กรณีศึกษาการสร้างตัวของคนธรรมดา

เห็นว่ามันยาวครับ เลยขอแยกเป็นอีกหัวข้อหนึ่งคับ

เมื่อตอนที่แล้วเราได้เรียนรู้แก่นของการสร้างตัวของคนธรรมดามาแล้ว แต่เมื่อผมได้นำบทความให้เพื่อนๆอ่าน หลายคนก็บอกว่ามันเป็นอุดมคติ อ่านแล้วเหมือนไม่ได้อ่าน ผมก็เลยพยายามนึกถึงเหตุการณ์จริงที่เราพบเห็นว่ามันมีจริง ก็คิดอยู่นานพอสมควร แต่ก็ได้กรณีศึกษามาจนได้จากเรื่องราวของชายที่ชื่อ X

ผมรู้จัก X ผ่านการบอกเล่าจากเตี่ยของผม มานานกว่า 12 ปี ครั้งแรกที่เตี่ยผมรู้จัก X ตอนนั้นเขาอายุราวๆ 15 - 16 ปี เขาเดินมาขอเงินเตี่ยผม เพื่อไปซื้อข้าวกิน ก่อนจะให้สตางค์นาย X นั้น เตี่ยก็สอบประวัติซะละเอียดยิบ ทำให้รู้ว่า นาย X คนนี้เพิ่งหนีออกจากบ้านมา เรียนยังไม่จบ ม3 ด้วยซ้ำ

และในวันรุ่งขึ้น นาย X ก็มาขอเงินไปซื้อข้าวกินอีก เตี่ยผมก็เลยสอนเจ้าหนู X คนนี้ว่า ร่างกายก็แข็งแรงกำยำ หน้าตาก็ดี มาขอเงินคนอื่นไม่อายชาวบ้านเหรอ แล้วก็บอกไปว่า เงินน่ะ มีอยู่ในตลาด ถ้าขยันก็ไม่อดตายหรอก แล้วเตี่ยก็ให้เสื้อผ้าไปเปลี่ยน 2 -3 ชุด แล้วให้ไปอาบน้ำ พอนาย X อาบน้ำเสร็จ เตี่ยก็ชี้ไปที่รถหกล้อ ที่บรรทุกผักมาส่ง ว่า ลองไปช่วยเขาขนซิ เห็นว่ากำลังขาดคน แล้วขอค่าจ้างเท่าไหร่ก็ได้ รับรองว่า ยังไงก็ได้เงิน นาย X ก็เลยทำตามที่เตี่ยผมบอก แล้ววันนั้น นาย X ก็ได้ค่าขนผักมา 20 บาท

ด้วยความขยันขันแข็ง อดทน ประหยัด เฉลียวฉลาด เรียนรู้อะไรเร็ว และทำงานเร็ว ฐานะของนาย X ก็ดีขึ้น นาย X ค่อยๆเลื่อนจากเด็กขนของธรรมดา เก็บหอมรอมริบ จนได้เงินมาซื้อรถเข็น พอได้เงินซื้อรถเข็น ก็รับจ้างเข็นของในตลาด ได้วันเที่ยวละ 5 บาท ยิ่งนาย X ได้เงินต่อเที่ยว เขาก็ยิ่งขยัน เวลาเห็นเขาเข็นนั้น จะพบว่า เข็นเหมือนเกือบจะวิ่ง เข็นเร็วมาก ทำให้รายได้เขาก็มากขึ้น และด้วยความเป็นคนช่างพูดของเขา และทำงานเอาใจใส่สินค้าของลูกค้า ทำให้ลูกค้าจดจำเขาได้ หลายครั้งได้ทิป หลายครั้งได้ขนมติดกลับมาด้วย

