สมทบอีกเรื่องนึงครับ เป็น นิทานแมลงวันกาลครั้งหนึ่งนานแค่ใหนก็ไม่รู้........
มีแมลงวันตัวหนึ่ง บินอย่างซุกซนแล้วหลงเข้าไปในรถยนต์ จากนั้นรถยนต์ก็ปิดหน้าต่างกระจก ประตู และแล่นไปตามถนน...
แมลงวันเห็นเช่นนั้นก็หาทางออกจากรถยนต์ จึงบินออกทางหน้ากระจกรถยนต์ แต่ก็พบว่าติด ไม่สารมารถออกได้
มันได้ใช้ความพยายามครั้งแล้วครั้งเรา ชนแล้วชนอีกกับกระจกหน้ารถยนต์ แต่ก็ไม่สามารถออกได้เสียที แต่ก็ยังคงมุ่งมั่นต่อไปเพราะเชื่อว่าเป็นทางออก
เพราะแสงสว่างส่องมาจากทางนี้ แมลงวันจึงคิดว่าทางที่มีแสงส่องคือทางออกเท่านั้น.... เจ้าของรถเห็นเช่นนั้นจึงเปิดหน้าต่างด้านข้างให้มันออกไป
แต่แมลงวันก็ยัง คงมุ่งมั่นที่จะออกทางข้างหน้าต่อไป เพราะไม่รู้ว่าด้านข้างมีทางออก เพราะไม่รู้ว่าทางออกมีมากกว่าหนึ่งทาง จะใช้แต่สมการเดิมๆ
ที่ตัวเองอยู่ในธรรมชาติมา เลยหาทางออกไม่ได้ ไม่ว่าจะพยายามเท่าไหร่....
"
ทำไมขยันแล้วไม่เป็นตามหวังซักที"
เหมือนกับคนที่มุ่งมั่นกับสิ่งเดิมๆ งานเดิมๆ ผลตอบแทนเดิมๆ อุปสรรคเดิมๆ เพื่อนร่วมงานความคิดเดิมๆ ที่เป้นของคนหมู่มาก
คิดว่าทางออกมีทางเดียวทำตามกระแสนิยมของคนหมู่มาก โดยที่ไม่รู้จุดหมาย ว่า "เพื่ออะไร" เมื่อขยันแล้วผิดที่ผิดจุดหมาย
ก็ไม่มีทางทีจะบรรลุเป้าหมายได้ เหมือนแมลงวันตัวนั้น ที่ไม่คิดจะลองเปลี่ยนมุมมอง ดูว่าทางออกรถมีหลายทาง
และแม้เจ้าของรถจะใจดี ให้โอกาสมันก็หาได้สนใจไม่ ก็ยังจะมุ่งมั่นกับสิ่งที่ตัวเอง "เชื่อ" ต่อไป แทนที่จะเชื่อในสิ่งที่ "ถูกทาง"
และสุดท้ายก็ หมดพลังชีวิตเสียแล้วที่จะมารู้ตัวว่าสิ่งที่ตัวเอง "เชื่อ" ไม่ใช่ทางออกที่แท้จริง
ขอบคุณข้อคิดดีๆ จาก
http://www.pixnice.com/forum/archiver/tid-3640.html