ต่อไป »

[tanawat30]

ประเด็นอยู่ที่ใช้คำพูดไม่ถูก  มีคนมาชี้ให้เห็นหลายคน  แทนที่จะรู้สึกอะไรบ้าง  กลับ ดริฟท์แถไปยกธรรมะมาอ้าง   ไม่กลัวว่าการตีความเข้าข้างตัวเองของคุณจะทำให้ธรรมะต้องมัวหมองรึ

การทำตามใจตนเองไม่สนใจคนอื่น   แต่ทำแล้วตัวเองสบายใจ  และไม่รู้สึกผิดในสิ่งที่ตัวเองทำ  มันเป็นการมีสติตรงไหน?

คนชั่วบางคน  เขาก็ทำตามใจตัวเอง  ไม่สนใจคนอื่น  ปล้น ฆ่า  ทำแล้วเขาสบายใจ  ไม่รู้สึกผิดด้วย  ต่างกับที่คุณ tanawat30 เป็นตรงไหน  คนอื่นมาด่า  เขาก็ไม่ทุกข์ร้อน  เขาต่างกับคุณ tanawat30 ตรงไหน

บอกตรง ๆ ว่าผมไม่เห็นว่าคุณต่างอะไรคนที่ทำเรื่องผิดเป็นวิสัย  แล้วรู้สึกสบายใจ  เพราะไม่ได้คิดว่าตัวเองผิดนั่นแหล่ะ  จะเกรียนก็ไปไกล ๆ  แล้วก็ไม่ต้องยกธรรมะมาอ้างครับ

สิ่งที่ทำ  ถูกกำกับไว้ด้วยการทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนโดยเจตนา  แล้วเมื่ออธิบายถึงเรื่องการจี้ปล้น  ถ้าถึงการทำร้ายร่างกาย  มันเป็นความจริงของสิ่งมีชีวิต  ซึ่งหากเป็นการทำร้ายร่างกาย

ผู้ได้รับความเดือดร้อนทางกายไม่อาจควบคุมผลที่เกิดขึ้นกับตนได้  แล้วผู้กระทำต้องรู้แล้วว่าการปล้นฆ่า  จะอ้างว่าไปสร้างความเดือดร้อนให้ผู้ถูกกระทำไม่ได้  ฉะนั้นถ้าทำมันก็ผิดแน่ ๆ

แต่สิ่งที่ผมบรรยายมาทั้งหมด  คือสิ่งสมมุติทั้งสิ้น  เพราะความสุขหรือทุกข์ที่เป็นความจริงแล้วเกิดขึ้นทางกายของสิ่งมีชีวิตไม่มีใครหนีได้  หิว เจ็บ หนาว ร้อน ง่วง  ฯลฯ  แล้วไม่อาจควบคุมได้

100%  ด้วย

ประเด็นจึงอยู่ที่สิ่งสมมุติต่างห่าง  ธรรมะนั้นได้ละความจริงไว้ในฐานที่เข้าใจ  ผมจึงบรรยายแต่สิ่งสมมุติ  แล้วชี้ให้เห็นว่าสิ่งสมมุติที่เกิดขึ้นกับจิตใจ  เป็นสิ่งที่ควบคุมได้มากกว่า  ประเด็นคือผมให้รู้จิตใจ

ตนเองเป็นสำคัญ  นั่นหมายความว่าจะสุขหรือทุกข์หรือไม่จึงขึ้นอยู่ที่ใจตน  ทุกคนควบคุมได้ทั้งส่งและรับ  แล้วควบคุมได้เฉพาะตนเท่านั้น  ไม่มีใครควบคุมคนอื่นได้  ขอให้ตนเองไม่ไปทำให้คนอื่นเดือดร้อน

โดยเจตนา  แล้วถึงแม้ว่าในบางลักษณะของความรู้สึกทางกาย  เช่นนกใกล้ตายเต็มแก่แล้ว  เราช่วยให้เค้าพ้นทุกข์จากความเจ็บปวดได้เร็วขึ้น  คือเจตนาให้นกนั้นพ้นทุกข์ก็อาจไม่บาปตามเจตนาได้

[kazama]

ถ้าผมจะขอโทษ  ต้องมาจากความตั้งใจของผมเท่านั้น  คนส่วนใหญ่จะรู้สึกอย่างไรนั่นมันเรื่องของเขา  ถ้าผมไม่ผิดเสียอย่าง

