งแต่ผมเกิดมา  ก็เห็นพ่อกับแม่ทำไร่ทำสวนละ  จนป่านนี้ 30 กว่า เป็นอยู่ยังไงก็เป็นยังงั้น...

ที่ไม่รวยเพราะ  ค่าปุ่ย ค่ายา ค่าอุปกรณ์ อื่น ๆ มันสวนทางกับราคาผลผลิต  และสภาพดินฟ้าอากาศ ซึ่งมันควบคุมได้ยาก...

อยู่ไหนก็อยู่อย่างพอเพียงได้ครับ :wanwan003:

ต่อให้ไม่ทำ im ก็อยู่บ้านนอกได้ อยู่ได้จริงๆน่ะครับไม่ทำเกษตร ก็อยู่ได้ มีหลายอย่างให้ทำเลยบ้านนอกอยู่ที่ว่าจะทำหรือเปล่า

ผมว่า ได้ครับ ถ้าตั้งใจจริงๆ
เพราะอ่านข่าว กระปุก สนุกมา มีคนรวยเพราะพวกนี้เยอะอยู่ 5555 :wanwan019:

ถ้าคุณจะทำอาชีพเกษตร
1. คุณต้องหาตลาดก่อนครับ ว่าตลาดของคุณต้องการอะไร
2. เมื่อคุณรู้แล้วว่าตลาดต้องการอะไร คุณก็จะรู้แล้วละครับว่าคุณจะูปลูกอะไร (อันนี้คุณต้องมีข้อมูลเล็กน้อย ต้องคำนวนว่าทำอะไรแล้วจะได้ราคาดี)
3. ควรปลูกตามสิ่งที่ตัวเองสามารถปลูกได้และถนัด (แนะนำอย่าทำเกินความสามารถ และความรู้ เพราะอาชีพเกษตรกรรมถ้าพลาดแล้ว การลงทุนรอบนั้นคือเสียเกือบหมดเลย)

*** จำไว้ว่าอาชีพเกษตรกร ต้องอาศัยโชคชะตา 50 % แต่ถ้าขยัน และมีความชำนาญ ความห่างของโชคชะตา ก็จะน้อยลง จนประสบณ์ความสำเร็จ

อันนี้เป็นส่วนหนึ่ง

คำว่าบ้านนอก ต้องดูลุ่มน้ำด้วยครับ  บางที่น้ำไม่มีแล้ง ปลาตัวเท่านิ้วก้อย
บางที่น้ำเยอะอุดมสมบูรณ์ ปลาตัวเท่าหน้าแข้ง

หากอยู่บ้านนอกไม่มีที่ไร่ที่นา ก็รับจ้างเหมือนเดิมครับ

คำว่าพอเพียง ใช้ได้แค่บางคนบางครอบครัวครับ ที่จะทำได้

บางบ้านขับกระบะเก่าๆ ผุๆ มีเงินเก็บหลายแสน อยู่อย่างมีความสุข เลี้ยงปลา เลี้ยงไก่ บางบ้านเลี้ยงหมูด้วย

บางบ้านขับวีโก้ยกสูง ขับนิวดีแม็ค หาเงินจ่ายสินเดือนแทบตาย สิ้นเดือนร้อนตูดไม่ทันกู้ยืม ไม่ทันอีกโดนยึด
เอาที่นาไปจำนอง เพราะใช้ชีวิตเกินพอเพียง

บางคนบางบ้านแต่งตัวโทรมๆผ้าโผกหัวไปนา แต่เงินไม่เคยขาด

บางคนขับเก๋ง แต่งตัวดี แต่หนี้ท่วมหัว

เยอะครับ ผมคนบ้านคอกนา แต่ผม ผสมสายim จำเป็นต้องซื้อคอม ซื้อโน็ตบุค จำเป็นต้องต่อเน็ต เลยยังเกินพอเพียง   :P

สรุป หากกลับไปใช้ชีวิตพอเพียงที่บ้านนอก
1.ท่านต้องมีที่ สำหรับทำกิน
2.ที่ๆอยู่ไม่แล้ง
3.ไม่ใกลโรงเรียน และโรงพยาบาล
4.หมู่บ้าน ชุมชน เพื่อนบ้าน แวดล้อม
5.ลงมือทำ ตามคำพอเพียง

------------------

ทุกวันนี้สิ่งล่อตาล่อใจ ล่อกิเลส มันเยอะ

=================


ถ้าอยู่หลังเขา ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีรถหรู ไม่มีเน็ต ไม่มีมือถือแบบเกลื่อนกลาด  ทำได้แน่นอนครับ


