ThaiSEOBoard.com

< กดยุบ (ห้องยกเลิกการใช้งาน) => สาระคำถามทั่วไป (ย้ายไป cafe) => ข้อความที่เริ่มโดย: deksawi ที่ 14 ตุลาคม 2008, 22:56:02



หัวข้อ: สไบทอง เด็กหญิงหัวใจทองคำ(ไม่รู้ว่ามีใครนำมาลงหรือยัง)
เริ่มหัวข้อโดย: deksawi ที่ 14 ตุลาคม 2008, 22:56:02
(http://hilight.kapook.com/admin_hilight/spaw2/imghilight4/newimages/Sabaitong_TV.jpg)
เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ภาพประกอบจาก pantip.com และ tvburabha.com

          "ถ้ามีพรสัก 3 ข้อให้เลือก ข้อ 1 หนูขอให้แม่หายป่วย ข้อ 2 ขอให้ตามีบ้านดีๆ อยู่ ข้อ 3 ขอให้หนูได้เรียนสูงๆ ได้เป็นตำรวจ"

          ความฝันเล็กๆ แต่ยิ่งใหญ่ของ "สไบทอง" หรือ เด็กหญิงมนัสนันท์ อิ่มกระจ่าง วัย 13 ปี เด็กหญิงหัวใจแกร่ง ที่ไม่เคยเห็นหน้าพ่อ และไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อคือใคร เนื่องจากแม่ของเธอมีสติไม่สมประกอบ ถูกข่มขืนจนตั้งท้อง อีกทั้งแม่ของเธอไม่รับรู้ด้วยซ้ำว่าเธอคือสายเลือดของตัวเอง (ปัจจุบันแม่ของเธอถูกส่งไปอยู่สถานสงเคราะห์วังทอง มาเป็นเวลานานมานับสิบปีแล้ว)

          "ตั้งแต่เกิดมาหนูไม่เคยเห็นหน้าพ่อเลย. . . แม้แต่ชื่อก็ไม่รู้จัก" สไบทอง บอกเล่าข้อมูลเกี่ยวกับครอบครัวที่อยู่ภายในใจของเธอให้ฟัง

          สำหรับชาว บ้านในอำเภอวัดโบสถ์ จังหวัดพิษณุโลก จะเห็นเด็กหญิงสไบทอง ในลักษณะของผู้หญิงรูปร่างผอมบาง สูงยาว ใบหน้าไม่ค่อยประดับด้วยรอยยิ้ม เวลาก้าวเดินไหล่ของเธอจะคู ก้มหน้าก้มตาเป็นประจำ ประหนึ่งว่าบนบ่าจะแบกภาระไว้ตลอดเวลา ทั้งๆ ที่เธอเพิ่งจะเข้าสู่ช่วงวัยรุ่น และกำลังศึกษาอยู่ชั้น ม.1 โรงเรียนวัดโบสถ์
สไบทอง เติบโตมาจากการเลี้ยงดูของตากับยาย ในอำเภอพรหมพิราม แต่ยายก็เสียชีวิตไปตั้งแต่เธออายุได้ 6 ขวบ ต่อมาตาที่เลี้ยงดูเธอเพียงคนเดียวประสบอุบัติเหตุ สมองกระทบกระเทือนทำให้สติฟั่นเฟือน เธอจึงย้ายมาอยู่กับป้าและลุงผู้เป็นสามี ที่อำเภอวัดโบสถ์ จังหวัดพิษณุโลก อาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็กๆ ในซอกแคบๆ พอให้ได้ซุกหัวนอน ป้าของเธอไม่มีอาชีพอะไร ส่วนลุงหาปลาขาย ซึ่งรายได้ก็ไม่แน่ไม่นอน
(http://hilight.kapook.com/admin_hilight/spaw2/imghilight4/newimages/Sabai2.jpg)

ทุกวันนี้สไบทองต้องทำงานอย่างหนัก ด้วยจิตสำนึกที่คิดอยากจะช่วยหรืออยากตอบแทนป้าบ้าง โดยการทำงานอย่างทุกอย่างที่กำลังของตัวเองจะสามารถทำได้ ทุกๆ วันหลังเลิกเรียนเธอไม่เคยได้สัมผัสชีวิตแบบเด็กวัยรุ่นทั่วไป ไม่เคยได้วิ่งเล่น ไม่เคยออกไปเที่ยวเตร่ เพราะเธอต้องรีบไปรับน้องชาย (หลานของป้า) พากันกลับบ้าน "เล่นไปไม่ได้อะไร รีบกลับมาทำงานบ้านดีกว่า" นี่คือคำพูดใสซื่อที่ออกมาจากใจ สไบทอง