อีกอย่าง  ผมห้ามได้แต่ความรู้สึกตนเอง  แต่ห้ามความรู้สึกคนอื่นไม่ได้  ไม่งั้นโลกนี้จะไม่มีคนจริงใจหลงเหลืออยู่เลย

มันมีคำตอบอยู่ในสิ่งที่คุณ พิมพ์มาอยู่แล้ว  ผมจะขอโทษเมื่อผมตั้งใจเท่านั้น  ถ้าขอโทษคือการรับผิดโดยที่ไม่ผิด

ผิดหรือถูกคนทำรู้อยู่แก่ใจ  ไม่มีประโยชนร์ที่จะต้องแก้ตัว  ถ้าผมทำผิดผมก็จบไปตั้งนานแล้ว

อีกอย่างถ้าผมผิดจริง  ผมก็ออกมาขอโทษตั้งนานแล้ว  ไม่หน้าด้านปล่อยให้มันยาวมาขนาดนี้หรอก

ผมพูดถึงสิ่งที่คุณพิมพ์ในนี้   เกือบทุกคนบอกว่าคุณทำผิดที่เขียนแบบนั้น  ไม่ต้องดริฟท์  ยกเรื่องธรรมะมาอ้างหรอก

คนที่มีความคิดแบบคุณ  ไม่ได้หาได้ยากหรอก  มีออกเยอะซะด้วยซ้ำ   ในบอร์ดประมูลมีเยอะแยะ   พวกเกรียน ๆ ทำผิด  ไม่คิดว่าตัวเองผิด  กลับมองคนรอบข้างผิดแทน 
คนเล่นเนตทั่วไป   เขาก็มองคนแบบนี้ว่าบรรลุแล้วเหมือนกัน   บางทีเขาถึงเรียกเป็นเกรียนเทพ  ไม่ก็เมพไปเลย

ถ้าเป็นบอร์ดอื่น   เกรียน ๆ แบบคุณคงโดนแบนไปแล้ว

และผมคิดว่าคุณชนะใจตัวเองไม่ได้หรอก   เดี๋ยวต้องมาแถต่ออยู่ดี

[doctorkarn]

ดีใจกับคนใต้ด้วยนะงับ

ตอนนี้ กรุงเทพฯ ภาคกลาง ภาคเหนือ ค่อนข้างจะร้อน+พายุฝนเป็นป้างครั้ง

ไปเที่ยวภาคใต้น่าจะสบาย(ทั้งกายและใจ)ที่สุด

[BlueDragon]

ความศรัทธาในธรรมนั้นถือเป็นเรื่องที่ดีค่ะ
แต่ต้องใช้ สติ และปัญญาควบคู่ไปด้วย
หากไม่มีสติและปัญญาแล้ว สิ่งที่กระทำนั้น
อาจกลายเป็นแค่เพียงการ "หลงในธรรม"

การปล่อยวางคือธรรมขั้นสูงสุด

สิ่งใดก็ตามเมื่อก้าวมาถึงจุดที่สูงสุด แล้ว ย่อมต้องคืนกลับไปสู่ความเดิมแท้อันเป็นธรรมดาสามัญอีกครั้ง ไม่เว้นแม้กระทั่งผู้ที่มีภูมิความรู้ทางด้านธรรมะ อย่างผู้ที่เพิ่งได้ธรรมใหม่ๆ แม้ส่วนใหญ่จะเกิดอาการหลงโลกหลงธรรมไปบ้าง แต่พอผ่านเข้าถึงธรรมขั้นสูงสุดแล้วก็จะเกิดการปล่อยวางมายากิเลสเหล่านั้น ลงได้เอง

โดยทั่วไปผู้ปฏิบัติที่เพิ่งเริ่มเดินทางเข้าสู่เส้นทางธรรมมักจะมีไฟแรงใน ช่วงต้น เต็มเปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่นและศรัทธาในการปฏิบัติ ประกอบกับจิตใจอันดีที่อยากให้เพื่อนมนุษย์ทุกคนได้เข้าถึงความรู้แจ้งเห็น จริง และหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสารนี้ออกไปได้ ดังนั้นเมื่อจิตของตนได้สัมผัสกับภาวะจิตเช่นใด จึงอยากให้คนอื่นได้มาสัมผัสกับภาวะแห่งจิตเช่นเดียวกับที่ตนสัมผัสได้ และอยากให้ทุกคนได้เข้าถึงสมาธิ เมื่อพบปะเจอะเจอใครๆ จึงมีความปรารถนาที่จะถ่ายทอดและเผยแผ่ในประสบการณ์ดีๆ ทางจิตที่ตนได้สัมผัสมาจากการปฏิบัติ

