ต่อไป »

[darkknightza]

คติธรรมคำสอน....ท่านท่านเจ้าคุณนรรัตน์ราชมานิต(ธมฺมวิตกฺโก ภิกฺขุ)

คนเราเมื่อมีลาภก็มีเสื่อมลาภ เมื่อมียศก็มีเสื่อมยศ เมื่อมีสุขก็มีทุกข์ เมื่อมีสรรเสริญก็มีนินทา เป็นของคู่กันมาเช่นนี้ จะไปถืออะไรกับปากมนุษย์ ถึงจะดีแสนดีมันก็ติ ถึงจะชั่วแสนชั่วมันก็ชม นับประสาอะไร พระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐเลิศยิ่งกว่ามนุษย์และเทวดา ยังมีมารผจญ ยังมีคนนินทาติเตียน

[darkknightza]

"ชอบคนหุบปาก"

คติธรรม....โดยท่านหลวงปู่สังวาลย์ เขมโก

ธรรามะที่จะเกิด...จะไม่เกิดอยู่กับคนพูดมากๆหรอก ชอบคนหุบ
ปากนานๆ ชอบเกิด พูดน้ำไหลไฟดับไปไม่ค่อยเกิดหรอก สมาธิไม่ค่อยเกิดหรอก ลมมันออกไปซะหมด ลมไม่ขังในท้อง สมาธิก็ไม่เกิด ลมก็ไม่ละเอียดได้พูดมากลมหยาบใหญ่ จริงหรือเปล่า จริงไหมโยม? มันหยาบพูดมากลมหยาบ แล้วกิเลสก็ไม่กลัวคนพูดมาก กิเลสนี่มันกลัวคนนิ่งเฉย จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ!

[darkknightza]

เรื่องผู้ที่ทำบาปแล้วยังไม่ได้รับผลบาป

พระพุทธองค์ทรงตรัสยืนยันว่า บาปจะส่งผลแน่นอน
เขาจะยิ่งใหญ่ ร่ำรวยมีความสุขได้ ก็เฉพาะตอนที่บุญเก่ายังส่งผลอยู่
และบาปที่ทำไว้ยังไม่มีโอกาสให้ผล

แต่ผู้ที่สั่งสมบาปไว้จนบุญเก่ารองรับไม่ไหวก็มี
อย่างเช่นพระเทวทัตที่มีบุญเก่ามาก ได้บรรลุฌานของปุถุชน
แต่ทว่าบาปใหม่ที่กระทำไว้นั้นมีมากกว่า จนบุญทั้งหลายรองรับไม่ได้
จึงถูกธรณีสูบในที่สุด พระพุทธองค์ไม่ทรงพยากรณ์คติของพระเทวทัตมาตลอด เพราะบุญเก่าของพระเทวทัตยังประคองไว้อยู่ จนเมื่อพระเทวทัตทำให้พระพุทธเจ้าห้อพระโลหิตนั่นแหละ พระพุทธองค์จึงทรงพยากรณ์คติของพระเทวทัต เพราะว่าบุญเก่านั้นถูกบาปใหม่กลบหมดสิ้นแล้ว

ความร่ำรวยไม่ใช่ความสุขอันยั่งยืนนะครับ คนรวยก็มีทุกข์แบบคนรวย
ไหนจะต้องคอยระวังไม่ให้ใครมาขโมยทรัพย์ไป ไหนจะต้องคอยห่วงว่าทรัพย์จะพร่องไป ไหนจะต้องถูกรบกวนจากญาติทั้งหลายที่คอยมาเอาอกเอาใจอยากได้ทรัพย์ คนรวยบางคนยังบอกเองเลยว่า เขาไม่มีความสุขทั้ง ๆ ที่เขามีทุกอย่างจนไม่น่าจะต้องห่วงอะไรแล้ว

คนรวยแต่ยังไม่พบทางแห่งความสุขที่แท้จริง ในมุมมองของนักปราชญ์บัณฑิตย่อมเห็นว่าเขาจนครับ เพราะทรัพย์สมบัตินั้นมีหมดไปได้ แม้ตายก็เอาไปไม่ได้สักอย่างเดียว ถ้ารวยอย่างเดียวไม่รู้จักทำบุญทำกุศล ไม่รู้จักรักษาศีล เจริญภาวนา
เขาได้ชื่อว่าคนอาภัพที่หลงทางอยู่ในสังสารวัฏครับ