แค่ความคิดเห็นเล็กๆครับ

ถ้าพอเพียงจริงๆ ก็อยู่ได้ครับ ไม่ต้องตามกระแส อยากใช้ชีวิตแบบนั้นเหมือนกัน

ผมจะไปเลี้ยงไก่ชน อยากกลับมากบ้านแต่ดันสร้างหนี้เอาไว้เยอะ

แสดงว่าเราอาจจะมองที่มุมแคบเกินไปนะคะ ถอยออกมาดูกว้างๆ

อยู่ต่างจังหวัดมีอต่จะเสียเปรียบ ไม่งั้นไม่แห่เข้ามาในกรุงกันหรอกครับ
ค่าอาหาร ตามสั่งพอๆกัน 35-40 นะ กรุงเทพบางทีถูกกว่าอีก
ค่าเดินทาง ต่างหวัดขึ้นรถทีฟันนะครับเหมา 40-50 รถสองแถว กรุงเทพ 7 บาท ฟรีก็มี นั่งยันสุดสาย
ของใช้ทั่วไปราคาพอกัน สบู่ ยาสีฟัน
ที่อยู่อาศัยราคากรุงเทพแพง แต่ก็ใช่ว่าจะต่างกันมาก กรุงเทพถูกๆก็มี
อยู่ต่างจังหวัด ทำธุรกิจเสียมากกว่าได้ครับ ซื้อของก็แพงกว่า ติดต่อโรงงานก็ยากกว่า มองหาลู่ทางอื่นยากกว่า ตลาดก็เล็กกว่า ขายออนไลน์ก็ยังเสียเปรียบกว่า
ก็แล้วแต่คนนะ แต่ผมคิดแบบนี้

ความฝันเลยครับกลับไปอยู่บ้านนอก แต่เป็นไปได้ยากถ้าไม่ถูกรางวัลที่หนึ่ง

ผมว่าหลายคน คงชะตาเดียวกันครับ   ดันสร้างหนี้ไว้เยอะ  :wanwan004:  กลับไม่ได้  ไปไม่ถึง

ผมคนหนึ่งครับที่คิดจะกลับไปสู่การเกษตรแบบพอเพียง แต่ไม่ได้ทำเยอะเพื่อขาย ทำเพื่อเลี้ยงชีพ กินไปวันๆครับผม
เพราะตอนนี้ผมเริ่มปวดแขน ปวดหลังแล้วครับ สุขภาพไม่ดี

http://www.youtube.com/watch?v=Yya_f_TBjfs

http://www.youtube.com/watch?v=inmEab7OWxc

คนไม่ใช่แนว มันก็คือไม่ใช่แนว .....

#เคยลองแล้ว

ความรู้สึกนี้เลยครับ ทุกวันนี้ก็พยายามลดหนี้อยู่

เพื่อที่สักวันจะได้ประกาศอิสระภาพสักที  :wanwan003: :wanwan003:

ยืนยันว่าทำได้จริง แต่ต้องไม่มีหนี้ติดตัวไป
และที่สำคัญ คือ ที่บ้านยอมรับได้หรือเปล่า

ผมทำมาแล้วสู้ความค่าใช้จ่ายไม่ไหว ลู่ทางลำบาก ไม่ว่าจะทำอะไร

ปัญหาก็เยอะ เราจะเจอปัญหาอะไร ที่คุณจะต้องรับได้

1 ปัญหารายได้ไม่มี แน่นอนเมื่อคุณยังไม่มีรายได้ เนื่องจากวิถีชีวิต ชนบทสมัยนี้ไม่ได้เหมือน 20 ปี่แล้ว ที่คุณอยากออกไปล่าสัตว์ หาปลาตามท้องทุ่ง บ้างที่เขาก็หวง ที่ไม่หวงคนก็หาแทบไม่เหลือ เพราะฉะนั้นอย่าคิดว่าจะไม่มีค่าใช้จ่าย จริงๆ ค่าใช้จ่ายแทบจะไม่ลดลงเลยหากคุณยังประหยัดไม่เป็น จริงๆการประหยัดพูดง่าย ทำจริงๆมันยากนะ เช่น คุณบอกว่าปลูกผักกินเองได้ ลองไปปลุกดู ถ้าใจไม่รักการปลูกผักจริงๆ คุณปลูกไม่ได้หรอก คุณบอกว่าเลี้ยงปลากินเองได้ แต่ถามตรงๆคุณขยันฆ่าสัตว์ เพื่อนำมาเป็นทุกมื้อไหม คิดดู ทุบหัวปลาทุกวัน วันละ 3 เวลา ถามตัวคุณก่อนว่าไหมหรือเปล่า ถ้าคุณไม่ฆ่ามันจะทนกินผักกับน้ำพริกได้สักกี่มื้อ แล้วถ้าคุณมีครอบครัว ยิ่งแย่ไปกันใหญ่ ลูกต้องใช้เงิน เมียก็ใช้เงิน อย่างน้อยๆวันละ 200 บาทต่อวันนะอย่างประหยัด เอาเป็นว่าจ่ายค่ากับข้าวมื้อเดียว เกินร้อย ของที่บ้านบางอย่างแพงกว่ากรุงเทพ