เตี่ยจำได้ว่าเห็นเขาเข็นผักอยู่แค่ปีเดียว ก็เป็นที่รู้จักของแม่ค้าแผงต่างๆในตลาด ด้วยความที่นาย X รู้จักคนเยอะ ก็มีแม่ค้าบางราย เรียกให้นาย X แวะไปซื้อข้าวกล่องให้ เพราะไม่มีเวลา นาย X ก็ไปซื้อให้ ไม่ได้คิดอะไร พอมีหนึ่งก็มีสอง มีสามคน เริ่มเรียกใช้ นาย X ก็เริ่มคิดถึงบริการจัดซื้อข้าวกล่อง ให้แม่ค้าตามแผง ก็เลยถาม แม่ค้าแผงที่สนิทกันว่า ถ้าเขาบริการเดินซื้อข้าวกล่องให้ คิดกล่องละ 1 บาท เจ๊จะยอมจ่ายค่าบริการไหม ปรากฏว่า แม่ค้าก็บอกว่า ก็ดีซิตอนเช้าๆมันยุ่ง ไม่มีเวลาไปซื้อข้าว แค่บาทเดียวจ่ายได้อยู่แล้ว

ดังนั้นนาย X ก็เลยเดินถามทีละแผง และจดออร์เดอร์ว่าพรุ่งนี้ แต่ละแผงอยากกินอะไร พร้อมๆกับเก็บเงินล่วงหน้าไว้ด้วย ซึ่งเมนูก็เป็นของร้านข้าวแกง แถวๆนั้น 3 – 4 ร้าน ซึ่งงานบริการส่งข้าวนี้ ไม่ทำให้รายได้เข็นของในตลาดลดเพราะเขาจะบอก ร้านข้าวแกง ไว้ล่วงหน้า โดยให้แม่ค้าเขียนชื่อที่ถุงตามออร์เดอร์ที่จดไปให้ สายๆงานเริ่มน้อย เขาก็ทยอยวิ่งส่งข้าว

วันนึง นาย X ก็มาคุยกับเตี่ยผมว่า เขาอยากซื้อมอเตอร์ไซด์ แต่เงินยังไม่พอ แล้วเขาจะเพิ่มรายได้ได้อย่างไร เพราะทุกวันนี้ก็ทำอย่างเต็มที่แล้ว วันนึงก็ได้แค่ 300-400 บาท เอง เตี่ยก็เลยถามว่าจะซื้อมอเตอร์ไซด์ไปทำอะไร เขาก็บอกว่า ซื้อไปส่งข้าวกล่องเพราะว่า มันช้า นาย X เขาคิดว่า เขาได้ค่าบริการส่งข้าววันละ สองครั้ง ก็ประมาณวันละ 150 กว่าบาท ซึ่งปีนึงมันก็คุ้มค่ามอเตอร์ไซด์ เตี่ยผมก็เลยแนะนำไปว่า ให้ไปเจรจากับแม่ค้าข้าวแกงให้เขาให้ค่าหาออร์เดอร์มาให้ด้วยกล่องละ บาท สองบาท ซึ่งปรากฏว่า แรกๆได้กล่องบาท แต่แม่ค้าอีกเจ้าให้ กล่องละ 2 บาท ซึ่งทำให้นาย X ได้รายได้เพิ่มทันที วันละประมาณ 300 บาท

ไม่นาน นาย X ก็มีคู่แข่ง เพราะมีลูกเล็กเด็กแดง ที่รู้เรื่องนี้จากการที่นาย X ไปฝอยให้เพื่อนๆฟัง มาแย่งการบริการส่งข้าวกล่อง ทำให้รายได้ของเขาหายไปกว่า ครึ่ง และอำนาจต่อรองแม่ค้าข้าวแกง ก็ลดลงเหลือแค่กล่องละบาท เหมือนเดิม นาย X จึงเริ่มเรียนรู้แล้วว่า เมื่อก่อน นาย X เคยอยากทำ น้ำเต้าหู้ ปาท่องโก๋ ไปขอสูตรอาซิ้มที่ขาย เขาไม่ให้ เมื่อก่อนยังบ่นว่า อาซิ้มคนนั้นขี้งก แค่สูตรทำเป็นหวง แต่มาวันนี้เขาได้เรียนรู้มากับตัวเองแล้วว่า แหล่งทำกินของเรา ถ้ามันดี ก็ต้องปิดเป็นความลับ เพราะเมื่อคนอื่นรู้ เขาก็จะเข้ามาแย่งแหล่งทำกินของเรา แม้แย่งไม่หมดแต่ก็ลดลงไปกว่าครึ่ง