[darkknightza]

"ความสุขที่แท้จริง"

มีเศรษฐีคนหนึ่งป่วยเป็นโรคชนิดหนึ่งที่ไม่มีทางรักษาได้ เขารู้สึกเสียใจมากที่อีกไม่นานก็ต้องจากโลกนี้ไป ตอนหลังเขาได้พบกับหมอจีนชราที่มีชื่อท่านหนึ่ง หลังจากที่หมอได้แมะชีพจรของเศรษฐีแล้วบอกว่า “โรคนี้นอกจากวิธีการรักษาวิธีนี้แล้ว วิธีอื่นไม่มีทางรักษาให้หายได้ ไม่ว่าจะใช้ยาขนานใดก็ตาม ข้าฯจะมอบใบสั่งยาสามขนานให้ ขอให้เจ้าทำตาม เมื่อปฏิบัติตามใบสั่งหนึ่งแล้วถึงเปิดใบสั่งต่อไปจนครบ”

เมื่อเศรษฐีกลับมาถึงบ้าน ก็เปิดใบสั่งยาใบที่หนึ่ง ในนั้นเขียนไว้ว่า “ขอให้เจ้าไปชายหาดที่ใดที่หนึ่งสักแห่ง แล้วนอนบนหาดทราย 30 นาที ทำติดต่อกัน 21 วัน” เศรษฐีอ่านแล้วเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่ก็ปฏิบัติโดยดี ในที่สุด เมื่อนอนบนหาดทรายแล้วนอนทีก็สองชั่วโมง เนื่องจากที่ผ่านมาเขางานยุ่งมาก จึงไม่เคยรู้สึกสุขสบายเช่นนี้มาก่อน นอนฟังสายลม คลื่นซัดเบา ๆ เสียงนกทะเลร้อง ในใจจึงรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก

วันที่ 22 เขาก็เปิดใบสั่งยาใบที่สอง ในนั้นเขียนไว้ว่า “ให้หาปลา กุ้ง หรือหอยบนชายหาดจำนวน 5 ตัว แล้วนำพวกมันปล่อยคืนสู่ทะเล ให้ทำติดต่อกัน 21 วัน” เศรษฐีอ่านแล้วเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่ก็ปฏิบัติโดยดี ในที่สุดทุกครั้งที่นำปลา หรือหอยปล่อยคืนสู่ทะเลนั้น เขารู้สึกซาบซึ้งใจอย่างบอกไม่ถูก

วันที่ 43 เขาก็เปิดใบสั่งยาใบที่สาม ในนั้นเขียนไว้ว่า “ให้หากิ่งไม้อะไรก็ได้มาสักก้าน แล้วให้เขียนอะไรก็ได้ที่รู้สึกโกรธ ไม่พอใจลงบนหาดทราย” เมื่อเขาเขียนเสร็จได้ไม่นาน คลื่นก็ซัดขึ้นมาชะล้างตัวหนึ่งสือเหล่านั้นหายหมด ทันใดนั้นเขารู้สึกสะเทือนใจจนร้องโฮออกมา เมื่อกลับไปถึงบ้าน เขารู้สึกโล่ง สุขสบายกายทั้งตัว รู้สึกปลอดโปร่งและอิสระอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน แม้แต่ความตายก็ไม่รู้สึกกลัวอีก