แต่บางครั้งความศรัทธาอันแรงกล้าก็อาจนำมาซึ่งความหลงโลกหลงธรรมได้เช่นกัน ด้วยเพราะภูมิปัญญาแห่งธรรมในขั้นต้นสามารถเกิดขึ้นได้ในภาวะที่ผู้ปฏิบัติ ยังคงมีความหลงในกิเลสโลกอยู่ ถึงแม้ว่าบางครั้งอาจจะเป็นกิเลสในฝ่ายดีอันเป็นทางบุญทางกุศลก็ตาม แต่หากไม่เท่าทันแล้ว กิเลสฝ่ายดีนั้นก็อาจเข้าทำร้ายจิตใจของนักปฏิบัติให้ได้รับความเศร้าหมอง ได้เหมือนกัน

ในช่วงที่ได้ธรรมใหม่ๆ ผู้ปฏิบัติจะยังคงไม่เท่าทันต่อกิเลสและตกอยู่ในอำนาจมายาของกิเลสโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากเป็นกิเลสที่มีความละเอียดด้วยแล้ว ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่อาจารย์ในหลายๆ สำนักก็ยังมีความรู้สึกอยากมี อยากได้ อยากเป็น อยากมีชื่อเสียง อยากเป็นที่เคารพนับหน้าถือตา อยากเป็นที่รู้จักของผู้คนในสังคม อยากสร้างโน่นสร้างนี่ให้ดีกว่า ให้สวยกว่า ราคาแพงกว่าของที่อื่น

ถึงแม้หลายท่านจะเป็นผู้ที่มีจิตใจดี แต่ด้วยความหลงโลกที่อยู่ภายในจิต เมื่อจิตไม่เท่าทันต่อความหลงเหล่านี้ (หลงในกิเลสมายาโลก หลงในคำชื่นชมสรรเสริญเยินยอที่ชาวโลกมอบให้)

สุดท้ายจึงกระทำกิจกรรมที่สนองตอบมายากิเลสโลกเหล่านั้น เพื่อต้องการให้ผู้คนหันมาศรัทธาในคำสอนของตน
ตราบใดที่สภาวะจิตของผู้ปฏิบัติยังพัฒนาไปไม่ถึงจุดสูงสุดแห่งธรรม ก็ยังมีโอกาสที่จะเกิดความหลงปรากฏอยู่ภายในจิตใจได้ ต่อเมื่อภูมิแห่งจิตก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดแห่งการปฏิบัติแล้วเท่านั้นจึงจะ สามารถปล่อยวางมายากิเลสโลกลงได้อย่างแท้จริง ภูมิแห่งจิตจะลอยอยู่เหนือสมมติโลก เป็นโลกุตระภูมิ ไม่ใยดีต่อมายาสมมติโลกแต่ประการใด ผู้ที่ถึงสภาวะเช่นนี้จึงเลือกที่จะสอนธรรมให้เฉพาะผู้ที่มีความสนใจในธรรม แต่เป็นการสั่งสอนแบบหมดซึ่งความอยาก ไม่มีความอยากหลงเหลืออยู่ภายในจิตใจเลยแม้แต่น้อย แม้กระทั่งความคิดที่จะอยากเป็นครูบาอาจารย์สั่งสอนใครก็ยังไม่มี อีกทั้งไม่ได้ยินดีต่อคำสรรเสริญชื่นชมในการปฏิบัติธรรมของตนว่าปฏิบัติดี ปฏิบัติเก่ง เนื่องจากภาวะจิตอยู่ในขั้นหลุดโลกไปแล้ว