          จาก นั้นเธอต้องมีหน้าที่ปั่นซาเล้งคู่ใจคันเก่าๆ โทรมๆ เอาปลาที่ลุงหามาได้ไปขาย แต่ถ้าวันไหนไม่มีปลาก็ใช่ว่าเธอจะหยุดอยู่นิ่ง เพราะเธอก็จะปั่นซาเล้งออกไปเก็บขยะ เก็บขวด เก็บของเก่าเพื่อนำไปขาย กว่าจะได้เหยียบย่ำเข้าบ้านพระอาทิตย์ก็เลยลับขอบฟ้าพระจันทร์ขึ้นมาแทนที่ ไปนานแล้ว ซึ่งเธอเริ่มทำแบบนี้มาตั้งแต่ชั้น ป.3

          กิจวัตรทุกๆ วันหลังจากเก็บของเก่า เธอจะอาบน้ำอาบท่าและกินข้าว . . .จานข้าวที่เธอกินประจำประกอบไปด้วยข้าวล้นจาน ส่วนกับข้าวมีเพียงน้อยเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นเธอก็จะล้างจานหรือทำงานบ้านต่ออีกเล็กๆ น้อยๆ เสร็จภารกิจต่างๆ ก็ถึงเวลาที่ต้องหยิบเอาการบ้าน หรือหนังสือเรียนออกมาทบทวน ซึ่งกว่าเธอจะทำอะไรต่อมิอะไรเรียบร้อยก็ปาเข้าไป 4 ทุ่มกว่าแล้ว ถึงจะได้เข้านอน ขณะที่เด็กคนอื่นในวัยเดียวกันคงเข้านอนก่อนเธอไปนานแล้ว

          แต่เช้าวัน เสาร์และอาทิตย์ก็ใช่ว่าเธอจะหยุดพักผ่อน แต่กลับเป็นวันพิเศษกว่าทุกๆ วัน เพราะเธอต้องตื่นนอนตั้งแต่ ตี 3 ซ้อนท้ายรถจักรยานยนต์ของป้าไปตลาด เพื่อหาซื้อผักมาขาย แต่ก่อนที่จะปั่นซาเล้งไปขายผัก เธอต้องสวมบทบาทเป็นแม่บ้านไปรับจ้างทำงานบ้านให้กับเพื่อนบ้านละแวกนั้น แลกกับเงิน 100 บาท ถึงจะกลับมาเอาซาเล้งคู่ใจคันหนัก ที่อุดมไปด้วยพืชผักนานาชนิด ไปปั่นตระเวนขายตามบ้านต่างๆ ทั้งใกล้และไกล 
(http://hilight.kapook.com/admin_hilight/spaw2/imghilight4/newimages/Sabai1_1.jpg)
"ถ้าเป็นเด็กคนอื่นๆ รุ่นนี้คงจักรยานยนต์หัวแดงไปแล้ว แต่เด็กคนนี้เลือกที่จะทำมาหากินช่วยครอบครัว" คำพูดบอกเล่าของผู้ที่พบเห็นสไบทองเป็นประจำเล่าให้กับทีมงานฟัง

          ใน ชีวิตของสไบทอง ทุกวันเธอต้องทำงานหนักเกินวัย ตั้งแต่เช้าตรู่ยันค่ำมืด ไม่มีวันหยุด เธอบอกว่า อยู่บ้านเฉยๆ ไม่ได้อะไร อยู่ไปก็ไม่ได้เงิน ก็เลยออกมาช่วยทำมาหากิน ไม่มีใครบอกให้ทำ เธออยากทำเอง เพราะอยากเก็บไว้เป็นทุนเรียน เก็บไว้ให้ป้าซื้อข้าวสาร และเก็บไว้ให้ตา เพราะตาอยู่คนเดียว (เธอจะไปเยี่ยมตาทุกเดือน เดือนละ 3 ครั้ง เอาเงินและข้าวสารไปให้)