2 ปัญหาสุภาพ คุณจะต้องทำงานกลางแดดนานๆได้ เช่น การเตรียมดิน ปลูก ผักการใช้ปุ๋ย ทุกอย่างต้องลงทุน ลงแรง ถ้าคุณไม่ชอบ ไม่ใช่แนวยิงทำไม่ได้ผลกระทบต่อร่างกาย มือดำเล็บดำ ยิ่งกลัวดำยิ่งลำบาก และราศรีตก แน่นอน เวลาไปไหนมาไหนตัวดำๆ ต่อให้ใส่เสื้อผ้าดีแค่ไหน พูดจาดีแค่ไหน คนอื่นก็ยังดูถูกโดยเฉพราะหนุ่มๆ ที่ต้องการจีบหญิง บอกตรงๆลำบาก และผู้หญิงสมัยนี้เกลียดความลำบาก ล้านเปอร์เซ็น ผลกระทบต่อจิตใจ

3 ทุนหมด ผลผลิตไม่เป็นตามความคาดหมาย กู้หนียืมสินเพิ่ม ชีวิตเริ่มติดลบ หมดกำลังใจ จะหันไปทำอะไรได้ เมื่อทุกอย่างต้องลงทุนและรอเป็นเวลานานกว่าจะได้ผลผลิต กว่าจะได้ขายและขาดทุน วนเวียนซ้ำซาก เป็นหนี้ไม่จบไม่สิ้น ถ้าไม่ใช่แนวจริงๆไม่รักการปลูก จริงๆอยู่ยาก คนที่อยู่ได้เค้าใช้ชีวิตกันจนชินแล้ว มีพริกกินพริกมีเกลือกินเกลือดิ้นล้นไปช้า ใช้จ่ายอย่างประหยัด ข้อสังเกตุคนที่รวยๆในบ้านนอก มีแต่ข้าราชการ และคนที่มี ที่ดินมาก เรียกว่ารวยทรัพย์ เขาก็อยู่อย่างสบายใช้ชีวิตเหมือนในละคร

ที่กล่าวมาเป็นปัญหาพื้นๆ จะให้ลงรายละเอียดมากกว่านี้ผมคงไม่ไหวอธิบายไม่หมด เยอะมาก แต่คนที่ลงทุนแล้วประสบความสำเร็จก็พอมีแต่น้อยจริงๆ ผมมีเงินเป็น 10 ล้าน ลงทุนทำโน้นนี้นั้นสุดท้าย ทุนหายกำไลหด เป็นหนีอีก มันไม่ง่ายหรอกครับ เพราะทุกอย่างที่ทำต้องการความเอาใจใส่ และจริงจังอย่างมาก หากคุณปลอยปะละเลย ก็จะพลาดได้ตลอดเวลา เหมืนผม

ที่ผมเคยทำ ซื้อที่ 12 ไร่

แบ่งออกขุดบ่อเลี้ยงปลา 3 ไร่ ทำนา 5ไร่ ปลูกชืพผักต่างๆ 2 ไร่ สร้างโรงเลี้ยงจิงหรีด 2ไร่   เว้นจากทำนามีที่ว่างปลูกฝักทองบ้าง พริก ถั่ว ข้าวโพด บ้าง
ทั้งหมดนี้ ต้องจ้างลูกน้องด้วยทำเองไม่ไหว

เลี้ยงปลาต้องใช้หัวอาหาร เพราะทำแบบระบบธุรกิจ ค่าหัวอาหารแพงมาก มีปัญหาที่ตามมาน้ำเสีย ต้องเปลี่ยนน้ำ ทุกอาทิตย์ และเคยลองเปลี่ยนใช้อย่างอื่นแทนหัวอาหารปลาไม่โต เคยลองไปซื้อไก่เนาปลาตาย น้ำเสียเร็ว มีกลิ่มเหม็นไปทั่ว  พอเลี้ยงครบ 4เดือนมีปัญหาเรื่องตลาด ปลาโตไม่เท่ากัน ตลอดจนพ่อค้าคนกลางกดราคาขายขาดทุน เลิกเลี้ยงถมบ่อทิ้งเลย