ภูมิแห่งจิตเมื่อพัฒนาไปจนถึงจุดสูงสุด จิตจะมีอาการปล่อยวางจากทุกสิ่งทุกอย่าง หมดมานะ ทิฐิ อัตตาตัวตน ดูราวเสมือนเป็นมนุษย์ปกติธรรมดาที่ไม่มีดีวิเศษแต่ประการใด สูงสุดย่อมคืนสู่สามัญ ผู้ที่บรรลุสำเร็จทางจิตจะกลับมีสภาพเป็นเพียงคนปกติธรรมดาอย่างเราๆ นี้เอง ไม่หลงในลาภยศสักการะ ไม่หลงในคำสรรเสริญเยินยอ ไม่หลงในเกียรติยศชื่อเสียง ไม่อยากออกโทรทัศน์ ไม่อยากลงหนังสือพิมพ์ ไม่อยากโด่งอยากดัง ไม่ต้องการให้ผู้คนมาคอยนอบน้อมกราบไหว้บูชา หมดซึ่งความอยากมี อยากได้ อยากเป็น บนโลกนี้แล้วอย่างเด็ดขาด

ส่วนอาจารย์ท่านใดที่ยังคงมีกิเลสมายาสมมติโลกหลงเหลืออยู่ในจิต ก็ย่อมทราบดีอยู่แก่ใจตนเอง แม้ว่าท่านจะสามารถสร้างภาพหลอกคนทั้งโลกให้หลงเชื่อท่านได้ แต่ถึงอย่างไรท่านก็ไม่อาจที่จะหลอกจิตใจของตัวท่านเองได้เลย ผู้ที่สั่งสอนผู้คนให้เกิดความหลง สร้างอัตตาตัวตน เป็นเขาเป็นเรานั้นเป็นบาปเป็นกรรม

ผู้ใดที่รู้ตัวว่าตนได้หลงทางไปแล้ว เมื่อรู้ตัวแล้วสำนึกผิดและคิดกลับตัวกลับใจ ก็ให้ตั้งจิตก้มกราบลงขอขมาต่อแม่พระธรณี ขอให้แม่พระธรณีช่วยบรรเทาบาปกรรมที่ตนได้นำพาผู้คนไปในทางที่ผิด ด้วยเพราะอวิชชาความไม่รู้จริง คิดซื้อขายบุญกุศล ซื้อขายนรกสวรรค์ ซื้อขายสวรรค์วิมาน จองบาปจองบุญ อันเป็นเหตุแห่งเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในวัฏสงสารนี้

ทุกวันนี้ในสังคมบ้านเราถูกแทรกซึมไปด้วยนักธุรกิจที่เข้ามาแสวงหาประโยชน์ จากการปฏิบัติธรรม จากความเชื่อและความศรัทธาของผู้คนจนแทบแยกไม่ออกว่าอันไหนของจริง อันไหนของปลอม ทำให้การปฏิบัติธรรมเป็นไปในแนวทางที่ผิดเพี้ยน

หากผู้ปฏิบัติขาดปัญญาในการพิจารณาไตร่ตรองจนเกิดความหลงเชื่อในคำโฆษณาเชิญ ชวน และการสร้างภาพให้หลงเชื่อต่างๆ ด้วยแล้ว ความศรัทธาก็จะกลายเป็นความงมงายไปได้ ศรัทธากับความงมงายนั้นอยู่ใกล้กันมาก ถ้าก้าวพลาดเพียงนิดเดียว การปฏิบัติธรรมของเราก็จะเริ่มเดินออกนอกเส้นทาง กลายเป็นหลงทาง และไปผิดทางตามที่พวกเขาต้องการให้เป็น

อาการของผู้ปฏิบัติที่ถึงธรรมขั้นสูงสุดคือการปล่อยวางจากกิเลสโลก มิใช่การสะสมกิเลสโลกเอาไว้ มิใช่การสร้างให้เกิดอัตตาตัวตนเป็นพวกเขาพวกเรา ให้เห็นว่าเราเก่งกว่าดีกว่าคนอื่น เหล่านี้เป็นการสอนที่ผิดทาง

ทุกคนที่เกิดมาบนโลกล้วนยังคงมีความโง่ติดอยู่ภายในจิตด้วยกันทั้งนั้น เพียงแต่จะโง่มากหรือโง่น้อยกว่ากัน แต่ดวงจิตที่หมดซึ่งอวิชชาความโง่แล้วนั้นไม่มีเลย เพราะหากหมดอวิชชาความโง่แล้วย่อมไม่ต้องมาเกิด แต่ที่ยังเห็นเกิดกันอยู่นี้ก็เพราะอวิชชายังไม่หมดสิ้นไปจากจิต มนุษย์เราทุกคนจึงไม่มีใครดีไปกว่าใคร หรือใครเก่งไปกว่าใคร เราต่างก็เกิดและตายได้เท่าเทียมกันทุกคน.