          ทุกวันนี้ความหวังและความฝันของเด็กหญิงสไบทอง คือการที่แม่ของเธอจะหายเป็นปกติ และเธอสามารถรับแม่มาอยู่ด้วยกันได้ มีบ้านเป็นของตัวเอง พร้อมกับรับตาที่ห่วงใยมาอยู่ด้วยกัน ให้เหมือนกับครอบครัวของคนอื่น

          เงิน 100 บาทสำหรับเด็กบางคนอาจได้แค่ไอศรีมแค่ 1 แท่ง แต่เงินตั้ง 100 บาท ของเด็กผู้หญิงสไบทองกลับต้องแลกมาด้วยหยาดเหงื่อแรงงาน เพื่ออยากตอบแทนผู้มีพระคุณ



         ติดตามเรื่องราวชีวิตของสไบทอง เด็กหญิงหัวใจทองคำได้ในรายการคนค้นฅน วันอังคารที่ 30 กันยายนนี้ เวลา 22.15 น. 
   http://play.kapook.com/vdo/show-55971
   http://play.kapook.com/vdo/show-55972
   http://play.kapook.com/vdo/show-55979
   http://play.kapook.com/vdo/show-55980
   http://play.kapook.com/vdo/show-56799
   http://play.kapook.com/vdo/show-56800
   http://play.kapook.com/vdo/show-56801
   http://play.kapook.com/vdo/show-56802



หัวข้อ: Re: สไบทอง เด็กหญิงหัวใจทองคำ(ไม่รู้ว่ามีใครนำมาลงหรือยัง)
เริ่มหัวข้อโดย: pacapao ที่ 14 ตุลาคม 2008, 23:10:51
 :'(


หัวข้อ: Re: สไบทอง เด็กหญิงหัวใจทองคำ(ไม่รู้ว่ามีใครนำมาลงหรือยัง)
เริ่มหัวข้อโดย: kang ที่ 14 ตุลาคม 2008, 23:35:40
ดูแล้ว เทียบกับตัวเองแล้ว( ทำไรอยู่อ่ะเนี่ย) :-X ถึงว่าไม่ได้เงินซักที..


หัวข้อ: Re: สไบทอง เด็กหญิงหัวใจทองคำ(ไม่รู้ว่ามีใครนำมาลงหรือยัง)
เริ่มหัวข้อโดย: Fly2BlueSky ที่ 14 ตุลาคม 2008, 23:44:31
เก่งครับ เด็กคนนี้

สู้ๆต่อไปนะ สาวน้อย

พี่ก็จะสู้เหมือนกัน

แหะๆๆๆๆ


หัวข้อ: Re: สไบทอง เด็กหญิงหัวใจทองคำ(ไม่รู้ว่ามีใครนำมาลงหรือยัง)
เริ่มหัวข้อโดย: ColdMoney ที่ 15 ตุลาคม 2008, 06:36:04
 :-*


หัวข้อ: Re: สไบทอง เด็กหญิงหัวใจทองคำ(ไม่รู้ว่ามีใครนำมาลงหรือยัง)
เริ่มหัวข้อโดย: TBZS ที่ 15 ตุลาคม 2008, 10:21:26
เป็นไปได้น่ะสังคมไทย

ผมว่าปัญหาหลักๆของประเทศนี้คงไม่ไช่ควมายากจน แต่เป็นช่องว่างของสังคม  เด็กขาดโอกาศ


     มีอยูที่นึงใกล้ๆ กรุงเทพนี่หล่ะครับ

เป็นโรงเรียนวัด มีนักเรียนหลายร้อยหลายพันคนอาศัย เรียน อาศัยนอน

หลวงพ่อท่านประกาศรับบริจาคช่วยเหลือเด็กให้ได้กินได้เรียน

ซึ่งแปลกมากว่าทำไมวัดต้องมารับภาระทั้งๆ ที่มีจำนวนเด็กมากมายขนาดนั้น รัฐไม่เข้าไปช่วย

และแปลกอีกอย่างคือที่นั่นไม่ไช่ชนบท แต่อยู่ไนเมืองจังหวัดไกล้กทม. เลย

หน่วยงานต่างๆ ก็ไม่ได้อยุ่ไกล ขนาดสถานีตำรวจและอีกหลายหน่วยงาน ยังอยู่ในพื้นที่วัด

