ความเห็น กรณีไอซีทีเตรียมเสนอ กทช. ให้ดักข้อมูลผู้ใช้เน็ตทุกคน

ไม่รู้ว่าชาว TSB รู้กันหรือยังว่าตอนนี้กระทรวง ICT กำลังชงเรื่องให้ กทช. ดักจับข้อมูลผู้ใช้อินเตอร์เน็ตทุกคนโดยอ้างว่าเพื่อแก้ปัญหาด้านการละเมิดลิขสิทธิ์ :wanwan010:โดยมีเนื้อข่าวดังนี้
(เนื้อหายาวนิดหน่อยนะครับ อ่านนิดหนึ่งกระทบกับทุกคนครับ)
------------------------------------------------------------------------------------------

เมื่อวานนี้มีข่าวออกมาว่ามีรัฐบาลไทยมีความพยายาม ที่จะจับข้อมูลอินเทอร์เน็ตทั้งหมดมาตรวจสอบ โดยเสนอให้กทช. ออกกฏบังคับผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตว่าต้องมีการติดตั้งอุปกรณ์ดักจับ ข้อมูลเข้าออกอินเทอร์เน็ตด้วยเหตุผลว่าจะช่วยลดการะเมิดลิขสิทธิ์ในอิน เทอร์เน็ตลงจนเกิดการต่อต้านในอินเทอร์เน็ตเป็นวงกันพอสมควร

เนื่องจากลำดับข่าวค่อนข้างงง สรุปเรื่องราวทั้งหมดมีดังนี้

   1. ครม. มอบหมายให้กระทรวงไอซีทีรับผิดชอบในการดำเนินการกำหนดดยุทธศาสตร์ทรัพย์สิน ทางปัญญาและแผนเร่งรัดการป้องกันและปราบปรามการละเมิดทรัพย์สินทางปัญญา (สำนัก ข่าวไทย)
   เห็นชอบให้ตั้งกรรมการขึ้นมาชุดหนึ่ง เพื่อกำหนดแนวทางการลดการละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่มีข้อมูลว่าการตั้งกรรมการชุดนี้มีมาตั้งแต่เมื่อใหร่
   2. กระทรวงไอซีทีได้ตั้งคณะทำงานกำกับดูแลและเฝ้าระวังการละเมิดทรัพย์สิน ทางปัญญาบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตขึ้น (สำนัก ข่าวไทย)
   3. คณะทำงานกำกับดูแลฯ มีมติเสนอข้อเสนอการลดการละเมิดลิขสิทธิ์
   4. หนึ่งในแนวทางนั้นคือการติดตั้งอุปกรณ์ดักจับข้อมูลไว้ปลายทางขาออกอิน เทอร์เน็ต โดย ISP ต้องเป็นผู้รับผิดชอบจัดหามาติดตั้ง
   5. แนวทางนั้นถูกส่งไปยังกทช. แล้วโดยกทช. รับเรื่องไว้แล้วแจ้งมาว่าจะส่งเรื่องเข้าไปยังคณะกรรมการโครงการความร่วมมือจัด ตั้ง ศูนย์รวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูลเครือข่ายอินเทอร์เน็ตที่เป็นภัยต่อความมั่น คงของชาติ ซึ่งเป็นหน่วยงานร่วมระหว่าง กทช. และ DSI
   6. นายสือ ล้ออุทัย ซึ่งเป็นปลัดกระทรวงนำแนวทางดังกล่าวมาให้ข่าว

ไม่มีความแน่ชัดว่าเรื่องนี้ถูกส่งขึ้นไปยังรัฐบาลเพื่อขอความเห็นชอบ แล้วหรือไม่ รวมถึงรายละเอียดว่าการใช้งานจริงจะมีการใช้งานตลอดเวลา (ซึ่งจะทำให้เป็นข้อกำหนดที่บ้ามาก เพราะต้องจับข้อมูลกว่า 300Gbps ตลอดเวลา) หรือจะจับข้อมูลแบบเฉพาะเจาะจงเป็นกรณี แต่จุดที่สำคัญกว่าคือราชการเหล่านี้ได้แสดงให้เห็นว่าพวกเขาพร้อมจะตีความ ความจำเป็นต่างๆ เป็นความมั่นคงแห่งรัฐ และยังไม่รู้สึกว่าการกระทำเช่นนี้เป็นปัญหาแต่อย่างใด แถมยังภูมิใจถึงขั้นแถลงข่าว

