--------------------------------------------------------------------------------
:wanwan014:อันเนื่องมาจากกระทู้นี้
http://www.thaigsdclub.org/gsdboard/index.php?topic=1523.15 
ผมจึงอยากชี้แจงและให้ข้อมูลกับเพื่อนสมาชิกเพื่อเป็นความรู้ในการใช้ภาพถ่ายต่างๆ ครับ
ประเด็นของเหตุการณ์นี้มีอยู่ว่า
ภาพถ่ายการฝึกหมาที่ผมได้ถ่ายและโพสต์ไว้ในเว็บ realworkingsportdogs.com นั้น ได้ถูกคัดลอกไปไว้ในเว็บ siamcrowndog.com
ผมได้พยายามติดต่อเจ้าของเว็บ และเรียนชี้แจงถึงสิทธิ์ในภาพถ่ายของผม ซึ่งผมไม่ได้รับการตอบกลับ จึงเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นใน กท ดังกล่าว
ผมจึงอยากชี้แจงเรื่องลิขสิทธิ์ภาพถ่ายไว้คร่าวๆ ก่อนว่า
ภาพถ่ายนั้น เป็นลิขสิทธิ์ของผู้ถ่ายภาพ ผู้ที่ไม่ได้รับสิทธิ์ในการใช้ภาพถ่าย ห้ามทำซ้ำ เผยแพร่ โดยเฉพาะการใช้เพื่อหากำไร คือใช้ในทางธุรกิจนั่นเอง
ซึ่งการนำภาพผมไปโพสต์ที่อื่น หรือในไปใช้ด้วยเหตุผลอื่นๆ ผมก็ไม่เคยว่าอะไร เพราะผมก็ยินดีที่ผลงานของผมจะได้มีคนเห็นมากขึ้น ซึ่งจะระบุที่มาของภาพหรือไม่ผมก็ไม่เคยสนใจ
แต่ในกรณีนี้ ภาพของผมถูกนำไปใช้ในทางการค้า คือ โฆษณาประชาสัมพันธ์การขายหมา และไม่ได้มีการบอกกล่าวผมล่วงหน้า
ซึ่งถ้ามาขอผมล่วงหน้า ผมก็จะให้นำไปใช้ได้ แต่กรณีนี้ ผมถือว่าเป็นการขโมยภาพของผมไปหาประโยชน์ให้กับตัวเอง โดยที่ผมก็ไม่ได้รับทราบมาก่อน
ผมจึงยอมไม่ได้
เพราะภาพแต่ละภาพ กว่าผมจะถ่ายมาได้ มันมีอะไรมากมาย ที่ไม่ใช่แค่ถือกล้องไปแล้วก็กดชัตเตอร์
ผมต้องลงทุน ลงแรงไปกับการถ่ายภาพไปมากเท่าไหร่ กว่าผมจะถ่ายภาพเหล่านั้นได้
อุปกรณ์การถ่ายภาพราคาก็ไม่ได้ถูก ผมไม่ได้มีรายได้อะไรมากนัก แต่ด้วยใจรักผมจึงค่อยๆ หามาพอได้ใช้บ้าง
แต่คนที่ขโมยไปใช้ กลับอ้างว่าไม่รู้ไม่เห็น แล้วยังมาว่าผมกลับ ผมยิ่งรู้สึกไม่พอใจ
เพราะคู่กรณีทำงานแค่สมองกับนิ้ว มาว่าผมอย่างเสียหาย ว่าผมไปพูดพล่อยๆ ใส่ร้าย
โดยที่ไม่คิดตรึกตรองว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันเท็จจริงเพียงใด
หนำซ้ำยังยืนยันหนักแน่นด้วยเกียรติว่า ไม่ทราบ และไม่มีภาพผมอยู่ในเว็บเค้าอย่างแน่นอน
ส่วนกรณีที่บอกว่า ภาพที่ผมถ่ายเป็นภาพหมาของเค้า ครูฝึกของเค้า
ผมอยากจะเรียนว่า ภาพเหล่านั้นผมโพสต์ไปโดยที่ผมไม่ได้รับผลประโยชน์อะไรตอบแทนเลย
ผมมีแต่เสียด้วยซ้ำ ทั้งค่าอุปกรณ์กล้อง ค่าน้ำมันรถที่เดินทางไป และยังต้องกลับมานั่งทำภาพไปโพสต์ให้เค้าขโมยไปใช้อีก
