เข้าใจครับว่าอกหักมันอธิบายความรู้สึกยาก
เมื่อหกเดือนที่แล้ววเพื่งจบมาใหม่ๆทำงานที่ฟิตเน็ต ผมดันไปชอบรุ่นน้องคนหนึ่งที่คุยมากตั้งแต่ปีที่แล้ว เรียกว่าผมบอกกับตัวเองว่าโตแล้วนะ อย่าเจ้าชู้พอแล้วหาที่เป็นหลักเป็นแหล่ง และสร้างเนื้อสร้างตัวได้แล้ว
วาดฝันอนาคตไว้ซะไกล คิดว่าจะทุ่มเทให้เขาหมดตั้งใจทำงานไม่อยากให้ชีวืตคู่ลำบาก คบกันไปได้เกือบปี ไปขอเค้าเป็นแฟน เจอตอบกลับมาว่าเราเป็นเพื่อนกันเหอะ
มันก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกันครับ ไม่มีกะจิตกะใจทำงาน สอนเต้น เทรนเวทก็สอนไม่สนุกเหมือนก่อน แต่ตอนนั้นผมตัดสินใจออกจากงาน ย้ายกลับบ้าน มานั่งหมกอยุ่บ้าน (ก็สมใจที่บ้านอยากให้เป็นราชการ) ก็เลยบอกว่าขอเวลาสิ้นปีถ้าผมไม่สำเร็จ อยากให้ผมทำงานอะไรผมก็ทำ
ผมกลับมาอยุ่บ้าน คอยดูแลหุงหาอาหารทำกับข้าว เช้า กลางวัน เย็น คอยรับส่งยายไปนู้นมานี่
ได้อยุ่กับครอบครัวยายกับน้องก็มีความสุขดีครับ รายได้สมัยทำงาน 40k-60k แล้วแต่การปิดการขายคอสฟิตเน็ท
ซึ่งตอนนั้นผมไม่พอกินครับเพราะอยู่ใน กทม มันติดเที่ยว ลูกค้าชวนเที่ยวเราก็ไปมีหมื่นหมดหมื่น กลับมาบ้าน รายได้ไไม่ถึง6000ต่อเดือนกลับอยุ่ง่าย จ่ายค่าไฟค่าน้ำที่บ้าน ช่วยค่ากับข้าวบางทีเงินเหลือ [ที่ตราดของกินถูกครับค่าครองชีพถูกข้าวแกงยัง15-20อยุ่เลย]
ตอนนี้ผมเลยทำงานIMทุกวัน เพื่อนยายคนเถวนี้ชอบถามผมทำงานอะไร เพราะเห็นเราจบกลับมา ผมก็ตอบเลี่ยงๆไปว่ารอเขาเรียกงานอยุ่
เพราะไม่อยากอธิบาย มีแค่ครอบครัวผมเท่านั้นหละครับ ที่เขาไม่ได้ว่าอะไร(แต่เขาก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าผมทำอะไร)
สุดท้ายอยากฝากถึงท่านหัวกระทุ้ว่าอกหักมันคือความรู้สึกครับ แน่นอนว่ามันเจ็บ จุก บอกไม่ถูก แต่เราต้องหาที่ยึดเหนี่ยวครับ หาว่าท่านทำงานตอนนี้เพื่ออะไรและหาเรื่องคิดเข้าไว้ครับ จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน
:]เวลาเมื่อก่อนน้องที่ผมคบด้วยเครียดๆผมจะหาไอคิมมาให้ทานครับหรือโกโก๊อุ่นๆซักแก้ว เปิดหนัง การ์ตูน ฟังเพลง หาเรื่องตลกๆคุย ให้ออกไปกับเพื่อนฝูง ช่วยได้ครับพยายามอย่าอยุ่คนเดียว ท่านก็เช่นกันหาอะไรอุ่นๆกิน ชอบดูการ์ตูนผมแนะนำ one piece
ชอบดูหนังผมแนะนำ"ลูกหลานใครหว่ากะนานเจี๋ยมเจียม"หรืออยากโรแมนติกคอมมาดี้ก็ดู "50เฟิสเดทจีบเทอไม่เคยจำ" หรือพาครอบครัวไปเที่ยวบ้าง และสุดท้ายสิ่งที่คุณต้องการที่สุดคือเวลาครับจะช่วยรักษาคุณเอง
สู้ๆครับชีวิตยังมีพรุ้งนี้เสมอครับ