รัฐธรรมนูญไทยนั้นมีกำหนดในเรื่องความเป็นส่วนตัวของข้อมูลไว้ดังนี้

   บุคคลย่อมมีเสรีภาพในการสื่อสารถึงกันโดยทางที่ชอบด้วยกฎหมายการตรวจ การกักหรือการเปิดเผยสิ่งสื่อสารที่บคคลมีติดต่อถึงกัน รวมทั้งการกระทําด้วยประการอื่นใดเพื่อให้ล่วงรู้ถึงข้อความในสิ่งสื่อสาร ทั้งหลายที่บุคคลมีติดต่อถึงกันจะกระทํามิได้เว้นแต่โดยอาศัยอํานาจตามบท บัญญัติแห่งกฎหมายเฉพาะเพื่อรักษาความมั่นคงของรัฐ หรือเพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชน

ที่มา - ThaiPR.net และ Blognone.com
------------------------------------------------------------------------------------------

ส่วนนี้จาก Fringer.org เพื่อความกระจ่าง (เว็บนี้ Creative Common ครับ)

ความเห็น กรณีไอซีทีเตรียมเสนอ กทช. ให้ดักข้อมูลผู้ใช้เน็ต

คุณรู้หรือไม่? รัฐบาลไทยกำลังจะกลายเป็น Big Brother เข้าไปทุกทีแล้ว!
จากข่าว“ไอ ซีทียันดักข้อมูลชาวเน็ตไทยไม่ละเมิด “ประเทศไหนๆก็ติด Sniffer” สืบเนื่องจากที่มีข่าวก่อนหน้านี้ว่า ไอ ซีทีจับมือ5 หน่วยงานวางแนวกำกับการละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาผ่านอินเทอร์เน็ต
ก่อนอื่น สำหรับใครที่ไม่เคยได้ยินชื่อ sniffer มาก่อน ขอเชิญทัศนาการ์ตูนอธิบาย ฝีมือ @tpagon (ซุปเปอร์เว็บมาสเตอร์แห่ง Exteen.com):

Sniff คืออะไร?

ผู้เขียนมีความเห็นดังต่อไปนี้

1. ไอซีทีระบุว่า “การติดตั้ง Sniffer เป็นการช่วยป้องกันการละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตที่ ต้นเหตุ” แต่การดักจับข้อมูลของผู้ใช้เน็ตจะเป็นการ “แก้ปัญหาที่ต้นเหตุ” ได้อย่างไร? พูดแบบนี้ก็เหมือนกับบอกว่า ตำรวจควรดักฟังโทรศัพท์ของคนไทยทั้งประเทศ เผื่อได้ยินผู้ร้ายโทรศัพท์คุยกัน จะได้ป้องกันอาชญากรรมได้ก่อนเกิดเหตุ

“ต้นเหตุ” ของการละเมิดลิขสิทธิ์ย่อมอยู่ที่ “ต้นตอ” เช่น เซิร์ฟเวอร์ที่โฮสแต่ไฟล์ละเมิดลิขสิทธิ์ ทำไมไอซีทีไม่ไปจัดการกับเนื้อหาเหล่านั้น?

2. ไอซีทีอ้างว่าอเมริกาก็มีกฎหมาย ดักจับข้อมูล - อเมริกามีกฎหมายนี้ก็จริง แต่:

2.1 วัตถุประสงค์หลักของกฎหมายนี้คือเพื่อเป็นเครื่องมือช่วยรัฐปราบปรามภัย รุนแรงต่อความมั่นคง เช่น กลุ่มผู้ก่อการร้ายข้ามชาติ ฯลฯ ไม่ใช่ปราบ ปรามการละเมิดลิขสิทธิ์บนเน็ต และกฎหมายฉบับนี้ก็เป็นที่คัดค้าน โต้แย้ง และต่อต้านตลอดมาจากผู้ใช้เน็ตและผู้เชี่ยวชาญด้านอินเทอร์เน็ต รวมทั้ง Vinton Cerf หนึ่งใน “ผู้ก่อตั้ง” อินเทอร์เน็ต และสมาคมไอทีแห่งอเมริกา (IT Association of America) ว่าไม่เพียงแต่จะละเมิดสิทธิความเป็นส่วนตัวของประชาชนเท่านั้น แต่ยังก่อให้เกิดต้นทุนส่วนเพิ่มที่ผู้ใช้เน็ตจะต้องรับภาระ รวมทั้งเปิดความเสี่ยงด้านระบบอีกด้วย – ดูสรุปประเด็นเหล่านี้ใน หน้านี้ของ EFF และบทความ Risking Communications Security: Potential Hazards of the Protect America Act

2.2. กฎหมายดักจับของอเมริกาไม่ได้บังคับให้ ISP ติดตั้ง sniffer (คือเป็นฝ่ายดักข้อมูลเอง) แต่กำหนดว่า ISP ต้องเตรียมเครือข่ายให้ “พร้อม” ให้รัฐดักข้อมูลได้โดยง่าย หน่วยงานรัฐที่ทำเรื่องนี้ในอเมริกาคือ FBI โดยใช้ระบบที่เรียกว่า DCSNet