เลี้ยง จิงหรีด ใครว่าเลี้ยงง่าย ตอนทดลองเลี้ยง มันไม่ตายเพราะจิงหรีดไม่หนาแน่น แต่พอเอาจริงๆจัง ปัญหาจิ้งหรีดตายทั้งบ่อ จิิ้งหรีดไม่ได้น้ำหนัก ผมเลี้ยงจิ้งหรีด 100 บ่อ ขนาดบอ กว้าง 120 ซม ยาว 4 เมตรเป็นบ่อปูน สูง 1 เมตร ทำระบบให้น้ำอัตโนมัต สุดท้ายจนถึงปัจจุบันโรงจิ้งหรีด มูลค่ากว่า 5 ล้านบาท ทำเงินไม่ถึง2 หมื่น ต้องทีลูกน้องช่วยเลี้ยงอีก 2 คน คนงานก็ เปลี่ยนหน้าบ่อยๆ เพราะงานหนัก การจับจิ้งหรีด ซึ่งเป็นเรื่องน่าเบื่อ อากาศทั้งร้อนและเหม็นหัวอาหาร และขี้จิ้งหรีด จับจิ้งหรีดต้องมีกระบวนการอีก ไม่งั้นจิ้งหรีดเน่าเสียเร็วมาก ไหนจะมีปัญหาลังไข่ที่นำมาเลี้ยงจิ้งหรีด เป็นแหล่งเพราะพันธุ์ แมลงมุมนับล้านตัวในแต่ละบ่อ แมลงมุมเยอะมาก ต้องทำความสะอาดลังไข่กันก่อนนำมาใช้อีกครั้ง ซึ่งก็ทำความสะอาดยากมาก

พอแค่นี้ก่อนนะ 5555 ยังมีเรื่องปลุกผักอะไรอีกเยอะแยะ ผมทำมาอื้อเลย ทุนวันนี้จนครับ :wanwan009:

แบ่งออกขุดบ่อเลี้ยงปลา 3 ไร่ ทำนา 5ไร่ ปลูกชืพผักต่างๆ 2 ไร่ สร้างโรงเลี้ยงจิงหรีด 2ไร่   เว้นจากทำนามีที่ว่างปลูกฝักทองบ้าง พริก ถั่ว ข้าวโพด บ้าง
ทั้งหมดนี้ ต้องจ้างลูกน้องด้วยทำเองไม่ไหว

สาเหตุที่ต่อไปได้ เพราะทำเยอะเกินครับ (หากทยอยทำทีล่ะอย่างสองอย่างเงิน 10 ล้านไปต่อได้สบาย) หากเราบริการจัดเองก็ไม่ตางกับทำงานประจำเลย แต่หากจ้างลูกน้้องทำเงินทุนก็ไหลออกไปเรื่อยๆ ทั้งๆ ที่รายได้ยังไม่เกิด

จริงๆ น่าจะเลี้ยงไก่ไข่ด้วยนะ เลี้ยงพร้อมกับปลูกข้าวเลย ขายข้าวเสร็จรอเก็บไข่ขายได้เลย มีรายได้รายวัน/รายสัปดาห์/รายเดือน เอาไว้จ้างคนงานได้อีก ... อย่างที่ท่านว่าแหล่ะ พูดแล้วยาว ต้องลองทำเองแล้วจะรู้ ก่อนทำ ต้องวางแผนดี ทั้งเรื่องการปลูก/เลี้ยง อาหาร/ปุ๋ย การตลาด ไม่งั้นจะหมดกำลังใจไปดื้อๆ เพราะต้องควักเงินอยู่ตลอด

แต่ผมชอบนะแบบที่ท่านทำ หลากหลายดี สร้างรายได้หลายทาง แต่เราต้องรู้ลึกในแต่ละอย่างที่เราจะทำ ที่สำคัญใจต้องรักเรื่องการเกษตรด้วย เอาเงินเป็นที่ตั้งเจ๊งทุกราย ^_^

ยังไม่หมด ครับ เลี้ยงไก่ไข่ เลี้ยงกบ อีกด้วย ปัญหาไม่ได้อยู่กับการบริหารจัดการ แต่ปัญหาหลักของผมเลยคือประสบการณ์ไม่มี ซึ่งผมเชื่อว่าคนส่วนใหญ่เป็นเหมือนผมนะ ลงทุนโครมๆโดยที่ศึกษารายละเอียดมาแบบ ลวกๆ ไม่รู้จริงๆ ขาดองค์ความรู้ในหลายๆด้านจนทำให้ไม่ประสบความสำเร็จ และตอนนี้ผมก็ยังทำอยู่นะ ปลูกมะเนาในบ่อปูนก็ทำ เยอะไปไหมด ตอนนี้ก็ลงทุนเปิดร้านขายเสื้อผ้าด้วยเพื่อเกิดรายได้ หมุนเวียน ก็ลองๆดู ทำไปถึงไม่ประสบความสำเร็จแต่ได้ความรู้  :P