ที่แท้ ก็เพราะว่าคนเราไม่เข้าใจสามประการต่อไปนี้ ชีวิตจึงไม่มีความสุข คือ

พักผ่อน
การให้
ปล่อยวาง

ความโลภคือยาพิษชนิดหนึ่ง ความต้องการของคนเราไม่มีที่สิ้นสุด เมื่อมีชีวิตที่มั่นคงแล้วยังแสวงหาความสุขสบาย มีได้ชีวิตที่สุขสบายแล้วยังแสวงหาความฟุ้งเฟ้อ จากการเสพสุขจากวัตถุ ตราบใดที่ความต้องการของคุณยังไม่สิ้นสุด คุณก็จะไม่มีวันที่จะพบกับความสุข หลักในการดำเนินชีวิตนั้น ผู้ที่รู้จักพอคือผู้ที่มีความสุข การเห็นคุณค่ากับสิ่งที่มีอยู่ คุณก็จะพบว่าตัวเองคือบุคคลที่มั่งคั่งที่สุดในโลก
ถ้าคุณรู้จักการแบ่งปันปัญญาความรู้ คุณก็คือบุคคลที่มีความสุข ดังนั้น ช่วยกัน “แชร์” ความสุขให้เพื่อน ๆ เราทุกคนให้มากที่สุด

[darkknightza]

"ให้ทานข้าวของ วัตถุภายนอก
ก็เป็นบุญแต่ยังไม่ลึกซึ้ง
ให้ทำบุญภายในใจให้เป็นบุญอยู่เสมอ
ภาวนาพุทโธ
นึกน้อมเอาคุณพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งอยู่ภายใน
นี่แหละบุญภายใน"

หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร

[darkknightza]

แผ่เมตตา จิตเป็นกุศล
สาปแช่ง จิตเป็นอกุศล
แบ่งปันบทความธรรมะดีๆ....

โดย.....ท่านพระอาจารย์การัณ เตชกโร

"กรรม"

เพราะเคยทำเขามาก่อน
กรรมจึงย้อนถึงตัว

ไม่ได้หมายความว่าทั้งคู่จะเป็นคู่กรณีกันเสมอไป
บางกรณีกฏแห่งกรรมทำหน้าที่จัดสรรให้

คนหนึ่งถึงวาระกรรมต้องชดใช้
ส่วนอีกคนกำลังหน้ามืดตามัวคิดก่อเวร

กรรมทำหน้าที่จัดฉากให้คนทั้งคู่โคจรมาพบกันแม้ไม่ได้เป็นคู่เวรกันมาก่อนโดยตรง

และหากการโคจรมาพบกันในครั้งนี้ฝ่ายถูกกระทำผูกพยาบาทอาฆาตผู้กระทำ นั่นล่ะคือจุดเริ่มต้นของ การผูกพยาบาทเป็นคู่เวรกันเป็นชาติแรก

เราเป็นบุคคลที่สาม คือผู้ดูเหตุการณ์

ถ้าดูแล้วช่วยแผ่เมตตาปรับภพภูมิให้ผู้ตาย นั่นเป็นเมตตา จิตเรากำลังบันทึกบุญ

ถ้าดูแล้วช่วยอาฆาตพยาบาทแทนผู้ตาย นั่นเป็นโทสะ จิตเรากำลังบันทึกบาป

แผ่เมตตา จิตเป็นกุศล
สาปแช่ง จิตเป็นอกุศล

พลิกจิตนิดเดียวเปลี่ยนจากบุญเป็นบาป หรืออาจเปลี่ยนจากบาปเป็นบุญ

การสนับสนุนออกกฏหมายให้ประหารคนกระทำผิดด้วยเพราะเมตตาสงสาร คือเพื่อป้องปรามไม่ให้เกิดเหตุการณ์ร้ายๆ แตกต่างจากการสนับสนุนให้ประหารด้วยเพราะโกรธแค้นอยากให้ตายตกไปตามกัน

เราผูกพยาบาทแทนเขาก็คล้ายกับเราเห็นด้วยกับการผูกพยาบาท หรืออาจเรียกว่า " โมทนาบาป " เป็นการเพาะเมล็ดแห่งความผูกพยาบาทไว้ และนี่อาจนับเป็นชาติแรกแห่งการเริ่มต้นผูกเวรแก่กัน

ดวงวิญญาณที่ตายอย่างมีความผูกพยาบาทนี้น่าสงสาร แผ่เมตตาส่งบุญไปก็ไม่ยอมรับง่ายๆ เวลาโกรธ มันนึกบุญไม่ออก บุญไม่เข้า เหมือนคนเราเวลาโกรธ อารมณ์ไม่ดี ยื่นอะไรดีๆให้ก็ไม่เอา

ตอนเป็นคนยังมีเพื่อนช่วยเตือน
ตอนตายไปใครจะช่วยเตือน

วันนี้เราคือผู้ดู เลือกเอา จะให้จิตเราบันทึกอะไร ?