และทางคู่กรณีก็บอกเองว่า "ผมก็ ไม่ได้ คิด ในทางลบอะไรแม้แต่น้อยในการกระทำเหล่านั้น ดีเสียอีก ที่จะเป็นการเผยแพร่ working dogs ให้เป็นที่รู้จักแพร่หลาย ต่อไป ในกลุ่มคนรักหมา"
ซึ่งผมคิดว่าคุณนอกจากคุณจะไม่เสียหายแล้ว คุณยังได้รับประโยชน์อีก และผมก็ยังโพสต์ไว้ว่าเป็นภาพหมาจาก siamcrown แม้จะไม่ได้ระบุทุกภาพ เนื่องด้วยผมจำหมาไม่ค่อยได้จึงไม่กล้าระบุลงไป
และภาพสุดท้ายที่ทางคู่กรณีเอามาจากเว็บ realworkingsportdogs นั้น ก็เหมือนเป็นการยอมรับว่าภาพนั้นเป็นของผม และภาพนั้นก็ยังปรากฏอยู่ในเว็บ siamcrown ด้วย
ซึ่งตามกฏหมายแล้ว ผมมีสิทธิ์ในภาพนั้นแต่เพียงผู้เดียว ทาง siamcrown ไม่มีสิทธิ์ที่จะนำไปใช้(หาผลประโยชน์ทางธุรกิจ) โดยไม่ได้รับอนุญาต
เมื่อผมออกมาโพสต์ ก็มาตอบโต้แบบไม่ให้เกียรติผมเลยแม้แต่น้อย เหมือนกับว่าผมจงใจกุเรื่องไปดิสเครดิตการขายหมาของ siamcrown
ผมติดใจประโยคที่ว่า "ทีนี้ถ้ารูปที่คุณ claim ว่าเป็นของคุณ ยังหลงเหลืออยู่ใน web site ของ siamcrown ในขณะทีผมยังไม่สามารถเข้าไปปรับปรุงผ่านระบบ หลังบ้านได้ ก็ ขอให้ทราบโดยทั่วกันใน web board นี้ว่า credit ความดีความชอบทั้งหลาย ของรูปทีอาจยังหลงเหลืออยู่นั้น ให้คุณ Va กัส learns to dog แต่เพียงผู้เดียว"
มันแสดงให้เห็นว่าคู่กรณีไม่มีความรับผิดชอบ แม้แต่คำขอโทษสักคำก็ไม่มี แถมยังโพสต์ถ้อยคำเสียดสีผู้อื่นอีกด้วย
จึงเป็นที่มาที่ผมต้องออกมารักษาสิทธิ์ของผมในครั้งนี้
--------------------------------------------------------------------------------
มาเข้าเรื่อง พรบ ลิขสิทธิ์ กันดีกว่าครับ
ผมนำมาลงไว้ให้เพื่อนสมาชิกได้รับทราบพอเป็นความรู้เวลาต้องทำงานเกี่ยวข้องกับภาพถ่ายจะได้ไม่เกิดปัญหาครับ
รูปภาพหรือภาพ ถ่ายเป็นงานอันมีลิขสิทธิ์ ตาม พ.ร.บ. ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ประเภทงานศิลปกรรม เจ้าของลิขสิทธิ์มีสิทธิ์แต่เพียงผู้เดียวในการทำซ้ำ ดัดแปลง เผยแพร่ต่อสาธารณชน อนุญาตให้ผู้อื่นใช้ ให้เช่าต้นฉบับหรือทำสำเนางานดังกล่าว การนำภาพถ่ายที่มีลิขสิทธิ์ออกเผยแพร่ทางเว็บไซด์โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้า ของลิขสิทธิ์ ย่อมมีความผิดตามกฎหมายฐานละเมิดลิขสิทะด้วยการทำซ้ำ และเผยแพร่ต่อสาธารณชน ซึ่งมีโทษปรับตั้งแต่สองหมื่นบาทถึงสองแสนบาทถ้าการกระทำความผิดนั้นเป็นการ กระทำเพื่อการค้า ผู้กระทำต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่หกเดือนถึงสี่ปี หรือปรับตั้งแต่หนึ่งแสนบาทถึงแปดแสนบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ อย่างไรก็ดี ความผิดตาม พ.ร.บ. ลิขสิทธิ์เป็นความผิดอันยอมความได้ ผู้ละเมิดอาจยินยอมชดิทใช้ค่าเสียหายให้แก่เจ้าของลิขสธิ์เพื่อมิให้เป็นคดี ความในชั้นศาลได้