เอ่อ นี่มันอะไรกัน


เอาเงินสร้างโน่นนี่ถนนหนทาง สร้างวัด สร้างพระองค์โต มาให้เด็กๆ

เอามาลงทุนด้านการศึกษาดีกว่า  ให้เรียนฟรีไปเลยก็ไม่ขาดทุนอะไรหรอก

มันคุ้มเกินคุ้ม


หัวข้อ: Re: สไบทอง เด็กหญิงหัวใจทองคำ(ไม่รู้ว่ามีใครนำมาลงหรือยัง)
เริ่มหัวข้อโดย: makoto ที่ 15 ตุลาคม 2008, 11:41:07
ตอบยากครับ ผมผ่านธรรมกายทุกวัน ยังคิดเลยว่า ร้านไก่ ร้านกาแฟ ปั๊มน้ำมัน และอะไรหลายๆ อย่างในวัดนี้ มีแต่คนแห่แหนเอาเงินไปให้กันเยอะแยะ

แต่เลยมาหน่อยเป็นชุมชน และในจังหวัดเดียวกันยังมีสถานรับเลี้ยงเด็กที่ต้องการการช่วยเหลือ
ชุมชนหลายชุมชน ฯลฯ

เรื่องจริงก็คือ "ขึ้นอยู่กับความพอใจของคนที่จะยื่นอะไรให้" ครับ


หัวข้อ: Re: สไบทอง เด็กหญิงหัวใจทองคำ(ไม่รู้ว่ามีใครนำมาลงหรือยัง)
เริ่มหัวข้อโดย: MrWebmonster ที่ 15 ตุลาคม 2008, 14:01:04
ได้ดูเหมือนกันครับ สงสารน้องเขา ดูเมือนว่าจะมารับใช้ป้าหน่ะ แต่น้องเขาก็เป็นคนขยัน อดทน อดออมอีกต่างหาก ตังค์หามาได้ ก็แบ่งเอาไปให้ตา เลิกเรียน ก็ไม่ได้ไปวิ่งเล่นที่ไหนเหมือนเด็กคนอื่นๆ แถมต้องตื่นแต่เช้าอีก อะไรหลายๆอย่าง
นับถือในน้ำใจของน้องเขาและเป้นกำลังใจนะครับ สู้ๆ  :)


หัวข้อ: Re: สไบทอง เด็กหญิงหัวใจทองคำ(ไม่รู้ว่ามีใครนำมาลงหรือยัง)
เริ่มหัวข้อโดย: baby-bride ที่ 15 ตุลาคม 2008, 14:15:46
  น่าสงสาร สุดๆเลย  เด็กอายุเท่านี้นะ


หัวข้อ: Re: สไบทอง เด็กหญิงหัวใจทองคำ(ไม่รู้ว่ามีใครนำมาลงหรือยัง)
เริ่มหัวข้อโดย: godzil ที่ 15 ตุลาคม 2008, 14:45:23
ขออนุญาตขุดนิดนะครับ ผมได้ดูบางตอน มีความเห็นแปลกไปนิดหน่อย ในส่วนของความขยันของเด็กคนนี้เกินร้อยครับ ไม่ต้องพูดถึง แต่เท่าที่ดูแล้ว มีความรู้สึกว่ามีข้อเท็จจริงบางอย่างที่รายการอาจหยิบมานำเสนอไม่หมด โดยเฉพาะพฤติกรรมของป้า

- เลี่ยงพูดถึงรายได้ของสไบทองที่นำมาจุนเจือครอบครัว : มีการสัมภาษณ์ในส่วนนี้ แต่เห็นได้ชัดเจนว่าป้าเลี่ยงที่จะพูดถึง
- พฤติกรรมของสไปทอง : ที่มีความเซื่องซึมอย่างผิดสังเกต? (แม้ว่าจะผ่านอะไรในชีวิตมามาก)
- การเลี้ยงดู การดูแลสไบทอง : หลายท่านคงคิดเหมือนกัน จากสภาพบ้านแล้ว ลุงกะป้าเป็นคนฐานะปานกลาง (ไม่ยากจน) แต่กลับปล่อยให้เด็กออกไปเก็บขยะหลังเลิกเรียนจนมืดค่ำ กลับมาให้ทอดมันกินชิ้นเดียว??
- พฤติกรรมส่วนตัวของป้า : มีการว่าแม่ของสไปทองอย่างชัดเจน (เป็นบ้าตั้งแต่มัธยม รูปนี้ก็บ้าแล้ว รูปนั้นก็บ้าแล้ว ซ้ำๆๆ ตลอดคำถาม) แสดงความรังเกียจอย่างชัดเจนต่อพฤติกรรมของแม่สไบทอง
ฯลฯ