[darkknightza]

สุขเหนือสุขก็คือ"การแบ่งปันความสุข
และสิ่งที่ดีๆกับผู้อื่น"อยู่เสมอนั่นเอง

[darkknightza]

ธรรมะจากพระไตรปิฎก...
พระพุทธพจน์

เรา กล่าวว่าแม้ผู้ใดสาดน้ำล้างภาชนะหรือน้ำล้างขันไปที่บ่อน้ำครำหรือในบ่อ โสโครกข้างประตูบ้านซึ่งมีสัตว์อาศัยอยู่ ด้วยความตั้งใจว่าสัตว์ที่อาศัยแหล่งน้ำนั้น จะดำรงชีพอยู่ได้ด้วยเศษอาหารในภาชนะ ก็เป็นเหตุ เป็นที่มาแห่งบุญแล้ว

(ชัปปสูตร)

๑) ให้ทานแก่สัตว์เดรัจฉาน พึงหวังผลร้อยเท่า
๒) ให้ทานในปุถุชนผู้ทุศีล พึงหวังผลพันเท่า
๓) ให้ทานในปุถุชนผู้มีศีล พึงหวังผลแสนเท่า
๔) ให้ทานในบุคคลนอกศาสนาพุทธผู้ปราศจากความกำหนัดในกาม พึงหวังผลหลายล้านเท่า
๕) ให้ทานในผู้เพียรเจริญสติเพื่อบรรลุมรรคผลขั้นแรก พึงหวังผลอันนับประมาณไม่ได้

(ทักขิณาวิภังคสูตร)

ทาน ๕ ประการต่อไปนี้ เป็นมหาทาน เป็นเชื้อสายแห่งพระอริยะ ไม่มีบัณฑิตใดรังเกียจ คือ เป็นผู้เว้นขาดจากการฆ่า เป็นผู้เว้นขาดจากการยักยอกทรัพย์ เป็นผู้เว้นขาดจากการผิดลูกเขาเมียใคร เป็นผู้เว้นขาดจากการโกหก และเป็นผู้เว้นขาดจากการดื่มน้ำเมา เมื่อเว้นขาดโดยประการทั้ง ๕ นี้ ย่อมได้ชื่อว่าให้ความไม่มีภัย ความไม่มีเวร ความไม่เบียดเบียนแก่สัตว์หาประมาณมิได้

[darkknightza]

ถ้าเราละความโกรธได้ มีจิตเมตตาปรารถนาให้ผู้อื่นเป็นสุข ก็จะได้รับอานิสงส์ที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้มีถึง ๑๑ อย่าง คือ

๑. หลับเป็นสุข

๒. ตื่นเป็นสุข

๓. ไม่ฝันร้าย

๔. เป็นที่รักของมนุษย์ทั้งหลาย

๕. เป็นที่รักของอมนุษย์ทั้งหลาย

๖. เทวดาย่อมรักษาผู้นั้น

๗. ไฟ พิษ หรือศัสตรา ย่อมไม่ทำร้ายผู้นั้น

๘. จิตตั้งมั่นเป็นสมาธิเร็ว

๙. สีหน้าผ่องใส

๑๐. ไม่หลงตาย คือมีสติก่อนตาย

๑๑. เมื่อไม่บรรลุคุณวิเศษที่ยิ่ง ย่อมเข้าถึงพรหมโลก

๘. ใช้วิธีแยกธาตุ

[darkknightza]

คนเรานั้น ถ้าไม่มีพุทธัง ธัมมัง สังฆังเป็นของดีภายใน ถึงแม้จะได้ของดีภายนอกไปแล้ว ก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร

คำสอนหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ

[darkknightza]

• ข้อแตกต่างระหว่างคนดีกับคนชั่ว
ไม่ใช่คนดีไม่คิดชั่ว
แต่คนดีห้ามใจ
ไม่ทำตามความคิดชั่วๆได้

.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..