สาธุ...

[pacapao]

อารายหว่า

[tagecho]

เอา ธรรมะ บังหน้า พูดดูเหมือน อยู่ในศีลในธรรมนะ แต่อ่านไปอ่านมา งง คล้ายๆ กับดริฟ เอาสีข้างเข้าถู

ถามหน่อยครับ อายุเท่าไร ทำไมรู้เรื่องธรรมะ และ นิ่งมีสติได้ดีขนาดนี้   

[zern]

ผมว่าผมไม่อยากซ้ำเติมคุณ tanawat เพราะอย่างน้อยคุณก็ยอมรับอย่างลูกผู้ชาย ตอนที่ผมถามว่ามีเพื่อนกี่คน
บอกตรงๆในมุมมองของผม ผมมองว่าน่าสงสารมาก แต่ในมุมมองของคุณอาจจะมองว่าพวกผมน่าสงสารที่ยังไม่หลุดพ้นก็ได้
และยังไงต่างฝ่ายต่างก็คงไม่ยอมเปลี่ยนความคิดเป็นแน่ ไม่รู้นะว่าคนอื่นคิดยังไง แต่ไม่คิดเหมือนผมว่าเค้าน่าสงสารที่ไม่มีเพื่อนบ้างเหรอ ผมคิดถึงจุดนี้แล้วโกรธเค้าไม่ลงจริงๆ
สำหรับผมต่อให้เค้าจะคิดต่างจากผม (หรือคนทั่วไปในความคิดผม)ยังไง ผมก็โกรธไม่ลงแล้วจริงๆ
 
แต่ถึงผมจะมองว่าคุณน่าสงสาร แต่หากมองในมุมของคุณ คุณก็คิดว่าพวกผมเป็นคนที่น่าสงสารที่ไม่หลุดพ้นสินะจริงมั้ย

[KaPonGZaYo]

ผมอยู่ศรีสะเกษครับ  ถึงมันจะเป็นจังหวัดที่ยากจนที่สุดสมัยก่อนผมก็ภูมิใจ  คนศรีสะเกษใจดีมาก  
ผมรักคนที่นี่ ผมว่าพวกเราทุกคนก็ต้องรักจังหวัดที่ตัวเองอยู่ๆแล้ว  อย่างทีมฟุตบอลศรีสะเกษเอฟซี ถึงจะอยู่ท้ายตารางผมก็เชียร์ตลอด  
ภาคไหนไม่สำคัญครับ  เมื่อก่อนก็ชอบมีคนพูดว่าภาคอิสานไร้การศึกษาบ้างล่ะ โง่บ้างล่ะ แต่เดี๋ยวนี้ไม่เหมือนเดิมแล้วครับ
ด็อกเตอร์ภาคอิสานมีเยอะมากมาย พ่อผมล่ะคนนึง ญาติผมเป็นด็อกเตอร์ตั้งหลายคนแล้วครับ  เอาความคิดเดิมๆทิ้งไปซะ

เดี๋ยวนี้ศรีสะเกษก็ไม่ใช่จังหวัดที่ยากจนที่สุดแล้วนะครับ  

[tanawat30]

สิ่งที่คุณ BlueDragon  เอามานั้นถูกต้องหมดเลย

จากประสบการณ์  ส่วนหนึ่งที่เป็นตามอ้างนั้น  มันขึ้นอยู่กับกรรมของแต่ละคนด้วย  หลายต่อหลายครั้งที่ผมเตือนตนเองเสมอคือ  ตนเองจะไม่ยอมหรือไม่ให้มีใครมา

ศรัทธาผมเป็นอันขาด  ส่วนความหลงนี่จะถูกจำกัดไปด้วยการนำความจริงมาสู่สาธารณะก็จะขจัดได้  ส่วนมากคนที่ติดหลงร้อยทั้งร้อย  มาจากความปรารถนาให้ผู้อื่น