ต้องไม่มีหนี้ครับ

Programmer ทำนา
http://kokarat.me/blog/programmer-%E0%B8%97%E0%B8%B3%E0%B8%99%E0%B8%B2

ถ้ามีที่ดินเป็นของตนเอง หรือของครอบครัว และไม่มีหี้สิน ก็ตั้งตัวได้ไม่ยากเลยครับ

แต่หากมีหนี้สิน ก็อาจจะกระท่อนกระแท่นหน่อย ช่วงเริ่มต้น

ได้ แต่ต้องมีเงิน หมุนเวียน

อยู่ได้สบายครับ ถ้าไม่มีหนี้สินมากมาย ลองมองดูเรื่องการวางแผนชีวิต อาจจะทำให้ อยู่ได้แบบสบายเลยครับผม  :wanwan003:

ที่บ้านผมให้เค้าเช่าที่ปลูกกล้วยเลี้ยงปลา ส่งขายในกรุงเทพจนรวยมีที่ของตัวเองแล้ว แค่ปีเดียวเอง

ปลูกกล้วยเลี้ยงปลา น่าสนใจมาก ขอบคุณไอเดีย :wanwan017:

ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตรน่าจะช่วยได้!!   :wanwan003:

:wanwan003:

น่าสนใจ ศึกษาแนวทางเกษตดูบ้าง :wanwan003: :wanwan003:

น่าสนใจครับ

คุณpirinnพูดแล้ว  มองเห็นภาพเลยครับ  + เห็นค่าใช้จ่าย   แสดงว่า เป็นผู้มีประสบการณ์ลงมือทำจริง
เรื่องการอยู่ต่างจังหวัดแบบพอเพียง   แค่...ค่าใช้จ่ายในแต่ละวัน ค่ากิน ค่าไปโรงเรียนของลูก+ค่ากิน ก็ 100-300บาท/วัน  เดือนนึงก็xเข้าไป
แถมยังมีค่าใช้จ่ายประจำเดือน  พวก ค่าน้ำค่าไฟ ค่าสบู่ยาสีฟัน ค่าสาธารณูปโภค ฯลฯ  ยังไม่รวมค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับเกษตรอีกหลายๆอย่างยิ่งในช่วงเริ่มต้นนี่ผมว่าใช้ทุนสาหัสเลยทีเดียว  ผมว่าต้องศึกษาเกษตรให้เชี่ยวชาญแบบเข้ากระดูกดำเลยด้วยมั้งถึงจะไปรอด   ยิ่งถ้าลงทุนเกษตรแล้วFailedนี่ แทบเป็นลม  :P ผมว่านะครับ..

ค่าน้ำไม่มีไปหนักค่าไฟ เจาะบ่อบาล ทำระบบน้ำประปาเอง เจาะ 4 บ่อใช้ท่อขนาด 5 นิว เฉพาะค่าไฟตกเดือนละ 4000-6000 บาทต่อเดือน

แนะนำว่าให้ไปซื้อที่สน.3หรือที่ทบ.5 หรือที่สปก.นะครับ ทั้ง3อย่างที่ทบ.5ถูกสุด แต่ว่าต้องติดถนนนะไม่งั้นเดินทางลำบาก ให้มีไฟฟ้า น้ำปะปาจากหมู่บ้านเข้าถึง ราคาแล้วแต่ว่าใกล้ชุมชนมากแค่ไหน ถ้าอยู่ในชุมชนในหมู่บ้าน ตามบ้านนอกก็คงราวๆไร่ละ30,000-50,000บาท ไม่น่าถึง100,000บาท ตีไว้50,000บาท ซื้อซัก40ไร่ก็2,000,000บาท จากนั้นก็ทำการเกษตรได้เต็มที่เลยครับ

1.เลี้ยงวัวขายเนื้อ10ตัว(วัวกินแค่หญ้ากับน้ำ)

2.เลี้ยงไก่พื้นบ้าน(ประหยัดเพราะกินแค่ข้าวเปลือก)