• 'ความเลว' เริ่มจากการ 'คิดร้าย'
ต่อยอดด้วยการตัดสินใจไปตามความคิดร้าย
แล้วจะต้องลงเอยเป็นความไม่สบายใจ
ไม่รู้อนาคตตัวเองไปจนตาย

• ส่วน 'ความดี'
ก็อาจเริ่มจากการ 'คิดร้าย' เช่นกัน
แต่ต่อยอด
ด้วยการตัดสินใจ 'ไม่เอาด้วย' กับความคิดร้าย

.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..

• กลัวและอาย ที่จะทำบาป 7 ที
เท่ากับทำดี ไปแล้ว 7 หน

• การล้มเลิกความตั้งใจดีๆ
ทำให้คุณอ่อนแอลง
ส่วนการล้มเลิกความตั้งใจเลวๆ
ทำให้คุณเข้มแข็งขึ้น

[darkknightza]

"หลวงปู่ดู่สอนศิษย์"

หลวงปู่ท่านมักกล่าวถึงมงคลที่สำคัญที่ท่านอยากให้ลูกศิษย์ได้
นำไปปฏิบัติ คือ มงคล 38 ประการ มงคลที่ท่านพูดถึงบ่อย ๆ
นั่นคือ สัมมาวาจาชอบ คือ พูดแต่สิ่งที่เป็นมงคล

ท่านว่าคนส่วนมากมักสร้างกรรมทางวาจา เพราะกรรมนี้สร้างได้ง่าย
แต่เขาไม่รู้หรอกว่าผลของกรรม เมื่อส่งผลจะร้ายแรงเพียงไร
คำพูดนั้นสำคัญมาก บางคนพูดไม่ดีกับผู้อื่น
จนเป็นเหตุถึงโกรธเกลียดกันชั่วชีวิตก็มี

บางรายคำพูดเพียงไม่กี่คำ ก็ทำให้ไม่พูดกันไปหลายปี
คนส่วนมากที่ขึ้นโรงขึ้นศาล หรือทะเลาะกันจนไปถึงฆ่ากันตาย
ก็เพราะคำพูดที่ไม่ดีนี่แหละ

หลวงปู่ท่านสอนอยู่เสมอว่า อย่าไปพูดไม่ดีกับใครเขา
ถ้ามีคนมาว่าหรือด่าเราแต่เราไม่ว่าหรือด่าเขาตอบมันก็จะไม่มีเรื่องกัน แต่ถ้าแกไปด่าเขาเมื่อไรนั่นแหละเรื่องใหญ่ ท่านสอนศิษย์เสมอว่า อย่าไปพูดทำลายความหวังของใครเขา
เพราะนั้นอาจจะเป็นความหวังเดียวที่เขามีอยู่
ถ้าแกไปพูดเข้าเมื่อไหร่กรรมใหญ่จะตกแก่ตนเอง

ท่านบอกไว้อีกว่า คนที่ชอบด่าหรือใส่ร้ายผู้อื่นรวมไป
ถึงการพูดไม่ดีต่าง ๆ กับคนอื่นนั้น กรรมจะมาเร็วมาก
เขาผู้นั้นจะเป็นคนที่มีศัตรูทั้งภายนอกและภายใน
ไม่เป็นที่รักของคนทั่วไป ตรงกันข้ามกับเป็นคนที่น่ารังเกียจ
แก่คนทั้งหลาย กรรมนี้จะทำให้เขามีเรื่องและเดือดร้อนอยู่เสมอ ๆ
ทั้งทางกายและทางใจ บางคนทำกรรมนี้ไปเรื่อย ๆ อย่างไม่รู้ตัว
พอกรรมดีที่ตนเคยสร้างมาแต่ปางก่อนหมดหรือเหลือน้อยลง
กรรมชั่วที่สร้างนี้ก็จะสนองเขาอย่างหนักทั้งในภพนี้และภพหน้า
ในภพนี้เวลาที่กรรมดีแต่ปางก่อนจะส่งผลให้มีความสุขหรือมีโชคลาภ กรรมชั่วก็จะเข้ามาตัดรอนกรรมดี เหมือนอย่างเขาผู้นั้น
ซื้อหวยเลข 56 หวยก็จะออกเลข 55 หรือ 57