มาศรัทธาตน  ความอยากมีชื่อเสียง  ลาภยศ  เงินทองทั้งสิ้น  ซึ่งส่วนตัวผมไม่เคยปรารถนาสิ่งเหล่านี้เลย  ดูในกระทู้นี้ก็เห็นอย่างชัดแจ้งแล้ว  ถ้าผมต้องการให้คน

ศรัทธา  ผมต้องระวังตัวมากกว่านี้  ผมจะไม่ทำอะไรให้ใครขัดเคืองใจโดยเด็ดขาด  การกระทำให้ผู้อื่นศรัทธาด้วยเจตนาของตนคือสูตรสำเร็จนำไปสู่ความหลง  ความ

หลงทำให้เกิดวิปัสนูกิเลส  เกิดอุปทาน  ผู้ปฏิบัติธรรมทั้งหลายนจึงต้องเอาชนะ  ความอยากให้ผู้อื่นศรัทธาตนให้ได้

หลักการพิสูจน์ง่าย ๆ  คนที่อยากจะให้คนศรัทะตน  จะเริ่มจากผลิตคำสอนหรือนำคำสอนมาผูกโยงให้คนเชื่อ  แต่คนที่แนะนำธรรมะอย่างแท้จริงจะไม่สนใจเลยว่าใครจะเชื่อหรือไม่

ผมเองก็เป็นเช่นนั้น ใครจะศรัทธาผมหรือไม่  ใครจะตำหนิติว่าผมหรือไม่อย่างไร  ผมถึงไม่เดือดร้อน  คนที่ต้องการความศรัทธาจากผู้อื่นมักจะเดือดร้อนเสมอ  ต้องระวังคำพูด

ความคิด  การกระทำที่อาจนำมาซึ่งความเสื่อมศรัทธา  นี่คือสิ่งที่ว่าหากได้ธรรมะมาด้วยกระบวนการเช่นนี้  จตึงไม่อาจนำธรรมะนั้นไปทำให้ตนพ้นทุกข์ได้  อีกทั้งยิ่งปฏิบัติยิ่งทุกข์

เพราะคนที่ต้องการให้คนอื่นศรัทธาตน  ถือว่าเป็นผู้ไม่มีความบริสุทธิ์เพราะขาดซึ่งความจริงใจ  ธรรมะที่ตนได้จังไม่ใช่ธรรมะที่บริสุทธิ์ด้วย  ธรรมะที่ได้จึงนำไปสู่ความหลง  ยิ่งปฏิบัติ

ตามยิ่งนำทุกข์มาสู่ตน  มากขึ้น ๆ  ท้ายสุดก็ไม่รู้ว่าตนเป็นทุกข์เพราะอะไร  หลายคนทุกข์เพราะเอาใจไปหมกมุ่นอยู่ในสิ่งที่คนอื่นพูด  ทั้ง ๆ  ที่ไม่ย้อนถามตนเองเลยว่า  ทำไมเราจะต้อง

ไปทุกข์กับสิ่งเหล่านั้นด้วย  ลงเอยด้วยการต้องให้ผู้อื่นเห็นความสำคัญในรู้สึกของตน

พอคนอื่นไม่เห็นความสำคัญในความรู้สึกของตน  ตนเองก็ทุกข์  ทุกข์อยู่นั่นแหลาะ  ผมเองที่ตอบได้ก็เพราะผมเคยเป็นเช่นนั้น  แล้วเดี๋ยวนี้ก็ยังพอมีหลงเหลืออยู่  เพราะมันเป็นสัญชาติญาณ

ของมนุษย์  แต่ถ้าเรารู้ทันก็เอามันออกเสีย  พอเอาออกแล้วก็ว่าง  เรื่องมันก็มีเท่านี้

[KaPonGZaYo]

ผมว่าผมไม่อยากซ้ำเติมคุณ tanawat เพราะอย่างน้อยคุณก็ยอมรับอย่างลูกผู้ชาย ตอนที่ผมถามว่ามีเพื่อนกี่คน
บอกตรงๆในมุมมองของผม ผมมองว่าน่าสงสารมาก แต่ในมุมมองของคุณอาจจะมองว่าพวกผมน่าสงสารที่ยังไม่หลุดพ้นก็ได้
และยังไงต่างฝ่ายต่างก็คงไม่ยอมเปลี่ยนความคิดเป็นแน่ ไม่รู้นะว่าคนอื่นคิดยังไง แต่ไม่คิดเหมือนผมว่าเค้าน่าสงสารที่ไม่มีเพื่อนบ้างเหรอ ผมคิดถึงจุดนี้แล้วโกรธเค้าไม่ลงจริงๆ
สำหรับผมต่อให้เค้าจะคิดต่างจากผม (หรือคนทั่วไปในความคิดผม)ยังไง ผมก็โกรธไม่ลงแล้วจริงๆ
 
