สัมมนา “มายาคติอาข่าในสังคมไทย : คลายปมมิดะและลานสาวกอด” ...>>>มิดะ มีจริงหรือ???

โครงการพิพิธภัณฑ์เสวนา (Museum Forum)
จัดสัมมนา “มายาคติอาข่าในสังคมไทย : คลายปมมิดะและลานสาวกอด”

หลักการและเหตุผล

อาข่าเป็นกลุ่มชาติพันธุ์หนึ่งที่อาศัยกระจัดกระจายอยู่ ในภาคเหนือของประเทศไทย, เชียงตุง,
รัฐฉาน ของประเทศพม่า และทางแคว้นสิบสองปันนาทางตอนใต้ของจีน ในประเทศไทย คนไทยรู้จักชาว “อาข่า” มาเป็นเวลาช้านาน โดยเฉพาะ “มิดะ” และ “ลานสาวกอด”

คำว่า “มิดะ” เกิดขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2492 ในหนังสือ 30 ชาติในเชียงราย ผู้เขียนชื่อบุญช่วย ศรีสวัสดิ์ และหลังจากนั้นปี พ.ศ. 2496 ได้เขียนหนังสืออีกเล่มหนึ่ง ชื่อ ชาวเขาในประเทศไทย ต่อมามีหนังสือมากมายเกี่ยวกับเรื่องนี้เกิดขึ้น แต่สิ่งที่ทำให้คนไทยส่วนใหญ่รู้จักคำว่า “มิดะ” นั้นมาจากศิลปินเพลงชาวเหนือ จรัล มโนเพ็ชร์ ได้แต่งเพลงชื่อว่า “มิดะ” ที่กล่าวถึง มิดะ หญิงสาวผู้เป็นครูสอนเพศศึกษาให้แก่ชายหนุ่มชาวอาข่าที่กำลังเข้าสู่วัยออกเรือน อีกทั้งยังกล่าวถึง “ลานสาวกอด” อีกด้วย จากชื่อ “ลานสาวกอด” นี้ ทำให้คนทั่วไปเกิดความเข้าใจว่า ลานสาวกอดเป็นสถานที่พลอดรัก เป็นสถานที่ที่สามารถกอดสาวได้ตามใจชอบ ด้วยความเข้าใจใน “มิดะ” และ “ลานสาวกอด” ที่ได้ถ่ายทอด ตอกย้ำ ซ้ำ ทวน ตามสื่อต่างๆทั้งบทเพลง หนังสือ ภาพยนตร์ จึงทำให้เกิดวาทะกรรม “มิดะ” และ “ลานสาวกอด” ขึ้น ซึ่งชาวอาข่าได้ออกมาแสดงความคิดเห็นที่ไม่เห็นด้วยกับการสร้างอัตลักษณ์ “ความเป็นอาข่า” ในแบบที่เขาไม่ได้เป็นผู้สร้าง

ชาวอาข่าได้กล่าวถึงคำว่า “มิดะ” หรือ “หมี่ดะ” ว่า เป็นคำเรียก หญิงสาวธรรมดาของอาข่าที่ยังไม่ได้แต่งงาน ไม่ได้เป็นชื่อตำแหน่งใดๆทั้งสิ้น ส่วน “ลานสาวกอด” นั้นไม่มีอยู่จริง มีเพียงแต่ “ลานวัฒนธรรม” หรือ “แต ห่อง” เป็นสถานที่ที่มีความสำคัญในทางพิธีกรรมต่างๆ ที่เกี่ยวกับคนในหมู่บ้าน เป็นแหล่งถ่ายทอดบูรณาการความรู้จากรุ่นสู่รุ่น เป็นแหล่งแสดงความคิดเห็นเพื่อสร้างความสมัครสามัคคีแก่ผู้คนในหมู่บ้าน

ดูรายละเอียดทั้งหมดได้ที่เว็บ www.iamakha.com หยู่หน้าแรกครับ

ผู้ใจบุญ..ช่วยประชาสัมพันธ์ต่อด้วยนะครับ

ด้้วยรักษ์อาข่า
คนอาข่า