เครียดมาก รักกัน10ปี อยู่กันด้วยกันจริงๆ5-6ปี ช่วงตั้งแต่ต้นปีผ่านมา ผมค้างที่ทำงานบ่อยไม่ค่อยได้กลับบ้าน
เพราะติดเที่ยวกันเหล้ากับเพื่อนตามผับ เค้าโทรมาผมก็ค่อยได้รับไม่สนใจไม่ใส่ใจ กลับบ้านอาทิตล่ะครั้ง
2-3เดือนต่อมาก็หนักขึ้นเรื่อยๆหลังๆกลับ2อาทิตกลับที มาหาผมที่เสาวรีย์ ผมก็ไม่ออกไปหาอ้างนู้นอ้างนี่เค้าก็ไม่ว่าไร
จนเข้าจะย้ายออกจากบ้านผมผมก็ยังเฉยๆ จนย้ายออกไปในวันที่11เมษาที่ผ่านมาเค้าออกไปอยู่ห้องเช่ากับหลานกับน้อง
หลานเค้านี่มาอยู่กะผมได้2-3ปีได้แล้วเรียนอนุบาล ส่วนน้องเค้าเพิ่งมาอยู่ได้ไม่ถึงเดือนผมเลยไม่ห่วงเค้าเพราะมีน้องกับหลาน
เป็นเพื่อน ผมเริ่มรู้สึกตัวเมื่อผมมาเกาะรั้วห้องเช่าคุยกับเค้า เริ่มคิดว่านี่เมียเราเองทำไมเราต้องแยกออกจากกั นแบบนี้ ผมเริ่มรับไม่ได้
เริ่มร้องไห้ฟูมฟาย ให้เค้ากับมาอยู่เหมือนเดิมแต่ที่เค้าออกมาส่วนหนึ่งเพราะแม่เค้าบอกให้ออกเพราะแม่เค้าบอกให้ผู้ใหญ่ไปคุยๆเรื่องแต่ง
ทางผมก็เอาก็ผลัดมาตลอกจนก่อนออกเค้าก็มาถามว่าจะเอาไงแต่มาถามกับพ่อแม่ผมซึ่งตอนนั้นผมไม่รู้เพราะไม่ค่อยได้กลับ
ผมเคยสัญญาณว่าก่อนอายุ30จะแต่งกัน ตอนนี้เริ่มเข้า29 ( แต่ผมก็ไปคุยกับแม่เค้าว่าจะขอแต่ง แล้วแม่เค้าบอกว่าไปคุยกับแฟนผมหรือยัง
ผมก็ไปถามเข้าว่าได้คุยกับแม่แล้วจะแต่งแต่ปรากฎว่าเค้าบอกว่าไม่แต่งถ้าแต่งไปตัวผมก็ไม่มีอาไรไม่มีอนาคต
เค้าพูดแบบค่อยข้างมีอารมย์เค้าบอกว่าเค้าอยากเป็นอิสระไม่ต้องค่อยบอกค่อยห่วงเวลาจะไปไหน )
ตอนแรกๆที่ออกมาเค้าก็บอกว่าเหมือนเดิมๆ จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆเริ่มมีเงื่อนไขต่างๆ
อ้างว่าแม่ไม่ให้มาวุ่นวายบ้านผม เค้าก็ไม่ค่อยมานอกจากมีธุระ เริ่มบอกผมว่าไม่ต้องมาหาบ่อยๆ และบอกผมว่ามันไม่เหมือนเค้ารักตัวเองว่ารักผม
รักครอบครัวไม่ได้อะไรกะผมแล้ว และผมก็มารุ้ว่ามีคนโทรมาคุยเหมือนกันผมรู้เค้าก็ปลอบผมและบอกจะจัดการเรื่องนี่เองผมเอาแต่ร้องไห้
เวลาโทรไปก็เริ่มตัดบทอ้างงานยุ่งแต่ปกติเค้างานเยอะอยู่แล้วแต่เวลามีเรื่องไรให้ช่วยเค้าก็ใช้ผมบ้างแต่ที่ผ่านมาผมไปหาที่ห้องเช่าตลอดโทรหาส่งแมสเสจ
เค้าบอกว่ารำคาญ ให้ห่างกันซักพัก จนเป็นเรื่องมากกว่าเดิมคืมผมไปเช็คว่าใครที่เคยโทรหาเค้าก็รู้โดยบังเอิญถามทางเฟสบุ๊ค