แต่ถึงผมจะมองว่าคุณน่าสงสาร แต่หากมองในมุมของคุณ คุณก็คิดว่าพวกผมเป็นคนที่น่าสงสารที่ไม่หลุดพ้นสินะจริงมั้ย

โหพี่ รู้มั้ยว่าพี่โพสแต่ละโพสมันกินใจผมมากๆเลย  หลายกระทู้แล้ว นับถือๆ  

[wat]

นี่ยังไม่จบอีกหรือครับ...แจ้งลบดีกว่าเถียงกันอยู่ได้...คนไทยด้วยกัน..

[tanawat30]

ผมว่าผมไม่อยากซ้ำเติมคุณ tanawat เพราะอย่างน้อยคุณก็ยอมรับอย่างลูกผู้ชาย ตอนที่ผมถามว่ามีเพื่อนกี่คน
บอกตรงๆในมุมมองของผม ผมมองว่าน่าสงสารมาก แต่ในมุมมองของคุณอาจจะมองว่าพวกผมน่าสงสารที่ยังไม่หลุดพ้นก็ได้
และยังไงต่างฝ่ายต่างก็คงไม่ยอมเปลี่ยนความคิดเป็นแน่ ไม่รู้นะว่าคนอื่นคิดยังไง แต่ไม่คิดเหมือนผมว่าเค้าน่าสงสารที่ไม่มีเพื่อนบ้างเหรอ ผมคิดถึงจุดนี้แล้วโกรธเค้าไม่ลงจริงๆ
สำหรับผมต่อให้เค้าจะคิดต่างจากผม (หรือคนทั่วไปในความคิดผม)ยังไง ผมก็โกรธไม่ลงแล้วจริงๆ
 
แต่ถึงผมจะมองว่าคุณน่าสงสาร แต่หากมองในมุมของคุณ คุณก็คิดว่าพวกผมเป็นคนที่น่าสงสารที่ไม่หลุดพ้นสินะจริงมั้ย

คนปฏิบัติธรรมถึงขั้นที่สามารถทำให้ตนพ้นทุกข์ได้แล้ว  ย่อมเห็นว่าการมีทุกข์กับการพ้นทุกข์ต่างกันอย่างไร แน่นอนว่าใครก็ตามที่ยังไม่พ้นทุกข์อย่างแท้จริง  ย่อมมองไม่เห็น

ข้อแตกต่างระหว่างสภาวะมีทุกข์กับสภาวะพ้นทุกข์ต่างกันอย่างไร  มองมุมนี้ใครน่าเห็นใจมากกว่ากัน  นันหมายความว่าคนที่จะเข้าใจธรรมะอย่างชัดแจ้ง  คือคนที่สามารถทำให้

ตนพ้นทุกข์ได้ได้อย่างชัดเจน  เช่นตอนมีทุกข์รู้สึกอย่างไร  พอพ้นทุกข์เช่นนั้นแล้วรู้สึคกอย่างไร  เอาความรู้สึกก่อนพ้นทุกข์  ในขณะเผชิญทุกข์  แล้วหลังทุกข์นั้นพ้นไปแล้ว

จะเกิดปัญญา  ปัญญานั้นจะสามารถทำให้ผู้อื่นพ้นทุกข์ที่มีตามเราไปด้วย  ความรู้สึกเช่นนี้จะเกิดขึ้นแล้วชัดเจนต่อตนเองมากขึ้น  เมื่อเราปฏิบัติธรรมได้ก้าวหน้าขึ้น  จนกระทั้ง

ความทุกข์ทางใจทั้งหมดพ้นไปอย่างสิ้นเชิง  เราจะมองเห็นถึงความทุกข์ของผู้อื่นได้อย่างชัดเจน

[icez]