มาถึงตอนนี้ นาย X เริ่มคิดมาก เพราะตัวเองจะผ่อนมอเตอร์ไซด์ไม่ไหว จากรายได้ที่ลดลง เขาก็เริ่มคิด และมองหาลู่ทางอื่นๆ และเขาก็พบว่า โอกาสทางธุรกิจนั้นมีตลอดเวลา แต่เนื่องจากในอดีตเขาไม่มีมอเตอร์ไซด์ เขาไม่พร้อม เขาก็เลยไม่ได้คว้าโอกาสนั้นไว้ ซึ่งเมื่อศักยภาพของเขาพร้อมมากขึ้น หูตาของเขาก็กว้างขวางขึ้น และในครั้งนั้น ธุรกิจ ที่เขาจับตัวใหม่ ก็กลายแป็นรากฐานสำคัญของรายได้ของเขาในวันนี้ ซึ่งโอกาสในครั้งนั้นของเขา ก็คือ บริการด่วน รับสั่งของด่วน ส่งไม่เกิน 2 ชั่วโมง ด่วนจริงส่งให้เลยไม่เกิน 10 นาที ขอค่าบริการชิ้นละ 1 บาท

จากการรับส่งข้าวกล่อง ขยายวงกว้างออกไป โดยให้สั่งได้ทุกรูปแบบ เช่น ข้าวสาร ข้าวเหนียว พริกป่น ทุกอย่างที่ร้านค้าหมดกะทันหัน แต่ของมาส่งไม่ทัน โดยให้ไปเอาจากร้านอื่นมาขายไปก่อน ปรากฏว่า ธุรกิจของเขา โตวันโตคืน ตามค่าโทรศัพท์มือถือที่ลดลง ยิ่งค่าโทรถูกลงเท่าไหร่ แม่ค้าก็ยิ่งโทรสั่งง่ายขึ้น พอธุรกิจดีขึ้น ก็ให้ภรรยาเขา มาเป็นคนรับออร์เดอร์ ผ่านไปแค่ 3-4 ปี เขาก็มีเงินพอซื้อบ้านหลังไม่ใหญ่มาก พอมีบ้านของตัวเอง ก็เริ่มเก็บของ ตุนของเอง เอาเงินสดมาซื้อสินค้าที่ขายดี lot ใหญ่ขึ้น สต็อกเก็บไว้ กำไรก็มากขึ้น พอกำไรมากขึ้น ก็เก็บหอมรอมริบมากขึ้น มาวันนี้ก็มีเงิน ถอยรถกะบะ พอถอยรถกะบะ รัศมีการส่งของก็ไกลมากขึ้น ความสามารถในการซื้อของถูกจาก แม็คโคร โลตัส ก็มีมากขึ้น ยิ่งต้นทุนสินค้าต่ำลงเท่าไร ก็ยิ่งกำไรมากขึ้น เงินทุนก็มากขึ้น และเมื่อสองปีก่อนก็เริ่มเช่าแผงขายของเอง ให้ภรรยามาขาย ส่วนการรับออร์เดอร์ก็จ้างเด็กเฝ้าร้านมาช่วยรับออร์เดอร์ รับกันที่แผงเลย

จากเด็กหนีออกจากบ้าน ไม่มีอะไรเลย ใช้เวลา 12 ปี มีบ้าน มีรถ มีลูกน้อง 5 คน เตี่ยผมประมาณรายได้ของนาย X แล้วปัจจุบันกำไรไม่น่าต่ำกว่าเดือนละ 70,000 - 80,000 บาท

และพอมามองตัวเองผมก็รู้สึกละอายใจ ตัวเองเรียนสูงซะป่าว แต่ยังทำแบบเขาไม่ได้เลย ชอบคิดว่าตัวเองไม่มีทุน ไม่มีคน แต่จริงๆแล้ว ใจไม้สู้ เท่านั้นเอง และเมื่อมอง สูตรของ X แล้วก็พบว่า ง่ายๆสั้นๆ เลย คือ Just do it and continue improvement .