3.ทำนา15ไร่

4.ทำไร่อ้อย15ไร่

5.ปลูกหญ้ารูซี่ไว้เลี้ยงวัว8ไร่

6.ขุดบ่อเลี้ยงปลา+เก็บน้ำ1ไร่

7.พื้นที่บ้าน1ไร่


แต่พื้นที่โดยรอบใกล้ๆไร่ควรเป็นที่ๆเค้าไม่ทำสวน ทำไร่นะ ไม่งั้นถ้าหญ้าหมด วัวไม่มีหญ้ากิน วัวตัวหนึ่งจะมีอาณาเขตสำหรับกินหญ้าทั้งปีประมาณ6ไร่นะ ถ้าเลี้ยง10ตัวอาจใช้พื้นที่60ไร่......นี่คือสูตรเบื้องต้นในการใช้ชีวิตพอเพียง แต่ลำบากหน่อยนะครับ รายได้หลักคงเกิดจากขายวัว ขายข้าว และขายอ้อยครับ ส่วนปลานั้นคงขายยากเพราะเลี้ยงง่าย ใครๆก็เลี้ยงเป็น คงได้แค่เอาไว้บริโภค ส่วนไก่ก็เลี้ยงขายได้เพราะมีนาเยอะ ลดต้นทุนค่าอาหารได้เยอะ หากจะเลี้ยงเป็ดขายด้วยก็พอได้เพราะนาเยอะคงมีข้าวในยุ้งฉางเยอะกินไม่หมดแน่ๆ.....โชคดีครับ

(http://3.bp.blogspot.com/-eoz0qbJ0-Q4/U4r5FGkzl1I/AAAAAAAARtQ/2U6yaPPhD6Y/s1600/image011.png)

ปล.แต่ถ้าทำหอพักซัก20ห้องให้คนเช่าได้ผมว่าสบายเลยนะ แต่คุณต้องไม่เลี้ยงวัวนะถ้าจะทำหอพัก

(http://social.tourismthailand.org/images/upload_images/20110421040858/a07a5ff900321a3movie5.gif)

ดูแล้วน่าสนใจครับ แต่ต้องศึกษาดีๆก่อนครับ

ผมโตมาจากการทำเกษตรครับ คิดไว้เหมือนกันว่าจะกลับไปทำเกษตรในช่วงปลายชีวิตเหมือนกัน

เอิ่ม! ต่อให้ภทบ5 ก็หา 30,000-50,000 ไม่ได้นะครับ ในแผ่นดินไทย ขนาดพวกบุกรุกป่าสงวน ต้องหนีป่าไม้ยังขายกันแพงกว่านั้นเลยครับ ... (ผมอยู่วงการที่ดิน)

ตามทฤษฎีน่ะดีหมดครับ แต่ตอนทำจริงมันมีปัจจัยอื่นอีกหลายเรื่อง ...

-- สิ่งแรกเลย ถ้าคุณกลับไปโดยไม่มีเงินทุนหมุนเวียน เป็นของตนเอง จะถูกตราหน้าซุบซิบจากคนทั้งบางว่าถังแตกกลับไปตายรัง (ถ้ามีหนี้ไปด้วยจะยิ่งหนัก)ซึ่งถ้าจะทำอะไรใหม่ๆ ที่แตกต่างจากชุมชน คุณจะเตรียมตัวเจอมรสุมทันที
-- สิ่งแปลกใหม่ จะเป็นของแปลกสำหรับคนชาวบ้าน คุณจะต้องเดินผ่านคำถามจากชาวบ้านเช้าเย็น"มรึงทำรัย ๆ ๆ ๆ" จนกว่าเขาจะเห็นผลทั้งบาง (หลายคนกว่าจะผ่านจุดนี้ได้ อาจจะต้องได้ยินคำว่า "มรึงเพี้ยนไปแล้ว" หลายร้อยรอบเลย)
-- ถ้าคุณต้องอาศัยทุนจากทางบ้าน สิ่งที่กดดันคุณคือ "พลาดไม่ได้อีก" เพราะเขาให้โอกาสคุณอีกเพียงครั้งเดียว
-- สิ่งที่ไม่คุ้นเคย การพลิกฟื้นผืนดิน ต้องลงมือจับจอบเสียม ที่ห่างมา ไม่เคยจับมาเป็นสิบปี จะต้องทนให้ได้ (ถ้ามีทุนเป็นของตัวเอง เราใช้สมองสั่งได้ตามต้องการ)


คนที่ทำได้ที่เราเห็นตามในทีวี มีแค่เพียง 1 ใน 100 ที่กลับไปบ้าน ซึ่งส่วนหนึ่ง มีเงินมากพอที่จะเป็นต้นทุนใช้ชีวิตสโลไลฟ์ และออกแบบสวนแบบสวยๆ ให้ได้โชว์กัน ...