ทำให้สงสัยว่าจริงๆ แล้ว เด็กอาจอยู่ในสภาพ "เก็บกด" จากการเป็นผู้ถูกกระทำภายในครอบครัว และอยู่ในภาวะซึมเศร้าครับ


หัวข้อ: Re: สไบทอง เด็กหญิงหัวใจทองคำ(ไม่รู้ว่ามีใครนำมาลงหรือยัง)
เริ่มหัวข้อโดย: janistar ที่ 15 ตุลาคม 2008, 14:52:28
ขออนุญาตขุดนิดนะครับ ผมได้ดูบางตอน มีความเห็นแปลกไปนิดหน่อย ในส่วนของความขยันของเด็กคนนี้เกินร้อยครับ ไม่ต้องพูดถึง แต่เท่าที่ดูแล้ว มีความรู้สึกว่ามีข้อเท็จจริงบางอย่างที่รายการอาจหยิบมานำเสนอไม่หมด โดยเฉพาะพฤติกรรมของป้า

- เลี่ยงพูดถึงรายได้ของสไบทองที่นำมาจุนเจือครอบครัว : มีการสัมภาษณ์ในส่วนนี้ แต่เห็นได้ชัดเจนว่าป้าเลี่ยงที่จะพูดถึง
- พฤติกรรมของสไปทอง : ที่มีความเซื่องซึมอย่างผิดสังเกต? (แม้ว่าจะผ่านอะไรในชีวิตมามาก)
- การเลี้ยงดู การดูแลสไบทอง : หลายท่านคงคิดเหมือนกัน จากสภาพบ้านแล้ว ลุงกะป้าเป็นคนฐานะปานกลาง (ไม่ยากจน) แต่กลับปล่อยให้เด็กออกไปเก็บขยะหลังเลิกเรียนจนมืดค่ำ กลับมาให้ทอดมันกินชิ้นเดียว??
- พฤติกรรมส่วนตัวของป้า : มีการว่าแม่ของสไปทองอย่างชัดเจน (เป็นบ้าตั้งแต่มัธยม รูปนี้ก็บ้าแล้ว รูปนั้นก็บ้าแล้ว ซ้ำๆๆ ตลอดคำถาม) แสดงความรังเกียจอย่างชัดเจนต่อพฤติกรรมของแม่สไบทอง
ฯลฯ

ทำให้สงสัยว่าจริงๆ แล้ว เด็กอาจอยู่ในสภาพ "เก็บกด" จากการเป็นผู้ถูกกระทำภายในครอบครัว และอยู่ในภาวะซึมเศร้าครับ

คิดคล้ายๆ กันเลยอ่ะ เหมือนเด็กมีปมในใจ คิดมากตลอดเวลา ชีวิตไม่มีความสุขเลย ดูได้จากสีหน้า และแววตา


หัวข้อ: Re: สไบทอง เด็กหญิงหัวใจทองคำ(ไม่รู้ว่ามีใครนำมาลงหรือยัง)
เริ่มหัวข้อโดย: finoya ที่ 15 ตุลาคม 2008, 15:57:53
 ??? แอบสงสัยอยู่เหมือนกันว่าน้องเค้าเก็บกดอะไรไว้รึเปล่า

เพราะเท่าที่ดูพฤติกรรมคุณป้า ดูแปลกๆ


หัวข้อ: Re: สไบทอง เด็กหญิงหัวใจทองคำ(ไม่รู้ว่ามีใครนำมาลงหรือยัง)
เริ่มหัวข้อโดย: ultrasad ที่ 15 ตุลาคม 2008, 16:45:07
 :-*


หัวข้อ: Re: สไบทอง เด็กหญิงหัวใจทองคำ(ไม่รู้ว่ามีใครนำมาลงหรือยัง)
เริ่มหัวข้อโดย: D-N-A ที่ 15 ตุลาคม 2008, 16:55:17
ยังมีอีกเยอะครับ แบบน้องเค้า   :P  สู้ๆ ครับ   :'(