นิมนต์หลวงพี่กลับวัดเหอะครับ - -'

[tanawat30]

นิมนต์หลวงพี่กลับวัดเหอะครับ - -'

จบจริงแล้วครับ    สิ่งที่ทำให้ผมตอบได้ทุก rep  เพราะผมรู้แจ้งเห็นจริงด้วยประสบการณ์

ถ้าขุดอะไรมา  ผมตอบได้หมด  ขอจบดีกว่า  ในเมื่อทุกสิ่งที่ผมพิมพ์ออกมา  มันเกิดขึ้นกับผมทุกอย่าง

มีหรือที่ผมจะงัดเอามาตอบไม่ได้

เรื่องการให้อภัย  ผมขอตอบตรงนี้แล้วกัน  สิ่งที่ผมพิมพ์ไปทั้งหมด  ไม่เกี่ยวกับการให้อภัยหรือไม่ให้อภัย  แต่อยู่ที่

การชี้แจงมากกว่า  มันคนละเรื่องกันเลย  ในเมื่อคนพาดพิงมา  ผมก็ชี้แจงว่าอะไรเป็นอะไร  พอชี้แจงไปแล้วนึกว่าจะจบ

นึกว่าทุกคนจะเข้าใจ  เพราะผมชี้แจงชัดเจนด้วยเหตุและผลว่าทำอะไรเพราะอะไร  มันก็เท่านั้น  ย้อนกลับไปดูผมตอบ

แบบนี้ตลอด  นั่นหมายถึงผลที่ได้ด้วยหากให้ผมยอมรับในสิ่งที่เราทั้งหลายได้มีความเห็นมา  ผมก็ชี้แจงไปว่าถ้าทำตาม

นั้นผลที่เกิดขึ้นกับทุกคนจะเป็นอย่างไร  เพราะผมเองพ้นตรงนั้นมาแล้ว  พอผมจะจบ rep ล่างก็มาต่อจริงมั้ย



อย่าง rep  ล่าง  คุณ icez  ผมดูแล้วยังขำเลยครับ  ดูแล้วฮากลิ้ง  ทำออกมายังกะหนังสือพิทพ์

[icez]

ว่าแล้วไม่ผิด

[ohmohm]

เศรษฐกิจภาคใต้
http://www.bot.or.th/Thai/Econ...ns/Thai/South/Pages/index.aspx

แผนที่แสดงสถานศึกษาดีเด่น (3 ระดับ) เปรียบเทียบกับสถานศึกษาในโครงการ e-Learning
http://203.146.15.172/gis/ObecRankSchool.aspx

บุญลาภ 8 ประการ
http://www.newmana.com/yabb/in...p?topic=1983.msg30087#msg30087

โอ้ ไปดรามาจนได้ เดี่ยวไแ share บน fb
เสพโดยพลัน

[pizad_sura]

กร๊ากๆ เข้ามาฮา ฮา Drama-addict นะ  

เรื่องการเมือง ลิ้งค์กะเรื่องธรรมมะ ลิ้งค์กะเรื่องรถแข่ง(Drif)  ทำเป็น link wheel ยิงไปสู่เรื่องเศรษฐกิจภาคใต้


ปล. ว่ากันว่าท่านนี้เคยโด่งดังใน adslthailand นะ ไปสืบๆ ดู 

[9sword]

อ่านเพลินๆ
คิดได้ประโยคหนึ่ง
"ใครทำดีกับเราให้จำ-ทำดีกับใครให้ลืม"

[9sword]

กร๊ากๆ เข้ามาฮา ฮา Drama-addict นะ  

เรื่องการเมือง ลิ้งค์กะเรื่องธรรมมะ ลิ้งค์กะเรื่องรถแข่ง(Drif)  ทำเป็น link wheel ยิงไปสู่เรื่องเศรษฐกิจภาคใต้


ปล. ว่ากันว่าท่านนี้เคยโด่งดังใน adslthailand นะ ไปสืบๆ ดู 

จุ๊ๆๆๆ...ม่าม่าอืดกันพอดี

[loveloveaon]

เห็นชื่อกระทู้ธรรมดาๆ เลยไม่ได้เข้ามาอ่าน สงสัย เอ๊ะ ทำไมมันไม่ตกหน้าแรก พอเข้ามาได้เรื่องเลย ดราม่าซะงั้น