เพิ่มเติมอีกอย่างครับ ... ที่พูดถึง นส3 ถ้าเข้าใจประเภทเอกสารอย่างชัดเจน ท่านจะเข้าใจทันทีว่ามันก็คือโฉนด(การให้สิทธิ์ครอบครองที่ดิน)ชนิดหนึ่ง ซึ่งมีความแตกต่างจาก นส4จ(ที่ชาวบ้านเรียกว่าโฉนด) แค่เพียงเล็กน้อยแค่นั้นเอง

โอ้ววววว !! ผมนี่ได้แต่แอบดู

ว่ากันด้วยเรื่องโฉนด ครุฑเขียว ครุฑดำ ครุฑแดง (นส3ก, นส3, นส4จ) https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1454028421582711&set=a.1430593793926174.1073741828.100009267028836


ปล.ผมจะบอกว่า นส3 และโฉนด ราคาซื้อขายแทบไม่แตกต่างกัน เป็นเพียงเหลี่ยมข้ออ้างต่อราคาของคนซื้อเท่านั้น

อยู่ที่เราใช้ชีวิตพอเพียงแบบไหนหรอก เมื่อก่อนอยู่กรุงเทพ(สิบปีที่แล้ว)เดือนหมื่นกว่าไม่เหลือสักบาท อยู่ต่างจังหวัดหาได้วันร้อยสองร้อยยังอยู่รอดเลย ถึงโอกาสจะน้อยเงินก็ได้น้อยแต่รายจ่ายก็น้อยลงด้วยนะ แถมสบายใจกว่าเยอะอบอุ่นด้วย ญาติพี่น้องก็เยอะคนรู้จักก็เพียบ สังคมก็ดีกว่ามาก

อันนี้เห็นด้วยครับ  สิ่งแปลกใหม่  จะทำให้เรากลายเป็นคนบ้าคนเพี้ยนในสายตาชาวบ้านทั้งหมู่บ้าน
- ที่สำคัญคือถ้าเราพลาดเขาจะรอซ้ำเราอย่างหนัก อย่าได้พลาดน่ะ ถ้าพลาดก็เข้มแข็งให้มากถึงมากที่สุด ปากชาวบ้านนี่มันสุดๆ จริงๆ ครับ  แต่ถ้าคุณทำได้ ชาวบ้านจะพากันแห่มาทำตามเป็นพรวน ฮ่าๆๆ  :wanwan004: ผมเจอมาแล้ว

ผมจะเล่ากรณีตัวอย่างให้ฟังกรณีนึง ...

น้าชายผม หลังจากกลับจากประจำการทหารเกณฑ์ ช่างอายุประมาณ 22-23 (ประมาณสามสิบกว่าปีที่แล้ว) เขาได้ไอเดียจากองทัพ พอกลับบ้านก็สร้างกังหันน้ำ ปลูกผักออร์กานิก และทำหลายๆอย่างคล้ายที่เป็นกระแสตอนนี้ แต่ผลคือ กังหันใช้ไม่ได้ ผักออร์กานิกสมัยนั้นไม่มีเครื่องมือแบบสมัยนี้ ไม่มีตลาด สุดท้ายก็ไปไม่รอด แต่จะสู้ต่อไปก็ไม่ไหว เพราะแรงปากจากชาวบ้านและครอบครัวนี่แหละ แล้วถูกมองมาตลอดว่าที่เขาทำอะไรๆในครั้งนั้ คงเพราะเพี้ยน ...

แต่น้าแกก็อยู่กับบ้านดำเนินชิวิตต่อไป ทำสวนปกติจนมีพอกิน ....

พอแกอายุซัก 45-50 (ประมาณยี่สิบกว่าปีต่อมา) แกยืนด้วยลำแข้งตัวเองได้ แกก็เริ่มรื้อโครงการสมัยหนุ่มๆที่แกเคยทำล่มเมื่อ 20ปีก่อน จนกลายเป็นสวนเกษตรตัวอย่างครบวงจร แบบเดียวกับที่เป็นกระแสตอนนี้(แต่แกก็ยังเป็นผู้ริเริ่มก่อนคนอื่นในชุมชน ถึงแม้จะรอบที่สองก็ตาม) และแกก็เป็นเกษตรกรที่คนนับหน้าถือตาในชุมชน ...

ขอเพียงไม่ท้อ ความฝันก็เป็นได้ (ถึงแม้จะใช้เวลาหลายปี)


... จริงๆเกษตรกรตัวอย่างที่ออกทีวี แทบทุกคนผ่านอะไรมาเยอะแยะทั้งนั้น กว่าจะได้เห็นอะไรสวยหรูตามในทีวี หรือแชร์กันในโซเชี่ยล ...