บางทีก็ติดต่อการค้าหรืองานต่าง ๆ มองเห็นอยู่ว่างานนี้ได้แน่นอน
แต่พอถึงเวลาก็ไปไม่ทันบ้าง ไปแล้วไม่เจอหรือมีเหตุต่าง ๆ
มาทำให้มีอุปสรรคอยู่เสมอ ๆ ซึ่งที่จริงแล้วผู้นั้นจะมีโชคที่ควร
ได้ประมาณเป็นล้าน ๆ เขาก็จะได้แค่หมื่นสองหมื่นหรือโชคครั้งนี้
จะได้หลายหมื่น แต่เขากับได้เพียงไม่กี่พันบาทหรือเพียงได้
ไม่กี่ร้อยเท่านั้นเอง นี้เป็นเพราะกรรมชั่วเข้ามาตัดรอนกรรมดี
และรวมถึงญาติพี่น้องลูกหลาน เขาเหล่านั้นก็จะทำความ
เดือดร้อนเสียหายมาให้ มีพี่น้องหรือญาติไปจนถึงเพื่อนฝูง
ก็จะโกงทรัพย์สินเงินทองของเราบ้าง บางครั้งก็พูดใส่ร้ายให้โทษ
ด่าว่าทะเลาะวิวาท ทำให้เราไม่สบายกายและสบายใจเป็นอย่างมาก
มีเรื่องเดือดร้อนต่าง ๆ อยู่ตลอดเวลาอย่างไม่จบสิ้น

มีลูกหลานก็จะดื้อด้าน ว่านอนสอนยาก ทำความเดือดร้อน
ให้เสียเงินทองอยู่มิได้ขาด ว่ากล่าวลูกหลานไม่เชื่อฟัง
ไม่เครารพนับถือ ลูกหลานบางคนก็จะอกตัญญูตนเองมัก
จะเดือดร้อนด้วยการเป็นโรคร้ายที่รักษายากหรือรักษาไม่หาย
เช่น อัมพฤต อัมพาต มะเร็ง เบาหวาน โรคหัวใจ และโรคร้ายต่าง ๆ
อีกมากมายหลายชนิด

หลวงปู่ท่านบอกไว้ว่า กรรมทางวาจามีร้ายแรงมาก
การที่เราพูดใส่ร้ายหรือพูดไม่ดีจนทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนและเสียใจ
หรือไปพูดทำลายความหวังต่าง ๆ ของเขาถ้ารู้ตัวให้หยุดเสีย
ถ้าไม่หยุดหรือเลิกทำเสียกรรมไม่สนองแต่ในชาตินี้
พอตายลงไปยังต้องไปใข้กรรมยังนรกตามขุมต่าง ๆ อีก
ท่านจะพูดและสอนศิษย์อยู่เสมอว่า "คนดีเขาไม่ตีใคร"
ความหมายว่าคนดีไม่ตีใคร ไม่ใช่เอาไม้หรือของแข็ง ๆ ไปตีเขา
แต่ท่านไม่ให้พูดจากไม่ดีด่าว่าใส่ร้ายทำให้ผู้อื่นเดืดดร้อนเสียหาย
และทุกข์ใจ หลวงปู่บอกว่าคนดีเขาไม่ว่าใคร
ถ้าแกไปว่าเขาแกก็จะเป็นคนไม่ดี

[darkknightza]

พุทธศาสนสุภาษิต

ปุญฺญํ โจเรหิ ทูหรํ
ความดี โจรขโมยลักพาไปไม่ได้

[darkknightza]

เวลาชีวิตในโลกมนุษย์แค่ประเดี๋ยวเดียว
เราต้องแยกให้ออกว่า
เรื่องอะไร “ด่วน” ควรเร่งรีบทำ
เรื่องอะไร “สำคัญ” สำหรับชีวิต
“บุญ” เป็นเรื่องด่วนต้องเร่งรีบทำ
“การปฏิบัติธรรม” เป็นเรื่องสำคัญ
ต้องทำให้ได้ทุกวัน

[darkknightza]

หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร

"จงเตือนตนให้รีบเร่งปฏิบัติธรรม เจริญสมาธิภาวนา
ให้รู้ความจริงว่า
แท้จริงแล้วอายุหรือชีวิตของคนเรามันหมดสิ้นไป

อันเรื่องความตายนี้ พระพุทธเจ้าท่านได้เปรียบไว้ว่า
อุปมาเหมือนไฟป่า ที่ไหม้ลามมาจากทิศทั้ง ๔
ถ้าสัตว์ตัวใดที่หนีไม่ทันก็ต้องถูกไฟคลอกตายก่อน
และในที่สุดสัตว์ทุกตัว
ก็ต้องถูกไฟคลอกตายตามลำดับ จนหมดสิ้น
ด้วยเหตุนี้เราทุกคนจึงควรรีบเร่งปฏิบัติภาวนา"

[darkknightza]

คติธรรมคำสอน.....ท่านพระอาจารย์ วรงคต วิริยธโร
(หลวงตาม้า) วัดพุทธพรหมปัญโญ

จงพูดแต่สิ่งที่จำเป็น สิ่งที่ก่อประโยชน์ สิ่งที่น่าชวนฟังของคนทั้งปวง และจงหลีกเลี่ยงการนินทาว่าร้าย หรือวิพากษ์วิจารณ์ผู้อื่น เพราะการพูดดังกล่าวนอกจากจะเป็นการผิดศีลข้อสี่ยังเป็นการเปลืองพลังงานโดยไม่จำเป็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งทุกครั้งที่เอ่ยปาก ควรเอาใจเขามาใส่ใจเรา รู้สึกตามที่คนฟังรู้จัก เมื่อนั้นจะรู้เองว่าควรพูดอะไร พูดขนาดไหน พูดอย่างไร และพูดไปทำไม

[darkknightza]

แบ่งปัน...
พฤติกรรม 19 ข้อของคนที่ "ไม่มีความสุข"

1. กังวลกับเรื่องที่ตัวเองแก้ไขอะไรไม่ได้
2. ท้อใจเมื่อเจออุปสรรค
3. ซีเรียสกับชีวิตมากเกินไป
4. ไม่เคยออกกำลังกาย
5. ตั้งเป้าหมายที่ไม่มีวันไปถึง
6. กินอาหารที่ไม่มีประโยชน์
7. นอนไม่พอ
8. ใส่ใจ "จุดอ่อน" แต่ละเลย "จุดแข็ง" ของตัวเอง
9. หมกมุ่นกับ Social Media มากเกินไป
10. ไม่ชอบลองทำสิ่งใหม่ๆ
11. มัวแต่กังวลว่า "คนอื่น" จะคิดอย่างไร
12. ชอบนินทาลับหลังเพื่อน
13. ทำงานหนักเกินไป
14. ชอบอยู่คนเดียว ไม่สนใจเพื่อนฝูงหรือญาติมิตร
15. ไม่เคยให้รางวัลกับตัวเอง
16. อยู่กับงานหรือทำสิ่งเดิมๆ ทั้งที่ไม่ชอบ
17. ไม่รู้จักการให้อภัย
18. ไม่รู้จักการวางแผนและจัดระเบียบตนเอง
19. คิดถึงแต่ตัวเอง ไม่มีน้ำใจแบ่งปันให้ผู้อื่น

ที่มา: Megazy

[darkknightza]

คนเราไม่มีใครโชคดีทั้งชาติ และไม่มีใครโชคร้ายทั้งชาติ
ไม่มีมนุษย์ผู้ใดจะสุขเพียบ หรือทุกข์เพียบในเวลาเดียวกัน

หลวงปู่ศรี มหาวีโร

[darkknightza]

ยามที่ชีวิตพบกับความทุกข์หรือเดือดร้อนใจ ให้รีบทำบุญ อยู่ใน ทาน ศีล
ภาวนาให้มากๆ และแผ่เมตตาให้กับตนเองและเจ้ากรรมนายเวรบ่อยๆ การทำความดีนั้น อย่างน้อยเราก็สบายใจ...

[darkknightza]

หลวงปู่ดูลย์ อตุโล

“ถ้ามีเวลาสำหรับหายใจ
ก็ต้องมีเวลาสำหรับภาวนา”