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
พระราชบัญญัติ
ลิขสิทธิ์
พ.ศ. 2537
"ผู้สร้างสรรค์" หมายความว่า ผู้ทำหรือผู้ก่อให้เกิดงานสร้างสรรค์
อย่างใดอย่างหนึ่งที่เป็นงานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้
"ลิขสิทธิ์" หมายความว่า สิทธิแต่ผู้เดียวที่จะทำการใด ๆ ตาม
พระราชบัญญัตินี้เกี่ยวกับงานที่ผู้สร้างสรรค์ได้ทำขึ้น
"ศิลปกรรม" หมายความว่า งานอันมีลักษณะอย่างหนึ่งอย่างใดหรือ
หลายอย่างดังต่อไปนี้
(5) งานภาพถ่าย ได้แก่ งานสร้างสรรค์ภาพที่เกิดจากการใช้
เครื่องมือบันทึกภาพโดยให้แสงผ่านเลนซ์ไปยังฟิล์มหรือกระจก และล้างด้วย
น้ำยาซึ่งมีสูตรเฉพาะ หรือด้วยกรรมวิธีใด ๆ อันทำให้เกิดภาพขึ้น หรือการ
บันทึกภาพโดยเครื่องมือหรือวิธีการอย่างอื่น
ส่วนที่ 3
การคุ้มครองลิขสิทธิ์
มาตรา 15 ภายใต้บังคับมาตรา 9 มาตรา 10 และมาตรา 14
เจ้าของลิขสิทธิ์ย่อมมีสิทธิแต่ผู้เดียวดังต่อไปนี้
(1) ทำซ้ำหรือดัดแปลง
(2) เผยแพร่ต่อสาธารณชน
ส่วนที่ 4
อายุแห่งการคุ้มครองลิขสิทธิ์
มาตรา 19 ภายใต้บังคับมาตรา 21 และมาตรา 22 ลิขสิทธิ์ตาม
พระราชบัญญัตินี้ให้มีอยู่ตลอดอายุของผู้สร้างสรรค์ และมีอยู่ต่อไปอีกเป็นเวลา
ห้าสิบปี นับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย
ส่วนที่ ๕ การละเมิดลิขสิทธิ์
มาตรา ๒๗
การ กระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ โดยไม่ได้รับอนุญาตตามมาตรา ๑๕ (๕) ให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดังต่อไปนี้
(๑)ทำซ้ำหรือดัดแปลง
(๒)เผยแพร่ต่อสาธารณชน
มาตรา ๒๘
การ กระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่โสตทัศนวัสดุ ภาพยนตร์ หรือสิ่งบันทึกเสียงอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญั :wanwan022:ตินี้โดยไม่ได้รับอนุญาต ตามมาตรา ๑๕ (๕) ทั้งนี้ ไม่ว่าในส่วนที่เป็นเสียงและหรือภาพ ให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดังต่อไปนี้
(๑)ทำซ้ำหรือดัดแปลง
(๒)เผยแพร่ต่อสาธารณชน
(๓)ให้เช่าต้นฉบับหรือสำเนางานดังกล่าว
มาตรา ๒๙
การ กระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่งานแพร่เสียงแพร่ภาพอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราช บัญญัตินี้โดยไม่ได้รับอนุญาตตามมาตรา ๑๕ (๕) ให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดังต่อไปนี้