2.3. การละเมิดลิขสิทธิ์ในเน็ตอเมริกาไม่ได้ใช้กฎหมายดักจับ แต่ใช้ขั้นตอนตามกฎหมายลิขสิทธิ์ – อ่านสรุปได้ใน หน้า Notice & Takedown Procedure สรุปขั้นตอนคร่าวๆ คือ เจ้าของลิขสิทธิ์จะต้องส่งจดหมาย (Notice of Infringing Material) ไปยังเจ้าของเว็บไซต์ ระบุเนื้อหาที่ละเมิดและตำแหน่งบนเว็บไซต์อย่างชัดเจน ถ้าเจ้าของเว็บไม่ลบเนื้อหานั้นภายในระยะเวลาที่กำหนด ถึงจะเข้าข่ายที่เจ้าของลิขสิทธิ์มีสิทธิฟ้องตามกฏหมาย แต่ไม่ว่าในกรณี ใดก็ตามจะไม่มีการดักข้อมูลของผู้ใช้เน็ตเพื่อการนี้แบบที่ไอซีทีอ้าง

ผู้เขียนคุ้นเคยกับขั้นตอนของกฎหมายอเมริกาดี เพราะเคยโดนเข้ากับตัวเองหลายครั้งตอนที่ทำเว็บไซต์ที่มี เกมเก่าแต่ผิดกฎหมายให้ดาวน์โหลด ทุกครั้งที่ทนายส่งจดหมายมา ก็จะเอาเกมที่ละเมิดลิขสิทธิ์ลงจากเซิร์ฟเวอร์ คิดว่าเป็นขั้นตอนที่เป็นธรรมและรักษาสมดุลได้ค่อนข้างดีระหว่างสิทธิของ เจ้าของลิขสิทธิ์ ความเป็นส่วนตัวของผู้ใช้ และวัฒนธรรม “เปิด” ของอินเทอร์เน็ต

3. น่าสังเกตว่ากระทรวงไอซีทีทำงานคล้ายกับกระทรวงวัฒนธรรมมาก คือดูจะคิดเป็นแต่เรื่อง “ควบคุม” “ปิดกั้น” และ “จับ” ผู้ใช้เน็ต ออกมาตรการลิดรอนสิทธิราวกับมีสมมุติฐานว่าประชาชนเป็น “ผู้ร้าย” โดยอัตโนมัติ ไม่เคยแสดงให้เห็นว่าแยกแยะได้ระหว่าง “อาชญากร” ตัวจริงที่ทำผิดกฎหมาย กับคนธรรมดาที่บริสุทธิ์ รวมทั้งไม่เคยผลักดันกฎหมายหรือกฏเกณฑ์อะไรที่จะส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิ ของผู้ใช้เน็ตบ้าง เช่น เรามีร่าง พ.ร.บ. คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล มานานหลายปีแล้วแต่ไม่เคยได้ออกมาเป็นกฎหมาย กระทรวงไอซีทีทำเรื่องเชิงบวกแบบนี้บ้างได้ไหม?

4. กลุ่มคนหรือบริษัทใดก็แล้วแต่ที่ออกมาเรียกร้องให้รัฐ “จัดการ” กับการละเมิดลิขสิทธิ์บนเน็ตแบบเหวี่ยงแหเหมารวมและลิดรอนสิทธิแบบนี้ ไม่ว่าจะเป็นอุตสาหกรรมเพลง ฯลฯ กำลังทำตัวเป็น “ธุรกิจล้าหลัง” ที่ดึงดันจะกอดโมเดลธุรกิจโบราณของตัวเองเอาไว้ แทนที่จะวิ่งตามความต้องการของผู้บริโภคยุคดิจิทอล ถ้าท่านอยากรู้ว่าโลกเขาไปถึงไหนกันแล้ว เจ้าของลิขสิทธิ์ที่ก้าวหน้าและไม่ดูถูกผู้บริโภคคิดอย่างไร ขอแนะนำให้อ่านหนังสือเรื่อง FREE โดย Chris Anderson, Remix โดย Larry Lessig, และ The Pirate’s Dilemma โดย Matt Mason

ขอเชิญทุกท่านร่วมกันรณรงค์ต่อต้านมาตรการเผด็จการที่เหมารวมของไอซีที ด้วยการใช้ tag #ThaiNoSniff ต่อท้ายทวีตเรื่องนี้เวลาใช้ Twitter, และร่วมเป็น fan ของ Thailand No Sniffer บน Facebook