จนหัวหน้าของคนนั้นโทรมาหาผมบอกว่าเค้าคุยกะลูกน้องเค้าแล้วว่าไม่มีอะไรเค้ายืนยัน คุยกันเฉพาะเรื่องงาน หน่วยงานเค้ากับหน่วยงาน
แฟนผมมีเรื่องงานต้องทำงานร่วมกันเดือนละครั้งแต่ว่าแฟนหาว่าผมไปรังวาน เค้าบอกว่าไม่ได้คบใครไม่คุยกะใคร แต่ผมไม่เชื่อ จนต้องพูดว่าจะเลิกกับเค้าถ้าบอก
ว่าคุยกะใครมีคนอื่นหรือป่าว เค้าก้ไม่บอกหาว่าผมไม่มีสิทธิ์เป็นเรื่องส่วนตัวจนเค้นจนเข้าบอกว่าไม่มีใครไม่ได้คุยกะใครเค้ายังยืนยัน แต่ผมพูดเลิกกะเค้าไปแล้ว
ผมเลยไปหาที่ห้องเช่าเค้า เค้าบอกว่าเรื่องเรามันจบไปแล้ว ผมเลยไม่รู้ว่าทำไงจะชีวิตต่อดีผมรักเค้ามาก อยากให้เค้าให้กำลังใจ ผมไม่รู้จะเอาเค้ากับมายังไง
ผมคิดไรไม่ออกจริงๆ เค้าเคยบอกว่าก็ซื้อรถซิแม่เค้าจะได้มองบ้างตอนแรกผมเข้าใจว่าเค้าอยากให้ผมปรับปรุงตัวให้สอบราชการให้ได้แล้วกู้เงินมาแต่ง
เค้าก็อยากเป็นข้าราชการเหมือนกัน เค้าก็เคยบอกว่าเราฐานะมันต่างกันเกินไปผมไม่มีอะไร แม่เค้าค้าขายจนมีรถ2คัน วีโก้จะผ่อนหมดปลายปีนี้เค้าบอกว่าแม่เค้า
จะดาวน์รถให้ แล้วสินสอนจะเพิ่มเป็นล้านนึง ผมก็อึ้ง ได้แต่คิดจะหาเงินยังไงดี ผมเป็นแค่ลูกจ้างชั่วคราวของหน่วยงานรัฐแถวราชวัตร เงินเดือนแค่แปดพันหักหนี้แล้วเหลือ
หกพันใครก็ได้บอกผมทีผมจะทำไงต่อไปผมต้องการเค้ามาก ผมยังยืนยันก็เค้าว่าผมจะพยายามต่อแต่เค้าบอกว่าเราจบกันแล้ว ผมเลยไปไม่ถูกกำลังใจก็ไม่มี
แถมยังชักช้าไม่ได้ต้องหาอะไรที่มีเงินเข้ามาบ้างเพื่อเค้าเห้นความเปลี่ยนแปลงในตัวเรา เห้นว่าเราเลี้ยงเค้าได้ไม่ลำบากพี่ๆน้องๆช่วยชี้แนะผมหน่อย
ผมซื้อหนังเกี่ยวงานทาง้น็ตก็เยอะแต่ก็ไม่กล้า และคิดไม่ออกว่าจะเริ่มยังไง บอกผมที่ผมทุกข์ใจมาก ใครก็ได้ผมขอปรึกษาหน่อยทางโทรศัพทืจะดีมากเลย
ผมอ่านหนังสือยังไงก็ไม่รุ้เรื่องอ่านกระทู้ตามเว็บบอร์ดต่างๆมากันนานเห้นเข้าทำนู้นนี่ได้ จะเริ่มยังไงให้ทันก่อนปลายปี ใครก็ได้ครับ
ขอคำปรึกษาทางดทรศัพทืได้ไหมครับ ผมยอกทุกอย่างจะเหนื่อยแค่ไหน จะอดนอน จะอาไรก็ตามผมยอมทำเพื่อให้เห็นผล
PM หาผมได้ไหมครับใครก็ได้ แนะเอาบุญผมเครียดและทุกข์จะสองเดือนแล้ว ผมจะทำทุกอย่างเพื่อให้เค้าเห็นบ้าง
ขอคำปรึกษาหน่อยครับ จะไม่ลืมพระคุณ โปรดผมทีครับท่านทั้งหลาย 0860615288
อื่นๆ