มีที่ดิน แบบนี้ด้วยเหรอครับ  :o  คิดไม่ถึง น่าจะถูกกว่าเห็นๆ
สงสัยต้องไปมองๆพวกที่ดินทบ.5ฯลฯบ้าง  เผื่อมีกำลังซื้อ ถูกกว่าหน่อยก็ยังดี

ชีวิตจริง อาชีพเกษตกรไม่ง่ายนะครับ ของจริงอาจจะไม่สวยเหมือนในรูป :wanwan023:

ภบท5 หรือ ภาษีบำรุงท้องที่ คือการที่คุณไปชี้ๆเอาว่าฉันจะทำกินตรงนี้ ทำได้แต่ละปีก็จ่ายภาษีให้อบต.หรือท้องถิ่นไปบ้าง แต่คุณจะไม่ได้สิทธิใดๆในที่ดินนั้นะครับ (ทำกินได้ แต่ไม่ได้ครอบครองที่ ที่ดินยังเป็นของหลวง 100%)

สมมติว่าวันดีคืนดี รัฐบอกว่าตรงนี้จะทำโครงการป่าอนุรักษ์...บลาๆๆๆ(เป็นต้น) จะต้องใช้ที่ คุณจะต้องคืนที่ให้หลวงโดยไม่มีข้อแม้นะครับ (หลวงไม่ต้องจ่ายค่าเวนคืน)
แบบเดียวกับที่โบนันซ่าต้องคืนสนามแข่งรถบางส่วนให้กรมป่าไม้น่ะแหละครับ ...

ขยับขึ้นมาอีกนิดนึง ก็คือ สค1 (สิทธิครอบครอง)

สค1 คือสิทธิในการครอบครอง อันนี้เป็นเหมือนใบจอง(ออกโดยกระทรวงเกษตรฯ ไม่ใช่กรมที่ดิน) ว่าได้สิทธิตรงนี้ แต่มีสิทธิ์แค่เล็กน้อย เพราะกรมที่ดินยังไม่รับรู้ แต่เมื่อไหร่คุณเปลี่ยนเจ้าของสิทธิ์นั้นจบทันที

หลังจากนั้นก็เป็นพวก นส.ทั้งหลายแหล่ (นส.3 > นส.3ก > นส.4จ)

**************************************************

ทีนี้ ผมจะอธิบายให้เห็นภาพความสำคัญง่ายๆแบบชาวบ้านละกัน ... สิทธิ์ที่คุณมีตามลำดับ ...


ผมสมมติว่า ถ้าหลวงต้องการทำโครงการบนที่ของคุณ และต้องจ่ายเงินชดเชยเวนคืนให้คุณตามสิทธิ์ครอบคองที่ดินแต่ละประเภท ผมจะยกตัวอย่างคร่าวๆให้เข้าใจประมาณนี้แล้วกัน ...

- ถ้าที่คุณเป็น ภบท.5 หลวงยึดกลับฟรี ไม่ต้องจ่ายชดเชย
- ถ้าที่คุณเป็น สค.1 หลวงอาจจะต้องจ่ายชดเชยประมาณ 10-15% ของราคาประเมิน (ถ้ามีการเปลี่ยนมือก็อด)
- ถ้าที่คุณเป็น นส.3 หลวงอาจจะต้องจ่ายชดเชยประมาณ 50-60% ของราคาประเมิน
- ถ้าที่คุณเป็น นส.3ก หลวงอาจจะต้องจ่ายชดเชยประมาณ 60-80% ของราคาประเมิน
- ถ้าที่คุณเป็น นส.4จ(หรือที่ชาวบ้านเรียกว่าโฉนด) หลวงอาจจะต้องจ่ายชดเชยประมาณ 80-100% ของราคาประเมิน

(ความจริง นส.3, นส.3ก, นส.4จ ก็คือโฉนดทั้งนั้น มีการรังวัด วาดรูป กำหนดเขตการครอบครองระบุไว้ที่สำนักงานที่ดินไว้หมดแล้ว เราถึงมีกรรมสิทธิ์บนที่ดินแปลงนั้นๆ ตามประเภทของโฉนด)





ดังนั้น ... ถ้าคุณจะเลือกหาซื้อถูกๆ และคิดจะซื้อแบบภทบ.5 จริงๆ ก็คิดให้ดี ถ้าเข้าข่ายพื้นที่เอาคืนเหมือนที่เป็นข่าว"ยึดรีสอร์ท ทวงคืนผืนป่า" ก็อาจจะมีโอกาสลงทุนไปฟรีนะครับ

ขอบคุณคร้าบ  :wanwan017:  +1 เก็บ

คือที่จะบอกคือ .... ถ้าคุณจะเลือกหาซื้อถูกๆ และคิดจะซื้อแบบภทบ.5 จริงๆ ก็คิดให้ดี ถ้าเข้าข่ายพื้นที่เอาคืนเหมือนที่เป็นข่าว"ยึดรีสอร์ท ทวงคืนผืนป่า" ก็อาจจะมีโอกาสลงทุนไปฟรีนะครับ


 :'(

ยาวแต่ได้แนวไอเดีย