(๑)จัดทำโสตทัศนวัสดุ ภาพยนตร์ สิ่งบันทึกเสียง หรืองานแพร่เสียงแพร่ภาพ ทั้งนี้ ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วน
(๒)แพร่เสียงแพร่ภาพซ้ำ ทั้งนี้ ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วน
(๓)จัดให้ประชาชนฟังและหรือชมงานแพร่เสียงแพร่ภาพ โดยเรียกเก็บเงินหรือผลประโยชน์อย่างอื่นในทางการค้า
มาตรา ๓๐
การ กระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่โปรแกรมคอมพิวเตอร์อันมีลิขสิทธิ์ตามพระราช บัญญัตินี้โดยไม่ได้รับอนุญาตตามมาตรา ๑๕ (๕) ให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดังต่อไปนี้
(๑)ทำซ้ำหรือดัดแปลง
(๒)เผยแพร่ต่อสาธารณชน
(๓)ให้เช่าต้นฉบับหรือสำเนางานดังก
มาตรา ๓๑
ผู้ ใดรู้อยู่แล้วหรือมีเหตุอันควรรู้ว่างานใดได้ทำขึ้นโดยละเมิดลิขสิทธิ์ของ ผู้อื่น กระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่งานนั้นเพื่อหากำไร ให้ถือว่าผู้นั้นกระทำการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดังต่อไปนี้
(๑)ขาย มีไว้เพื่อขาย เสนอขาย ให้เช่า เสนอให้เช่า ให้เช่าซื้อ หรือเสนอให้เช่าซื้อ
(๒)เผยแพร่ต่อสาธารณชน
(๓)แจกจ่ายในลักษณะที่อาจก่อให้เกิดความเสียหายแก่เจ้าของลิขสิทธิ์
(๔)นำหรือสั่งเข้ามาในราชอาณาจักร
หมวด ๘ บทกำหนดโทษ
มาตรา ๖๙
ผู้ ใดกระทำการละเมิดลิขสิทธิ์หรือสิทธิของนักแสดงตามมาตรา ๒๗ มาตรา ๒๘ มาตรา ๒๙ มาตรา ๓๐ หรือมาตรา ๕๒ ต้องระวางโทษปรับตั้งแต่สองหมื่นบาทถึงสองแสนบาท
ถ้า การกระทำความผิดตามวรรคหนึ่งเป็นการกระทำเพื่อการค้า ผู้กระทำต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่หกเดือนถึงสี่ปี หรือปรับตั้งแต่หนึ่งแสนบาทถึงแปดแสนบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
มาตรา ๗๔
ใน กรณีที่นิติบุคคลกระทำความผิดตามพระราชบัญญัตินี้ ให้ถือว่ากรรมการหรือผู้จัดการทุกคนของนิติบุคคลนั้นเป็นผู้ร่วมกระทำผิดกับ นิติบุคคลนั้น เว้นแต่จะพิสูจน์ได้ว่าการกระทำของนิติบุคคลนั้นได้กระทำโดยตนมิได้รู้เห็น หรือยินยอมด้วย
มาตรา ๗๖
ค่าปรับที่ได้ชำระตามคำพิพากษา ให้จ่ายแก่เจ้าของลิขสิทธิ์หรือสิทธิของนักแสดงเป็นจำนวนกึ่งหนึ่ง แต่ทั้งนี้ไม่เป็นการกระทบกระเทือนถึงสิทธิของเจ้าของลิขสิทธิ์หรือสิทธิของ นักแสดงที่จะฟ้องเรียกค่าเสียหายในทางแพ่งสำหรับส่วนที่เกินจำนวนเงินค่า ปรับที่เจ้าของลิขสิทธิ์หรือสิทธิของนักแสดงได้รับแล้ว
--------------------------------------------------------------------------------
จบข่าว
จึงอยากจะนำมาเสนอเพื่อเป็นกรณีศึกษาครับ
< กดยุบ (ห้องยกเลิกการใช้งาน)
