ในช่วงเย็นของวันสุดท้ายของปี ณ ที่ตำบลเล็ก ๆ ของจังหวัดเล็ก ๆ ที่ถูกเหมาะเรียกกันว่า สามจังหวัด
ชายแดนใต้ ...ในค่ำคืนของคืนสุดท้ายนี่ละ ที่ผู้คนในตำบลต่างหลั่งไหลมายังจุดนัดหมายกันอย่างพร้อมหน้า
ทั้งลูกเล็กเด็กแดง เสียงเจี๊ยวจ้าวเต็มไปหมด คละเคร้าทั้งเสียงเด็ก เสียงวงดนตรี และเสียงถามทุกข์สุขดิบ
ของเหล่าคนรุ่นพ่อรุ่นแม่ เด็ก ๆ วัยซุกซนในชุดที่ดีที่สุด ต่างวิ่งเล่นกันตามประสา ข้างคนเฒ่าคนแก่ก็สาระวน
กับการจับจองที่ทางเพื่อนั่งชมรายการบรรเทิงที่จัดไว้ ไม่ว่าจะเป็น หนังตะลุง โนราห์ และยี่เก ข้างฝ่ายหนุ่ม ๆ
สาว ๆ ยังพอมีแรงอยู่เยอะ ก็ไปทางฝั่งของรำวง หรือเล่นเครื่องเล่น หรือยิ่งเป้า หรือเกมส์ต่างๆ เสียงเด็ก ๆ
ต่างขอแบมือขอเงินพ่อแม่ เพื่อซื้อของกิน หลากหลายที่เย้ายวนน้ำลายให้ไหล พอได้เงินก็วิ่งเจ้นไปยังร้านที่
หมายตาไว้แต่แรก
เด็กโต ๆ ซักนิดก็จับกลุ่มกันดูหนังกลางแปลง ซุบซิบกันเป็นกลุ่ม ๆ เพื่อรอคอยเวลาที่มีเพียงแค่ปีละหนึ่งครั้ง
นั่งรอด้วยความอดทน จนเกือบ ๆ เที่ยงคืนจึงค่อย ๆ ทยอยกันออกมาจากงาน...หลังจากหายไปสักพัก ก็จะเริ่มเห็น
กลุ่มเหล่ากลุ่มเด็กทะโมนเริ่มเดินกันไปตามถนนเส้นต่าง ๆ ทุก ๆ คนมีอาวุธครบมือ ...เพื่อรอคอยโอกาสที่กำลังจะมา
ถึงในไม่ช้านี้...จนเมื่อได้ยินเสียงเพลง สวัสดีปีใหม่ และเสียงพรุ และปืนที่ส่งสัญญาณว่าเป็นปีแล้วนั้นล่ะ เหล่าทะโมน
จึงเริ่มออกปฏิบัติภาระกิจ
ต่างเดินเข้าไปยังบ้านหลังหนึ่ง จากนั้นอาวุธในมือของเด็กๆ ในกลุ่มจึงได้ถูกใช้งาน พร้อม ๆ กับที่เสียงร้อง หลาย ๆ
เสียงเริ่มดังลั่น ...ตามตรอกซอกซอยต่าง ๆ ดังผสานกับเสียงหมาเห่าทั้งตำบล
สวัสดีเจ้าของบ้านหลังนี้
ขอให้มีแต่ความสุข
อย่าได้มีความทุกข์
มีความสุขทุกวันตลอดเวลา
สิ่งใดที่ท่านปราถนา
ขอให้สมหวังดังเจตนา
พวกหนู (ผม) ทุกคนที่มา
ปราถนาจะมาอวยพร ๆ (ซ้ำทั้งบรรทัด)
สวัสดี สวัสดี ปีใหม่
หนู (ผม) ตั้งใจจะมาอวยพร
คุณค่ะ (ครับ) อย่าเพิ่งหลับเพิ่งนอน ๆ (ซ้ำทั้งบรรทัด)
หนู (ผม) มาอวยพรให้อยู่ดีกินดี
ร้องผสานเสียงกันไปพร้อมด้วยเสียงจากเครื่องดนตรีนา ๆ ที่ต่างสรรหากันมา ไม่ว่าจะเป็น ฝาหม้อ เอามาตีเหมือนเสียงฉาบ
เสียงตีกระป๋องนม แกลอนน้ำมัน เสียงตีขวดน้ำ เสียงก้นหม้อกระทบกับเสียงช้อน และอีกสารพัดเสียง ตามแต่ ๆ ละคนจะสรรหา
กันมาได้ ... จากนั้นก็ร้อง ๆ ๆ แล้วก็ตี ๆ ๆ ๆ ...ร้องวนไปเรื่อย ๆ จนเมื่อเจ้าของบ้านนำของมาให้
หัวทะโมนของแต่ละกลุ่ม ก็จะเข้าไปรีบของ แล้วกล่าวคำอวยพรวันไปใหม่ ... ตามแต่จะสรรหาคำใดมาอวยพร ก่อนที่จะพบลง
โดยเสียงโห ..ไชโย ...ไชโย ...ไชโย
ได้ของมาก็เก็บใส่กระสอบปุ๋ยที่ต่างเตรียมมา กลุ่มล่ะ ใบสองใบ ...จากนั้นออกจากบ้านนี่ ...ก็ทะยอยเข้าบ้านโน้น....
อวยพรไปเรื่อย ๆ เดินกันไปตามถนน เข้าหมู่บ้านนี้ ...ออกหมู่บ้านนี้ ...อวยพรกันจนเหนื่อย ...กะว่าเดินกันไม่ไหว
หรือแบกของที่ได้จนไม่ไหวแล้วนั้นล่ะ จึงกลับมาที่จัดงานเอาตอนตี 3 ตี 4 ดูหนังกลางแปลงกันอีกหน่อย
แล้วก็ยกขโยงกันไปนอนบ้านไหนสักบ้านของคนในกลุ่ม นอนงีบสักนิดแล้วเช้า ๆ ค่อยเอาของที่ได้รับมาแบ่งกัน ...
โดยแยก ๆ เป็นส่วน ๆ ตั้งแต่ของที่ต้องรีบกิน เช่น ขนมต่าง ๆ ผลไม้ ต่าง ๆ ลูกอม ขนมแบบสำเร็จรูป แล้วที่สำคัญก็คือเงิน
แบ่งอย่างละเท่า ๆ กัน จากนั้นต่างคนก็ต่างหอบของที่ได้กลับบ้าน
โอ้ววววว ..อิ่มกันไปอีกอาทิตย์ กว่าจะกินหมด
